Vaishnavism

ஸ்ரீ பத்மாவதி நாயிகா ஸமேத திருவேங்கடமுடையான் திருவடிகள் போற்றி போற்றி

வடநாட்டு திவ்யதேசங்கள் பற்றிய ஒரு முன்னுரையை இங்கே காணலாம். நன்றி

ராமாநுஜரின் திருமலை விஜயங்கள்

பாத மண்டபம்

இராமானுஜர் மூன்று முறை திருமலைக்கு எழுந்தருளி உள்ளார். இராமானுஜருக்கு இருந்த ஐந்து ஆச்சார்யார்களில் ஒருவரான திருமலை நம்பிகள் திருமலையில் தீர்த்த கைங்கர்யம் செய்து கொண்டு இருந்தார். முதல் முறை, தனது இளம் வயதில் இம்மலையைச் சேவிக்க வந்த போது, ஆழ்வார்கள் திருமலையில் ஏறுவதால் அந்த மலையின் தூய்மை கெடும் என்று அஞ்சி, மலை அடிவாரத்திலேயே நின்று, திருவேங்கடவனுக்கு மங்களாசாஸனம் செய்து நலம் பெற்றனர் என்பதை அறிந்து, தானும் அதன் மேல் நடந்து வர விருப்பம் இல்லை என்று தெரிவித்ததாகவும், இவருக்காகவே இவரது தாய் மாமனும், ஒரு ஆச்சார்யராகவும் இருந்த திருமலை நம்பிகள் மலையில் இருந்து தினமும் இறங்கி வந்து, ஒவ்வொரு நாளும், இராமானுஜருக்கு திருமலை அடிவாரத்தில் உள்ள புளிய மரத்தடியில் ராமாயண பாடம் கற்றுத் தந்தார்.

அப்படி பாடம் சொல்லி கொடுக்கும் போது, தான் திருமலையில் மதிய பூஜை சமயம் திருவேங்கட தரிசனம் கிடைக்கவில்லையே என்று உணர்ந்து வருந்தியபடி உறக்கத்தில், எம்பெருமானே திருமலை நம்பிகளுக்கு கனவினில் காட்சி தந்து, மலையடிவாரத்தில் நின்று காட்சி கொடுத்ததாகவும், அவரும் திருமஞ்சன கைங்கர்யம் செய்து உறக்கத்தில் இருந்து எழுந்தார். அப்போது அங்கு ராமானுஜரும் எழுந்தருள, இருவரும் என்றும் இல்லாதபடி, கற்பூர, கஸ்தூரி பரிமளங்கள் வீச, என்ன ஒரு ஆச்சரியம் என்று திகைத்து சுற்றி திரும்பி பார்க்க, என்றும் இராமாயணம் கற்று தரும் அந்த புளிய மரத்தடியில் திருவேங்கடமுடையானின் திருவடிகள் இரண்டும் இருந்தன. ஸ்வயம்வக்தமான அந்த திருவடிகளை சேவித்து, அவற்றின் கீழாக ஆழ்வார்கள் பதின்மரையும் திருவடிகளோடு ஒரு திருமேனியாக ஏறி அருள செய்து, அதற்கு திருவாலயமும் அமைத்து வைகானச ஆகம முறைப்படி ஸ்தாபித்து, அந்த புளிய மரத்தையும் ஆதிசேஷனின் அம்சம் என்று நிச்சயித்து “கலௌ வேங்கட நாயக” என்று பல்லாண்டு பாடியதாக வரலாறு. அந்த இடத்தில், இன்றும் திருவேங்கடவனின் திருவடிகள் உள்ளன, அதற்கு பாத மண்டபம் என்று பெயரிட்டு பக்தர்கள் தரிசனம் செய்து வருகின்றனர்.

அப்பனுக்கு சங்காழி தந்தது

இரண்டாம் முறை சைவர்களுக்கும் வைணவர்களுக்கும் இடையே திருவேங்கடவன் தங்கள் தெய்வம் என்ற வாதத்தை தீர்த்து வைக்க வந்தது. இந்த முறை வந்தபோது இராமானுஜர் மூன்று நாட்கள் எதையும் உட்கொள்ளாமல் உபவாசம் இருந்து, மலை ஏறினார் என்றும், அப்படி அவர் ஏறும் போதும், தன் முழங்கால்களையே படிகளில் வைத்து ஏறினார் என்றும், அப்படி ஒரு இடத்தில் ஏறும் போது அவர் முழங்கால் எலும்பு முறிந்தது என்றும் அப்போது திருவேங்கடவன் தோன்றி அவருடைய இடர்களை போக்கி, கால்களுக்கு உரமூட்டி, மலை ஏறுவதற்கு தகுந்தவைகளாக செய்து திருவருள் காட்டி மறைந்தான் என்றும் ஒரு செவி வழி செய்தி உள்ளது. அதனால் தான் இந்த பகுதிக்கு முழங்கால் முறிச்சான் என்று இறந்த காலத்தில் பெயர் உள்ளதாக சொல்கிறார்கள்.

இராமானுஜர் திருமலைக்கு வந்த போது இப்பெருமானின் கைகளில் சங்கு சக்கரங்கள் இல்லாததாலும் திருக்கரங்களில் நாகாபரணம் என்ற நகை அணிந்து இருந்ததாலும், இந்த தெய்வத்தைச் சிவன் என்றும், இந்து மதத்தின் வேறு பிரிவுகளின் தெய்வம் என்றும் பலவாறு கூற, திருமலையில் ராமானுஜர் மூன்று நாட்கள் தங்கி இருந்து, வேதம், புராணங்களில் இருந்து வாக்கியங்கள் எடுத்து அருளி, அவைகளையும் வேறு பிரிவினர்கள் ஏற்காததால், இறுதியில், எம்பெருமானின் சந்நிதியில், சங்கு, சக்கரம், மற்றும் சிவன், பிற தெய்வங்களின் ஆயுதங்களையும் வைத்து, எம்பெருமானிடம் அவனுக்கு உகந்த ஆயுதங்களை தரித்து அடுத்த நாள் காட்சி அளிக்க வேண்டும் என்று வேண்டி கதவுகளை மூடி பூட்டி வைத்து வந்து வந்தார். அடுத்த நாள் கதவு திறந்ததும் எம்பெருமான் சங்கு சக்கரங்களை தரித்து காட்சி அளித்து, இராமானுஜரின் வேண்டுகோளுக்கு செவி சாய்த்து எல்லோருக்கும் அப்போதும், மறுபடி எப்போதும் விவாதங்கள் வராதபடி, தான் வைணவ தெய்வமே என்று சேவை சாதித்தார். . இப்படி இராமானுஜர் திருவேங்கடத்தில் சங்கு சக்கரங்கள் தோன்றக் காரணமாயிருந்தார். அதனால் இராமானுஜருக்கு ‘அப்பனுக்கு சங்கு ஆழி தந்தவன்’ என்ற பெருமை உண்டு.

தமிழ் இலக்கியத்தில் நம் முன்னோர்களால், திருவேங்கடத்தான், வெறுங்கை வேடன் என்று அழைக்கப்பட்டார். திருப்புகழ் பாடிய அருணகிரி நாதரும் இந்த திவ்யதேசத்திற்கு வந்திருந்து,

“உபசாந்த சித்த குருகுல      பவபாண்டவர்க்கு வரதன் மையுருவோன்ப்ர சித்த நெடியவன் …… ரிஷிகேசன்

உலகீன்ற பச்சை யுமையணன்      வடவேங்க டத்தி லுறைபவ           னுயர்சார்ங்க சக்ர கரதலன் …… மருகோனே” (திருப்புகழ் 75)

என்று இந்த எம்பெருமான் திருமாலே என்று பாடி உள்ளார்.

இந்த முறை தான் இராமானுஜர் கோவிந்தராஜரை திருப்பதியில் நிறுவி கோவிலையும் பெரிதாக்கி, வழிபாட்டு முறைகளையும் சீர் செய்தார்.

திருமலை திருப்பதி நிர்வாக கட்டளைகள்

மூன்றாம் முறை இராமானுஜர் திருமலையில் ஒரு வருடம் இருந்து தானே அதன் நிர்வாக பொறுப்புகளை ஏற்று திருக்கோவிலின் செல்வம் அழியாமல் காத்து, அது மேலும் வளர்ந்து திருக்கோவில் திருப்பணிகள் தொடர்ந்து நடத்திட வழிகள் செய்தார்.

ரிஷிகளும், முனிவர்களும், பரம பாகவதர்களும் வேதம், புராணங்களில் சொன்னபடி திருமலா யாத்திரையின் போது அனுசரிக்க வேண்டிய நியமங்களை தொகுத்து விதிகளாக வழங்கினார். இவைகளை அனுஷ்டிப்பவர்கள் தனக்கும் வேதங்களுக்கும் உகந்தவர்கள் என்றும் அதனை அனுஷ்டிக்காதவர்கள் தனக்கும் வேதங்களுக்கும் வெளிப்பட்டவர்கள் என்றும் தன்னுடைய குரலாக ஒரு அர்ச்சகரின் மேல் ஆவிர்பவித்து திருவேங்கடவனே சொன்னதாக திருமலையொழுகு கூறுகிறது.

ஒரு மடத்தை சன்னதிக்கு எதிரில் இருக்கும் ஆஞ்சநேயர் பக்கத்தில் கட்டி அங்கேயே தங்கி இருந்து ஜீயர், ஏகாங்கி நால்வர் என்று ஏற்பாடு செய்து திருவேங்கடமுடையானின் திருப்பணிகள் தடையின்றி நடத்த ஏற்பாடு செய்து பிறகு திருவரங்கம் திரும்பினார். தினமும் திருக்கோவில் நடைசாத்தும் போது கதவுகளில் திருவடி (ஆஞ்சநேயர்) முத்திரையுடன் பூட்டி ஜீயரிடம் சமர்ப்பித்து, மீண்டும் அடுத்த நாள் காலையில் அங்கிருந்தே பெறுவதற்கும் ஏற்பாடு செய்தார். ஏகாங்கி ஸ்ரீவைஷ்ணவருக்கு சேனாதிபதி ஜீயர் என்று பெயர் வழங்கினார்.

திருமலையில் கட்டியம் யாதவ நாராயணன் அல்லது கட்டியத்தேவன் என்பவன் இராமானுஜரின் திருவடிகளை பற்றி, அவர் சீடனாகி, திருமலையிலும் திருப்பதியிலும் இராமானுஜர் கோவில் திருப்பணிகள் அனைத்தும் செய்வதற்கு துணையாக இருந்தான் என்று திருமலை ஒழுகு என்ற நூல் சொல்கிறது.

மார்கழியில் கிருஷ்ணர் சயனம்

திருவேங்கடவன் சன்னதியில் தினமும் ஸ்நபன பேரரான அழகப்பிரானார் இரவில் சயனம் கொள்வது வைகானச ஆகமம் ஆகும். ஆழ்வார் திருமகளான ஆண்டாள் கிருஷ்ணருடன் அனுபவத்தை ஆசைப்பட்டு, தினமும் ஒரு பாடலாய் மார்கழியில் முப்பது பாடல்கள் பாடியதாலும், ‘வேங்கடவற்கு என்னை விதிக்கிற்றியே ‘ என்று இதர அர்ச்சாவதாரங்களை விட்டு, திருவேங்கடவனையே விரும்புவதாலும், விபவ அர்ச்சைகளுக்கு ஒரு பாலமாக இருப்பதாலும், வைகானச ஆகமத்தில் ஒரு ஸம்ஹிதையில் கிருஷ்ணரே மார்கழியில் சயன பேரராக இருக்கவேண்டும் என்று குறிப்பிட்டு இருப்பதாலும், மூன்று விக்ரகங்கள் இருக்கும் போது, கிருஷ்ணரே என்ற விதி இருப்பதாலும், இராமானுஜர், திருவேங்கடத்தில், கிருஷ்ணரே மார்கழி மாதத்தில் சயன பேரராக இருந்து உலகை காத்தருள ஏற்பாடு செய்தார்.

தீர்த்த நயினார்

தொண்டைமான் சக்ரவர்த்தி, போரில் தோற்று ஸ்வாமியின் மீது உள்ள பக்தியினால் அவர் காட்டிய குகை வழியாக அகாலத்திலே, திருவேங்கடவன் சந்நிதியை அடைய அப்போது அந்தரங்கத்தில் இருந்த ஸ்ரீ, பூமா தேவிகள், அந்நிய புருஷன் வந்ததினால் உடனே மறைந்து, ஸ்ரீதேவி தன்னுடைய இருப்பிடமான எம்பெருமானின் திருமார்பில் மறைந்து கொள்ள, பூமாதேவி, அருகில் கைங்கர்யத்திற்காக கட்டியிருந்த கிணற்றில் மறைந்தாள் என்று ஒரு செவி வழி செய்தியினை கேள்வியுற்ற இராமானுஜர், பூதேவியை அர்ச்சா ரூபமாக எழுந்தருள செய்து, ஒரு தீர்த்த நயினாரையும் அந்த கிணற்றிலே சேர்த்தியாக கிணற்றில் எழுந்தருள செய்து அவர்களுக்கு நித்திய தளிகைகள் அமுது செய்யும்படி செய்தார்.

புஷ்ப கைங்கர்ய ஏற்பாடுகள்

ராமானுஜர் திருமலையில் நிறைய நந்தவனங்கள் அமைக்க ஏற்பாடு செய்து எம்பெருமானுக்கு புதிய புஷ்பங்கள் கிடைக்க செய்தார். ராமானுஜர் தன்னுடைய சிஷ்யர்களில் ஒருவரான அனந்தாழ்வான் என்பவரை திருவரங்கத்தில் இருந்து இங்கு அனுப்பினார். அவர் திருமலையில் தங்கி, பல நந்தவனங்கள் அமைத்து இந்த திருமலையை தன்னுடைய கடின உழைப்பினால் புஷ்பமண்டபம் என்பதற்கு ஏற்ப அதிக புஷ்பங்களை ஸ்வாமிக்கு தொடர்ந்து கிடைக்க செய்தார். இன்றும் அனந்தாழ்வான் பெயரில் திருமலையில் நந்தவனம் உள்ளது, அவர் பெயரில் ஒரு உற்சவமும் நடைபெறுகிறது. திருவேங்கடத்தானும் அனந்தாழ்வானுடன் செய்த திருவிளையாடல்களும் இந்த உற்சவத்தில் இடம் பெறுகின்றன.

கட்டியம் யாதவராயன் அனந்தாழ்வான் கேட்டுக்கொண்டபடி யமுனைத்துறை என்ற பெயரில் எம்பெருமானுக்கு திரு மாலைகள் கட்டுவதற்கு திருமலை திருக்கோவிலில் ஒரு மண்டபம் கட்டி கொடுத்தான். இன்றும் அங்கு தான் பூக்கள் தொடுக்க படுகின்றன.

அனந்தாழ்வான் இராமானுஜரின் விருப்பப்படி திருமலையில் பூங்காவனம் அமைந்து தினமும் எம்பெருமானுக்கு புஷ்பகைங்கர்யம் செய்து வந்தார். அந்த திருப்பணியில் திருவேங்கடவனும் உகந்து இருந்ததார். ஒருமுறை புரட்டாசி ப்ரம்மோத்ஸவம் காலத்தில், 7 ம் நாள் திருநாள் அன்று திருவேங்கடவனும் அலர்மேல்மங்கை தாயாரும், ராஜா, ராணி என்று வேடம் தரித்து, அனந்தாழ்வான் புஷ்பதோட்டத்தில் புகுந்து புஷ்பங்களை பறித்து செல்வதை பார்த்த அனந்தாழ்வான் அவர்களை தொடர்ந்து சென்று அவர்களை பிடிக்க பார்த்தார். அவர்கள் திருக்கோவிலை அப்பிரதக்ஷிணமாக (தலைகீழாக அல்லது மாற்றி சுற்றுவது) சுற்றி வந்து மீண்டும் அனந்தாழ்வான் தோட்டத்தில் சென்று மறைந்து விட்டனர். இந்த ஐதீகம் ப்ரம்மோத்ஸவத்தில் அனுஷ்டிக்க தக்கது என்று ராமானுஜர் கருதி ப்ரம்மோத்ஸவத்தில் ஒரு நாள் பூந்தோட்ட உலா செல்லும்படி செய்து, திரும்பும்போது அப்பிரதக்ஷிணமாக சுற்ற கட்டளை பிறப்பித்தார். அந்த உத்சவம் இன்றும் நடக்கிறது.

ஞான முத்திரை

திருமலையில் நிறுவப்பெற்றுள்ள இராமானுஜர் திருவுருவத்தை செய்து அவரிடம் கொடுத்த போது, அதனை அவர் தழுவி அனந்தாழ்வானிடம் கொடுத்ததாகவும் அவர் யாதவராயன் துணை கொண்டு அவருக்கு கோவில் எழுப்பி அங்கு நிறுவினார் என்று திருமலை ஒழுகு கூறுகிறது. இந்த இராமானுஜர் திருவுருவம் அவரது 40 வது ஆண்டில் வடித்தது, அவரது வலது திருக்கரம் ஞான முத்திரை குறிக்கும் வண்ணம் உள்ளது. திருமலை திருப்பதிக்கு பலவற்றை திருத்தி புதியவைகளை புகுத்தி, பிறருக்கு தெரியாதிருந்த பல உண்மைகளை வெளிப்படுத்தியும், வேங்கடவனுக்கு சங்கும் சக்ரமும் கொடுத்ததை அவன் ஏற்றுக்கொண்டதையும் மனதில் கொண்டு இராமானுஜரை ஆச்சார்யார் போல் கருதத்தக்க ஞானமுத்திரையுடன் கூடிய திருவுருவுடன் செய்திருப்பர் என்பது ஆன்றோர் கருத்து. திருப்பதியில் கோவிந்தராஜன் சன்னதியிலும், பெரிய ரகுநாதன் சந்நிதியிலும் இருக்கும் இராமானுஜர் திருவுருவங்களும் ஞான முத்திரையுடன் தான் இருக்கிறன.

நாகாபரணம்

திருமலையின் ஸ்தல வ்ருக்ஷம் நித்யசூரியான அனந்தனின் அம்சமான புளிய மரம். முன்பொரு நாள், கஜபதி என்று ஒரு பக்தன் திருவேங்கடவனுக்கு திருமலையில் ஒரு கோபுரமும் கட்ட ஆசை கொண்டு அதற்குரிய செல்வமும் மக்களையும் கொடுத்து கோபுர வேலையை தொடங்க சொல்லி, அவர் மற்ற திவ்யதேச யாத்திரை சென்று கட்டப்பட்டுள்ள கோபுரத்தை தரிசிக்க திருமலைக்கு திரும்பினான். திருமலையை அடையும் முன்பு, அவனுடைய கனவில், ஒரு சர்ப்பம் தோன்றி, இந்த மலைத்தொடர், தான், தான் என்றும், வாமன, வராக புராணங்களில் சொன்னது போல், திருப்பதியில் தலையாகவும், அஹோபிலத்தில் உடம்பாகவும், ஸ்ரீசைலத்தில் வாலாகவும் இருப்பதாகவும், இப்படி இங்கே மலையை வெட்டுவதாலும், கற்களை கொண்டு குவிப்பதாலும், கோபுரம் கட்டுவதாலும், தன் மேல் பாரம் அதிகமானதாகவும் அதனால் தன்னுடைய சுத்தம் குறைந்து வருவதாகவும், அது திருவேங்கடவனை தரிசித்தால் தான் அவை தீரும் என்று சொல்லி திருவேங்கடவனை வலம் வந்து, அவன் வைகுண்ட ஹஸ்தத்தில் சுற்றிக் கொண்டதை கண்டான்.

ஆதிசேஷனிடம் அபசார படவேண்டாம் என்று அடுத்த நாளே, கோபுர திருப்பணிகளை நிறுத்தி, இந்த கனவிற்கு என்ன பலன் பரிகாரம் என்று விசாரிக்க, வேங்கடவனுக்கு நாகாபரணம் அணிவிக்கலாம் என்று ஆன்றோர்கள் யோசனை கூற, அப்படியே அவர் தங்கத்திலே செய்து எங்கு அணிவிக்கலாம் என்று சந்தேகம் பிறந்த்து. அப்போது ஒரு பக்தன் மேல் எம்பெருமான் ஆவேசித்து, முன்பு ஒரு நாள் வாயுவுக்கும், ஆதிசேஷனுக்கும் வாக்கு வாதம் வந்ததாகவும் எம்பெருமான் வாயு பக்கம் நின்றதாகவும், அதனால் வருத்தமுற்ற ஆதிசேஷன், நாகதீர்த்தம் என்ற இடத்தில் தவம் செய்ய, எம்பெருமான் மனம் உகந்து, ஆதிசேஷனை ஏற்றுக்கொண்டார். எப்படி ஒரு தகப்பன் தன்னுடைய குழந்தையை தன்னுடைய கரங்களில் ஏந்தி கொள்வாரோ அப்படியே இந்த நாகபரணத்தையும் தனது வலது கரத்தில் தோள்வளைகளோடே சூடி கொள்வேன் என்று கூற, எம்பெருமானுக்கு வலது திருக்கரத்தில் நாகாபரணம் சேர்ந்தது. பின்னாளில் இந்த நாகாபரணமே அவர் வைணவ கடவுள் அல்ல என்ற பிறர் சொல்ல ஒரு காரணமாக அமைந்தது என்பதை முன்பு பார்த்தோம். . பின்னாளில் ராமானுஜர் எம்பெருமானின் இன்னொரு திருக்கரத்திற்கும் நாகாபரணம் அணிவிக்க ஏற்பாடு செய்தார்.

வேங்கடத்தரி

ஸ்கந்த புராணத்தில் ஸ்வர்ணமுகரீ மஹாத்மியத்திலும், வாமன, வராஹ புராணங்களில் சொன்னது போல், திருமலையில் சிவனுக்காக ஸ்வாமி புஷ்கரிணியின் மேற்கு கரையில் ஆவிர்ப்பவித்த அழகியசிங்கரான வேங்கடத்தரியை ஒரு காலத்தில், சில சைவ பக்தர்கள், இது சிவனுக்காக தோன்றிய அழகிய சிங்கர், ஆகையால் ஒரு சிவனையும் இங்கே பிரதிஷ்டை செய்து கொள்கிறோம் என்ற கோரிக்கையை வைக்க, ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களும் அர்ச்சகர்களும் வாமன, வராஹ, மார்க்கண்டேய, ப்ரஹ்மாண்டாதி புராணங்களில் கூறியது போல் இது கருடாத்ரி, விஷ்ணு க்ஷேத்ரம், இங்கே சிவப்ரதிஷ்டி உசிதம் இல்லை என்று சொல்ல, அரசனும் அதை ஏற்று, சிவபக்தர்களுக்கு செய்தி அனுப்ப அவர்களும் சென்று விட்டனர். அதை தொடர்ந்து அந்த பகுதியில் இருந்தவர்கள், இப்படி இந்த அழகிய சிங்கர் ப்ரசித்தராய், தினமும் ஆராதனம் கண்டு அருளி இருந்தால், எல்லோரும் இந்த ஸ்தலத்தை தங்களுது என்று சொல்வார்கள் என்பதால், தின திருவாராதனத்தை குறைத்துக்கொண்டு அவரை பிரசித்தம் இல்லாமல் செய்ய பார்த்தார்கள்.

இதனை கேள்வியுற்ற ராமானுஜர், இவருக்கு நித்ய ஆராதனம் இல்லாமல் இருந்தால் அது இந்த ஸ்தலத்திற்கு நல்லது அல்ல என்று, இந்த வேங்கடத்தரி என்ற உக்கிர நரசிம்மரை, திருமலை திருக்கோவிலில் ஈசான மூலையில் இந்த உக்ரம் குறையும்படி, விமானாபி முகமாய் பிரதிஷ்டை செய்து, தினமும் திருவாராதனம் தவறாமல் நடக்க ஏற்பாடு செய்தார்.

கோவிந்தராஜர்

தில்லையில் கோவிந்தராஜன் சயன திருக்கோலத்தில் அருள் பாலித்து கொண்டு இருந்தார். அப்போது சோழ தேசத்தை ஆண்டு கொண்டு இருந்த முதல் குலோத்துங்கன் என்ற அரசன் தன்னுடைய சமய பற்றின் காரணமாக இந்த கோவிந்தராஜனை அவர் இடம் கடல் ஆனதால் அங்கேயே இருக்கட்டும் என்று வைணவர்கள் மனம் புண்படும்படியும் அந்த திவ்யதேச பெருமைகள் முழுவதுமாக அழியும்படியும், கடலில் எறிந்தான், தில்லையில் இருந்த வைணவர்களை துன்புறுத்தியும் வந்தான். தான் செய்த அடாவடி செயல்களினால், தன்னுடைய இறுதி காலத்தில் ராஜபிளவை என்ற நோய் வந்து உடம்பில் நிறைய புழுக்கள் வந்து கிருமி கண்ட சோழன் என்று பெயர் பெற்று இறந்தான்.

இவற்றைப்பற்றி கேள்விப்பட்ட இராமானுஜர், குலசேகர ஆழ்வாரும் திருமங்கை ஆழ்வாரும் ஈடுபாடு கொண்ட திவ்யதேசமான தில்லைநகர் திருச்சித்ரகூடம் அழிந்துவிட கூடாது என்ற சிரத்தையுடன், மீண்டும் அந்த திவ்யதேசத்திற்கு பாகவத பற்று வர வேண்டும் என்ற காரணத்துடனும், கோவிந்தராஜர், திருவேங்கடமுடையானின் அன்புக்கு பாத்திரமானவராய் கீழ் திருப்பதியில் எழுந்தருளி இருப்பதை மனதில் கொண்டு, ஒவ்வொரு இரவும், திருவேங்கடமுடையான் அர்த்தஜாம பூஜை பிரசாதம் அமுது செய்த பிறகு, சடகோபனை போர்த்தி, கையில் எழுந்தருளி கொண்டு, குடை, சாமரம் போன்ற உபசாரங்களோடு, வென்று கொண்டான் மண்டபத்தில் கோவில் அர்ச்சகர், தெற்கு முகமாக நின்று கொள்ள, கட்டியம் சொல்பவர் “அருளப்பாடு, திருச்சித்ரக்கூட கைங்கர்ய துரந்தரராய், திருவேங்கடமுடையான் செங்கோல் முத்ரா நிர்வாஹரான சேனை முதலியார்” என்று சொல்லி, கோவிலுக்கு பாரபத்யம் செய்யும் ஸ்ரீ வைஷ்ணவருக்கு பரிவட்டம், ஸ்ரீசடகோபன் (சடாரி) பிராசாதிக்கும்படி இராமானுஜர் கட்டளை செய்தார். யாதவராயன் திருப்பதி கோவிந்தராஜர் சன்னதிக்கு எதிரே ஒரு மண்டபம் கட்டினான். அதற்கு தில்லைக்கு வாய்த்தான் மண்டபம் என்றும் திருச்சித்ரகூட மண்டபம் என்றும் பெயர்.

இரண்டாம் முறை இராமானுசர் திருமலை எழுந்தருளி இருந்த போது, தில்லையில் இருந்து வந்த சில அந்தணர்கள் தில்லை எம்பெருமானின் உற்சவ மூர்த்தியின் விக்ரகத்தை கொண்டு வந்து அங்கே நடந்த கொடுமைகளை விவரித்தனர். திருவேங்கடத்தானுக்கும் கோவிந்தராஜனுக்கும் உள்ள ஒற்றுமை தோன்ற, திருமங்கை ஆழ்வார் அருளி செய்த “தென்தில்லைச் சித்திர கூடத்தென் செல்வனை, மின்னி மழை தவழும் வேங்கடத்தெம் வித்தகனை” (பெரிய திருமடல் 67-68) எனபதை மனதில் கொண்டு, அதனை செயல் படுத்துதல் தக்க செயல் என்று திருப்பதியில் பார்த்தசாரதி சன்னதிக்கு அடுத்து கோவிந்தராஜனுக்கு கர்ப்பக்கிரகம் மற்றும் சன்னதி ஏற்பாடு செய்து தில்லைநகர் கோவிந்தராஜனைப் பிரதிஷ்டை செய்தார். அப்போது பார்த்தசாரதி திருவுருவமும் சிதிலடைந்து இருந்ததால் பூஜை நைவேத்தியம் இல்லாமல் இருந்ததும் கோவிந்தராஜனுக்கு இவை ஏற்பாடு செய்வதற்கும் ஏதுவாக இருந்தது.

இராமானுஜர், திருவேங்கடமுடையானும் கோவிந்தராஜனும் ஒருவரே என்பதற்கு ஏற்ப திருவேங்கடமுடையான் வேத பாராயணம் செவி சாய்க்கும் போது, வெங்கடேச மஹாத்மியத்துடன் திருச்சித்ரகூட மஹாத்மியத்தையும் கேட்டருளும்படி செய்தார். அதே போல் கோவிந்தராஜனும் வெங்கடேச மஹாத்மியத்தையும், திருச்சித்ரகூட மஹாத்மியத்துடன் செவிசாய்க்க செய்தார். அதே போல் திருவேங்கடவன் மாலைப் பொழுதில் நித்யாநுஸந்தானம் கேட்டருளும் போது, ‘ஊன் வாட உண்ணாது ‘ மற்றும் ‘வாட மருதிடை போகி ‘ என்ற திருமொழிகளையும் சேவித்து, கோவிந்தராஜனுக்கு ‘ஒழிவில் காலம் எல்லாம் ‘ மற்றும் ‘உலகமுண்ட பெருவாயா’ என்ற திருவாய்மொழி பதிகங்களையம் சேவிக்க செய்தார். இப்படி இரண்டு ஸ்தலங்களும் ஒன்றே என்பதற்கு ஏற்ப ஸ்ரீவைஷ்ணவர்கள் திருமாளிகைகளில் உத்சவ காலங்களில், திருவேங்கட முடையான், கோவிந்தராஜன், அலர்மேல்மங்கை நாச்சியார், திருமகளார் சம்பாவனை என்று இரண்டு ஸ்தலங்களிலும் ஒரே மாதிரியாக நடைபெற ஏற்பாடு செய்தார்.

அத்யயன உத்ஸ்தவம்

திருவேங்கடமுடையான் ஆழ்வார் திருவரங்க பெருமாள் அரையருக்காக மற்ற ஸ்தலங்கள் போல் இல்லாமல், அத்யயன உத்ஸவத்திலே இயற்பா முதல் நாலாயிரமும் கேட்டுஅருளும்படி ஒவ்வொரு ஆண்டும், இருபத்துமூன்று நாட்களாகவும், பிறகு ஞானப்பிரான் ஒரு நாளும், கோவிந்தராஜர் ஒரு நாளும் கட்டளை பிறப்பித்து இப்படி சில உத்ஸவங்கள், திருவேங்கடமுடையானுடன் ஒரே காலத்தில் நடைபெறாமல் பக்தர்கள் எல்லாவற்றையும் தரிசிக்க வழி செய்தார்.

மார்க்கண்டேய அழகியசிங்கர்

மார்க்கண்டேய மகரிஷி, திருமலை யாத்திரையின் போது வரும் வழியில், அழகியசிங்கர் மார்கண்டேயருக்கு பிரத்யக்ஷம் ஆனார் என்று மார்க்கண்டேய புராணத்தில் குறிப்பிட்டது போல், இராமானுஜர், அவருக்கு பிரத்யக்ஷம் ஆன குகை அருகில் ஒரு கோவில் அமைத்து, அழகியசிங்கரை வைகானச ஆகம முறைப்படி நிறுவி அவருக்கும் நித்திய ஆராதனம் நடக்கும்படி ஏற்பாடு செய்தார்.

கோவிந்தராஜர் தீர்த்தவாரி

கபில தீர்த்தக்கரையில் 13ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் நம்மாழ்வார் என்று கருதப்படுபவருக்கு திருக்கோவிலை கட்டி அவரை அதில் நிறுவியவர் பல்லவராயன் என்ற சிற்றரசன் ஆவான். அச்சுத ராயன் என்பவன் 1513ல் இந்த துறைக்கு படிகள் நிறுவி மண்டபம் கட்டி நான்கு புறங்களிலும் திருவாழி வைத்து சக்கர தீர்த்தம் என பெயரிட்டு இது திருவேங்கடமுடையானுக்கு உரியது என்னும்படி செய்தான். கோவிந்தராஜர் ஸ்ரீதேவி, பூமாதேவிகளுடன் உபகர்மா நாளில் எழுந்தருளி தீர்த்தவாரி காண்கிறார். இன்றும் நடைபெறும் இந்த நிகழ்வு 1467ல் இராமானுஜர் ஏற்பாடு செய்தது என்று ஒரு கல்வெட்டு கூறுகிறது. இந்த தீர்த்தத்தை விட தூய தீர்த்தம் திருப்பதியில் இல்லை. கந்தாடை ராமானுஜ அய்ங்கார் என்பவர் இந்த தீர்த்தத்தின் மேற்கு கரையில், தொண்டைமான் சக்ரவர்த்தி திருமலைக்கு செல்லும் வழியாக இருந்த குகையில் நரசிம்மரையும் தெற்கு கரையில் லக்ஷ்மிநாராயணனையும் பிரதிஷ்டை செய்து பிற மதத்தினரால் தொல்லை வாராது செய்தார் என்று திருமலை ஒழுகு கூறுகிறது.

இப்படி பல உத்சவ காலங்களில், கோவிந்தராஜருடன் ஆழ்வார் திருமகளான ஆண்டாளும் எழுந்தருளும்படி செய்தார். திருவாடி பூரத்தன்று திருமலை அடிவாரத்தில் ஸ்வயம்வக்தமான திருவடிகள் (ஆஞ்சநேயர்) சன்னதியில் ‘கூடல் வளைச்சு’ கொண்டாடும்படி ஏற்பாடு செய்தார். கணு நாள் அன்று, ஆண்டாளும் கிருஷ்ணரும் மாலை மாற்றி இந்த உலக நலத்திற்காக சேவை சாதிக்கும்படி செய்தார்.

கோவிந்தா கோவிந்தா

நைமிசாரண்ய ரிஷிகள், திருவேங்கட மஹாத்மியத்தை கேள்வியுற்று மற்ற நாமங்களை தவிர்த்து, கோவிந்தா என்ற திருநாமத்தை மட்டுமே ஒலித்துக்கொண்டு, இந்த க்ஷேத்திரத்தில் திருமாலை தவிர வேறு எந்த தெய்வத்தையும் உச்சரிக்காது, திருமலை ஏறினார்கள் என்று வராஹ புராணத்தில் உள்ள அர்த்த விசேஷத்தை மனதில் கொண்டு, திருமலை ஏறும் யாத்ரிகர்கள் ‘கோவிந்தா, கோவிந்தா ‘ என்றே பரம பாகவதர்களும் பரம ரிஷிகளைப் போல், திருமலை ஏற குரல் கொடுத்தார்.

திருவேங்கடவன் சந்நிதியில் சக்ரவர்த்தி திருமகன்

தென் மதுரையில் வைகைக்கரையின் மேற்கு கரையில், குருவித்துறை என்னும் ஊரில், விஸ்வம்பரன் என்ற முனிவர், இராமபிரான் லக்ஷ்மணனுடன் கடற்கரையில் இருக்கும் போது, விபீஷணன் வானத்தில் வந்து சக்கரவர்த்தி திருமகனிடம் சரணாகதி என்று வந்த காட்சியை காட்டியருள வேண்டும் என்று தவம் புரிந்தான். எம்பெருமானும் அந்த முனிவனின் கனவில் விபீஷ்ண சரணாகதி காட்சியை, இளையபெருமான் அருகே நிற்க, சக்ரவர்த்தி திருமகன் அமர்ந்திருக்க, அனுமன் எம்பெருமான் சந்நிதியில் விபீஷணனுக்கு அனுகூலமாக வார்த்தைகளை சொல்லி, எம்பெருமான் திருவுள்ளப்படி முடிவு எடுக்க வேணும் என்று கேட்டு அஞ்சலி முத்திரையுடன் நின்று கொண்டு இருந்தததையும், அங்கதன் வானில் விபீஷணன் இருக்கிறான் என்று தன்னுடைய விரல்களால் பவ்யமாக காட்டி கொண்டிருந்தததையும் முனிவர்க்கு சாதித்து அருளினார். முனிவர் மனம் மகிழ்ந்து, இந்த விபவத்தை அர்ச்சையில் என்னென்றும் தானும் மற்றவர்களும் அனுபவிக்கும் வண்ணம் விக்ரகங்கள் செய்து அந்த குருவித்துறையில் பல காலம் நித்ய திருவாராதனம் கண்டு வந்தார். ஒரு நாள் ஒரு பக்தனின் வாக்கினால் தன்னை திருமலைக்கு எழுந்தருள கேட்டு கொள்ள அவனும் அந்த விக்ரகங்களை திருமலைக்கு எடுத்து சென்றான்.

அப்போது அங்கே ராமானுஜர், திருமலை நம்பிகளிடம் இராமாயண பாடம் கற்று வந்தார். இந்த பக்தர் கொண்டு வந்த தினம், விபீஷண சரணாகதி என்று பகுதி நடக்கவே, இருவரும் இது தெய்வ சங்கல்பம் என்று திருமலையில், திருவேங்கடமுடையான் சந்நிதியில் இந்த எம்பெருமானுடன் சீதா தேவியும் சேர்ந்து இருக்க வேண்டும் என்று சங்கல்பித்து, சீதா கல்யாணமும் செய்து வைத்து நித்ய ஆராதனம் செய்துவிக்க ஏற்பாடு செய்தனர்.

திருமலை நம்பியும் திருவேங்கடவனும்

திருமலை நம்பி, திருவேங்கடவனுக்கு பாபவிநாச தீர்த்தத்தில் இருந்து தினசரி திருமஞ்சன மற்றும் திருவாராதன தீர்த்த கைங்கர்யம் செய்து வரும் சமயம், திருவேங்கடவன் அவரின் கைங்கர்யத்தில் திருப்தி கொண்டவராய், ஒரு நாள் அவர் வரும் வழியில் வேடன் உருவில் வந்து, திருமலை நம்பிகளை பார்த்து தனக்கு தாகமாக உள்ளது என்றும் தீர்த்தம் தரவும் கேட்டான். திருமலை நம்பிகள் இது திருவேங்கடவனுக்கு, மனிதர்களுக்கு அல்ல என்று கூறி தரமறுத்து திருமலைக்கு செல்ல ஆரம்பித்தார். வேடன் அந்த தீர்த்த பாத்திரத்தை சேதம் செய்து தண்ணீர் கீழே விழச்செய்து, அதை பருகியபடி இருந்தான். தீர்த்த பாத்திரத்தில் பளு குறைந்ததை உணர்ந்த திருமலைநம்பி திரும்பி பார்த்து நடந்ததை அறிந்து மீண்டும் தீர்த்தம் எடுத்து வர திரும்பியபோது, வேடன் ஆகாய கங்கை இடத்தை காண்பித்து அங்கு ஒரு அம்பு விட்டு, ஒரு ஊற்று பெருக செய்து அந்த தீர்த்தத்தை எடுத்து கொள்ள சொல்லி தன்னையும் யார் என்று காட்சி அளித்து மறைந்தார். திருமலை நம்பிகள் தனக்கு காட்சி கொடுத்த எம்பெருமானின் கருணையை மகிழ்ந்து அதே ஆகாய கங்கை தீர்த்தத்தில் திருமஞ்சனம் செய்ய அன்று முதல் தொடங்கினார். சில நாட்களில் திருமலைநம்பிகள் பரமபதம் அடைந்தார். இதனை கேள்வியுற்ற இராமானுஜர் திருமலை நம்பிக்கு திருவேங்கடவன் காட்சி அளித்து ஆகாய கங்கை தீர்த்தத்தை கொண்டு முதலில் திருமஞ்சன நாளை கொண்டாடும் வண்ணம், அது அத்யயன உற்சவநாட்களுக்கு இடையில் வருவதால், அந்த உத்சவம் முடிந்த அடுத்த நாளில் அந்த திருமஞ்சனத்தை நடத்த உத்தரவு இட்டார். இந்த நிகழ்விற்கு தண்ணீர் அமுது வழி திருத்துதல் என்று பெயர்.

குருவை கிராமத்தில் திருவேங்கடவன்

குரும்பறுத்த நம்பியை பற்றி முன் பார்த்தோம். இங்கே இன்னும் சிறிது விளக்கமாக காண்போம். தொண்டைமான் சக்கரவர்த்தி திருவேங்கடவனிடத்தில் மண்ணினால் புஷ்பம் செய்த பக்தனை பற்றி கேட்டபோது, திருவேங்கடவன் அந்த பக்தனுக்கு முக்தி அளிக்க முடிவு செய்து அவன் குரும்பறுத்த நம்பி என்றும் அவன் திருமலைக்கு ஈசானமுலை திசையில் உள்ள குருவை என்ற கிராமம் என்றும் அவனை தனியே சென்று சந்திக்க வேண்டும் என்றும் தொண்டைமான் சக்ரவர்த்திக்கு திருவேங்கடவன் தெரிவித்தான். தொண்டைமான் சக்ரவர்த்தி குறும்பறுத்த நம்பியை புகழ்ந்து எம்பெருமானிடம் விடை பெற்று நம்பியை சந்திக்க செல்கிறான்.

தொண்டைமான் சக்கரவர்த்தி குருவை கிராமத்திற்கு ஒரு வெள்ளிக்கிழமை சென்ற போது, எம்பெருமானின் நோக்கத்தை அறிந்த நம்பி, தன்னுடைய தொழில் செய்யும் சட்டியால் (தட்டுமரத்தினால்) தன் தலையில் அடித்துக்கொண்டு உடன், திருவேங்கடவன் தன்னுடைய வெள்ளிக்கிழமை திருமஞ்சன நேரம் என்றும் கருதாமல் உடனே அதே தோற்றத்துடன் நம்பிக்கு அங்கேயே காட்சி அளித்து உடனே மோக்ஷம் அளித்தார். இதனை அறிந்த இராமானுஜர், திருவேங்கடவன் தன்னை சேர்ந்தவர்களுக்கு வசப்பட்டவன் என்பதையும் துன்பத்தில் இருப்பவர்களுக்கு துணை இருப்பவன் என்று தெரியும்படி அப்படியே நம்பியின் முன் நேரில் வந்து அவனை அங்கீகரித்ததனை உலகில் அனைவரும் அறிந்து அவன் திருவடி பற்றவேண்டும் என்பதற்காக, குருவை கிராமத்தில், திருவேங்கடவனின் திருமஞ்சன கோலத்துடன், குறும்பறுத்த நம்பியின் தட்டுமர காட்சியோடு ஒரு கோவில் கட்டி நித்திய திருவாராதனம் செய்ய ஏற்பாடு செய்தார்.

சீரமைப்புக்களின் தொகுப்பு

இராமானுஜர் திருப்பதி மற்றும் திருமலையில் செய்த சில சிறப்பான புதியவை மற்றும் திருத்தங்கள் கீழே:

• திருவேங்கடத்தானை சங்கு சக்கரம் தரிக்க செய்தது
• கோபுரங்களில் வராக, நரசிம்ம, வைகுந்தநாத, வெங்கடேச தேவதைகளை வைகானச ஆகம முறைப்படி அமைத்து இந்த கோவில் திருமாலுக்கே என்று உலகறிய ஸம்ப்ரோக்ஷணம் செய்தது
• வைகாசன ஆகமப்படி, சேஷ, விஷ்வேக்ஸேனா, கருட, ஜெய விஜய துவார பாலகர்களை அவர்களுக்குரிய இடங்களில் பிரதிஷ்டை செய்தது.
• வெள்ளி கிழமைகளில் எம்பெருமானின் திருமார்பில் இருக்கும் அலர்மேல்மங்கை நாச்சியாரை எடுத்து தனியே திருமஞ்சனம் செய்யும் முன்பு, எம்பெருமானுக்கு திருமஞ்சனம் செய்ய வேண்டும் என்று கட்டளை பிறப்பித்தது
• திருமாலின் திருமார்பில் திருமகளை இரு திருக்கரங்களுடன் அமைத்து ஒரு நன்னாளில் நிறுவியது
• திருவேங்கடத்தானின் திருமஞ்சனத்தின் போது தாயார் எம்பெருமானின் திருமார்பை விட்டு இழிந்திருந்தபோது நாச்சியார் திருமொழி ஓதும்படி செய்தது
• திருமஞ்சனத்திற்கு பிறகு எம்பெருமான் திரு நெற்றியில் மெல்லிய இரு கோடுகளாக கற்பூரத்தினால் ஆன திருமண் அணிவித்து அது 3 நாள் இருக்கும்படியும் மற்ற 4 நாட்கள் முத்துபோட்டிகளால் ஆன திருமண் அணிவித்தது
• திருக்கண்களுக்கு குளிர்ச்சிக்காக அஞ்சன காப்பு அணிவிக்க ஏற்பாடு செய்தது
• புரட்டாசி விழாவை (புரட்டாசி ப்ரமோஸ்தவம்) சிறப்பாக செய்வதற்காக திருமலை திருவீதிகளை திருத்தி அமைத்தது
• ஞான பிரானுக்கு ஐப்பசி மாத சரவண நக்ஷத்திரந்தன்று வராக ஜெயந்தி சிறப்பாக கொண்டாட ஏற்பாடு செய்தது
• ஞான பிரானுக்கு மற்ற விழாக்கள் (பலி பீடார்ச்சனை, நித்திய ஹோம பூஜைகள்) என்று இல்லாமல் செய்தது
• மலைகுனியநின்ற பெருமாளை (மலையப்ப ஸ்வாமியை) உத்சவ மூர்த்தி ஆக்கி, அதற்கு முன் உற்சவ மூர்த்தியாய் இருந்த போக ஸ்ரீனிவாச மூர்த்தியை (வேங்கடத்துறைவாரை) நிலைத்துள்ள மூர்த்தியாய் ஆக்கியது
• தண்ணீர் அமுது வழி திருத்துதல்
• பூந்தோட்டத்தில் எம்பெருமான் பூ பறிக்கும் விழா ஏற்பாடு செய்தது
• அழகியசிங்கரான வேங்கடத்தரியை திருவேங்கடமுடையான் கோவிலிலே பிரதிஷ்டை செய்தது
• திருவேங்கடமுடையானின் இடது திருக்கரத்திலும் (வைகுண்ட ஹஸ்தம்) வலது திருக்கரத்தில் உள்ளது போல் நாகாபரணம் (அரவப்பணி)அணிவித்தது
• திருமலையில் இருப்பவர்கள் பின்பற்ற வேண்டிய நியதிகளை ஏற்படுத்தியது
• அத்யயன உத்சவம் திருமலையில் 23 நாட்களும், ஆதிவராகப்பெருமாளுக்கும், கோவிந்தரராஜருக்கும் ஒரு நாள் உத்சவமாகவும் கொண்டாடும் படி செய்து அடியவர்கள் எல்லா உத்ஸ்தவங்களையும் காண வழி செய்தது.
• திருவேங்கடமுடியானின் செல்வம் தொடர்ந்து வளர ஒரு எந்திரத்தை மந்திர பூர்வமாக அமைத்து திருக்கோவிலின் செல்வம் குறைபடாமல் வளர செய்தது.
• திருப்பதியில் பார்த்தசாரதி ஸ்வாமி திருக்கோவிலில் கோவிந்தராஜரை திருப்பிரதிஷ்டை செய்தது
• அவர் பக்கத்தில் செங்கழுநீர் பூவினை ஏந்திய ஆண்டாளை பிரதிஷ்டை செய்தது
• இந்த இருவருக்கும் திருவிழா காண்பதற்கு ஏற்பாடு செய்தது, மண்டபம் கோபுரம் போன்றவை யாதவ ராயனுடன் துணை கொண்டு செய்வித்தது
• திருவேங்கடமுடையானும் கோவிந்தராஜனும் வேறல்ல இருவரும் ஒருவரே என்பதற்கு ஏற்ப, திருமலை திருக்கோவிலில் பஞ்ச பேரரர்கள் இருப்பது போல், இவரும் ஐக்கியம் தோன்றும்படி பல கட்டளைகள் ஏற்படுத்தினார்.
• 10ம் நூற்றாணடில் திருமலை திருவேங்கடமுடையானுக்கு கொடி ஏற்றும் வைபவம் திருச்சுகாரனூரில் நடைபெற்றதாக தகவல்கள் உள்ளன. அதனை மாற்றி திருமலையிலேயே நடத்த இராமானுஜர் ஏற்பாடுகள் செய்தார். கோபுரமும் கட்டி திருக்கோவிலினையும் திருவீதிகளையும் பெரிதாக்கினார்.
• பூமாதேவியை அர்ச்சா ரூபமாக எழுந்தருள செய்து, ஒரு தீர்த்த நயினாரையும் கிணற்றிலே சேர்த்தியாக கிணற்றில் எழுந்தருள செய்து அவர்களுக்கு நித்திய தளிகைகள் அமுது செய்யும்படி செய்தது.
• ஆளவந்தார் என்ற ஆச்சாரியார் ஒருமுறை மங்களாசாசனம் செய்ய திருவேங்கட யாத்திரை வந்திருந்த போது, எம்பெருமானுக்கு திருமஞ்சனம் செய்ய ஆகாய கங்கையில் இருந்து தீர்த்த எடுத்த வர நேரம் ஆனதால், மேற்சொன்ன கிணற்றில் இருந்து தீர்த்தம் எடுத்து அந்த கிணற்றிற்கு அழகப்பிரானார் என்று திருநாமம் சாற்றியதாக செவி வழி செய்தி இராமானுஜர் நினைவு கூர்ந்து அந்த கிணற்றை அப்படியே அழைக்கவேண்டும் என்று கட்டளை இட்டார்.
• திருமலை படி ஏறும்போது, கோவிந்தா கோவிந்தா என்று கூவி மலை ஏற ஊக்கிவித்தது.
• திருமலையில் திருமலைக்கு நித்திய கைங்கர்யம் செய்பவர்கள் மட்டுமே தங்க முடியும் என்றும், மற்றவர்கள் கீழ் திருப்பதிக்கு திரும்பி விட வேண்டும் என்பதை விதியாக செய்தார். அதே போல் திருமலையில் எம்பெருமானுக்கு செய்யப்படும் நைவேத்தியம் கோவிலேயே திருமலையில் கைங்கர்யம் செய்பவர்களுக்கு பங்கீடு செய்வதோடு மட்டுமின்றி அதனை எப்படியெல்லாம் பயன்படுத்தலாம் என்ற வரைமுறைகளையும் வகுத்தார். (வீடுகளில் திருவாராதனம் செய்ய, பிள்ளை பிறத்தல், இறத்தல், ஈமக்கடன்கள் செய்தல்)
• திருமலையில் எம்பெருமானுக்கு தரித்த எந்த புஷ்பமோ அல்லது மாலையோ யாரும் தவறாகவோ அல்லது மரியாதை இல்லாமாலோ பயன்படுத்த முடியாதபடி எவருக்கும் ப்ரஸாதமாய் கொடுப்பது இல்லை என்ற விதியை ஏற்படுத்தினார்.
• மலை அடிவாரத்தில் இருந்து மலை ஏறும் போது, காலில் பாதணிகள் அணியாமல் ஏறுவது என்ற விதியை ஏற்படுத்தியது
• திருமலை மற்றும் கோவிந்தராஜர் சன்னதிகளில் எந்த பாசுரங்கள், எந்த பிரபந்தங்கள், எப்பொழுது, எப்படி சேவிக்க வேண்டும், தனியன் சேர்த்தா அல்லது தனியன் இல்லாமலா, எத்தனை முறை சேவிக்க வேண்டும், எப்பொழுது அரையர் சேவை என்று நேரம், மாதம், காலம் இவற்றுடன் விரிவாக ஏற்படுத்தியது.

ஆழ்வார்கள்

திருவரங்கம், மதுரகவி ஆழ்வார் தவிர மற்ற ஆழ்வார்கள் பாடிய திருத்தலம் என்று முன்பு பார்த்தோம். இந்த திருவேங்கடம், தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார், மதுரகவி ஆழ்வார் தவிர மற்ற பத்து ஆழ்வார்களாலும் பாடல் பெற்ற திருத்தலம். ஆழ்வார்கள் இந்த திருமலையைப் பற்றியும், வேங்கடவனைப் பற்றியும், பாசுரங்கள் சமர்ப்பித்துள்ளனர். ஒவ்வொரு ஆழ்வாரும் ஒவ்வொரு வகையில் வேங்கடவனின் மகிமைகளைக் கூறி இருப்பதை நிற்பதை அடியேனுடைய எழுத்துக்களில் அடக்கிவிட முடியாது.

திருவில்லிப்புத்தூர் கோவிலில் இருந்து ஸ்ரீ ஆண்டாள் அணிந்த மாலைகள் திருப்பதி கொண்டு வரப்பட்டு திருவேங்கடவனுக்கு மார்கழி மாதத்தில் சாத்தப்படுகிறது.  ஆண்டாள் மங்களாசாசனம் செய்த திவ்யதேசங்களில் திருவேங்கடமும் ஒன்று.

மொத்தம் 202 பாக்களுக்கு மேல் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டுள்ளன. வேங்கடவனுக்கு ஆழ்வார்கள் அருளிய மங்களாசாசன பாக்களை கீழே உள்ளவாறு காணலாம்.

அடியவர்கள்

அனந்தாழ்வான் ஸ்வாமி இராமானுஜரின் சிஷ்யர்; அவர் இராமானுஜரின் வார்த்தைகளை ஏற்று, அவரிடம் “அங்கிருந்த அனைவரில் அனந்தாழ்வானே ஆண்பிள்ளை’ என்று பாராட்டினை பெற்று, திருவேங்கடமுடையானுக்கு நந்தவனம் அமைத்து புஷ்ப கைங்கர்யம் செய்யும் பொருட்டு ஸ்ரீரங்கத்தில் இருந்து திருமலைக்கு வந்து சேர்ந்தவர். திருவேங்கடமுடையானும் அவரது கைங்கர்யத்தில் உவந்தவராய் அவரிடம் அன்பும் பரிவும் காட்டி வந்தார்.

ராமானுஜர் பரமபதம் அடைந்ததை (அவதார ஸமாப்த்தி ) ஒரு பக்தர் அனந்தாழ்வாரிடம் பகிர்ந்து கொண்டபோது, அனந்தாழ்வார் மிகவும் சோகம் அடைந்து சுமார் ஒரு வருட காலம் திருவேங்கடமுடையானுக்கும் கைங்கர்யம் எதுவும் செய்யாமல் வேதனையில் தவித்து வந்தார். திருவேங்கடமுடையான் அனந்தாழ்வாரிடம் தாமன்றோ தன்னுடைய இராமானுஜரை இழந்தது, அதற்காக தான் தான் வருத்தப்பட வேண்டும். அனந்தாழ்வாருக்கு எந்த குறையும் வராது என்று ஆறுதல் கூறி அவரை கைங்கர்யம் செய்ய அழைத்தார். அனந்தாழ்வாரும் திருவேங்கடமுடையானின் அழைப்பை ஏற்று அவரிடம் ஒரு வேண்டுகோளை வைத்தார். அதாவது அத்யயனோத்சவத்தில் ஒரு நாள், ராமானுஜ நூற்றுஅந்தாதியை செவி சாய்த்திட வேண்டும் என்பதாகும். திருவேங்கடமுடையானும் உகந்து, சடகோபன், கலியன் சொன்ன வார்தைகளை கேட்பதை போல், இராமானுஜரை பற்றிய வார்த்தைகளை நூற்று அந்தாதியில் கேட்போம் என்று அருள, கண்ணினும் சிறு தாம்பு சொல்லி முடித்த பிறகு அடுத்த நாள் இராமானுஜ நூற்று அந்தாதியும் வாசிக்க ஏற்பாடு செய்தார். அதற்கு அடுத்த நாள் இராமானுஜர் ஏற்படுத்திய தண்ணீரஅமுது வழி கைங்கர்யமும் நடத்த ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.

ஸ்ரீ தூப்புல் வேதாந்த தேசிகன் என்ற ஆச்சாரியார் ஸ்ரீ அனந்த சூரியார் என்பவருக்கும் தோதாத்திரி அம்மையார் என்பவருக்கும் திவ்ய குமாரராய் காஞ்சி மாநகரில் தூப்புல் என்ற திருத்தலத்தில், திருவேங்கடவன் திருக்கோவிலின் திருமணியின் அம்சமாக கி பி 1268 ஆண்டு புரட்டாசி மாதம் சரவண நக்ஷத்திரத்தில் ஒரு புதன் கிழமையில் அவதரித்தார். வேதாந்த தேசிகன் வேதங்களை, வேத நாதம் என கணீர் என்று எங்கும் ஒலிக்க செய்தார்.

மணவாள மாமுனிகளும் இங்கு பலமுறை எழுந்தருளியுள்ளார். அவரின் ஆணையின்படி அவரது சிஷ்யர் பிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணா எம்பெருமானுக்கு மங்களாசாசனம் செய்யும் பொருட்டு ஸ்ரீ வேங்கடஸ்வர சுப்ரபாதத்தை அருளி செய்தார்.

இந்த சுப்ரபாதத்தினை அருளி செய்தவர் ஸ்ரீ அண்ணங்கராச்சார்யார் அல்லது பிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணா சுவாமி அவர்கள். இவர் சுவாமி தேசிகனின் திருக்குமாரரிடம் கற்று பின் மணவாள மா முனிகளின் முக்கிய சீடர்களில் ஒருவராக இருந்தவர். ஸ்ரீ வெங்கடேச சுப்ரபாதத்தில் நான்கு பகுதிகள் உள்ளன. அவை சுப்ரபாதம் (29 பாடல்கள்), ஸ்ரீ வெங்கடேச ஸ்தோத்திரம் (11 பாடல்கள்), பிரபத்தி (16 பாடல்கள்), மங்களாசாசனம் (14 பாடல்கள்) ஆகும்.

ஸ்ரீ வேங்கடேச சுப்ரபாதத்தின் மங்கள ச்லோகம் : “ஸ்ரீவைகுண்ட விரக்தாய ஸ்வாமி புஷ்கரிணீ  தடே | ரமயா ரமமாணாய வேங்கடேசாய மங்களம் ||”

அதாவது ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் நித்யனாக இருக்கும் எம்பெருமான், அவ்விருப்பிடத்தை வெறுத்து, தான் வானோர்க்கு மட்டும் தெய்வமில்லை; இந்தப் பூமியில் வாழ்பவர்க்கும் தெய்வம் என்பதை உணர்த்தும் வண்ணம்,  விண்ணோர்க்கும் மண்ணோர்க்கும் நடுநாயகமாக இருக்கும் உயர்ந்த மலைகளையும், வராஹ புஷ்கரிணியையும் உடைய இடத்தை இருப்பிடமாகக் கொண்டான்.   வேங்கடேசன் என்ற திருநாமத்தையும் சார்த்திக்கொண்டான்.  இதனால் இந்த மலையானது  திருவேங்கடமலை என்று பிரசித்திபெற்று திகழ்கிறது.  இப்படிப்பட்ட தயை உடைய திவ்யமான திருவேங்கடத்து எம்பெருமானுக்குப் பல்லாண்டு (வாழ்ச்சி) என்பது இந்த ச்லோகத்தின் அர்த்தம்.  

தாளப்பாக்கம் அன்னமய்யா, ஏழுமலையானை பரப்பிரம்மமாகவும், சிவாம்சம் பொருந்திய ஈஸ்வரனாகவும், சக்தி ஸ்வரூபமாகவும் பாடி, அந்த பாடல்களை செப்பேடுகளில் எழுதி வைத்துள்ளார். திருப்புகழ் பாடிய அருணகிரிநாதப் பெருமான் திருமலை கோயிலுக்கு வந்திருக்கிறார்.அவரும் அன்னமய்யாவும் சம காலத்தவர்கள். சங்கீத மும்மூர்த்திகளில் ஒருவரான முத்துசாமி தீட்சிதர் சிறந்த வித்யா உபாசகர், மந்திர சாஸ்திரம் தெரிந்தவர், பல தெய்வங்கள் மீது பாடியுள்ளார். ஏழுமயைான் மீது சேஷசல நாமம் வராளி ராகத்தில் பாடியுள்ளார்.

இந்த சுப்ரபாதத்தை தன்னுடைய இனிய குரலால் பாடி இந்த உலகின் எல்லா பகுதிகளுக்கும் கொண்டு சென்றவர் MS சுப்புலக்ஷ்மி. அவரை கவுரவிக்கும் வகையில் அவருக்கு ஒரு சிலை திருப்பதியில் இருந்து அலிபிரி வரும் வழியில் வைக்கப்பட்டுள்ளது.

மேலே சொன்ன திருவேங்கட விஷயங்களை சொல்லியபின் அடியேன் உறுதியாக புரிந்து கொண்டது, திருவேங்கட அனுபவத்தை சொல்லி முடிக்க முடியாது. மேலும் திருவேங்கடமுடையான் பற்றிய விஷயங்களை அடியேன் அறிய முடிந்தால், இன்னொரு வலைப்பதிவில் உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்வேன். தற்போது, திருவேங்கட அனுபவத்தை சற்று இங்கே நிறுத்திவிட்டு, இனி இன்னொரு திவ்யதேச அனுபவத்தில் சந்திப்போம், நன்றி.

===================================================================================

ஸ்ரீ பத்மாவதி நாயிகா ஸமேத திருவேங்கடமுடையான் திருவடிகள் போற்றி போற்றி

வடநாட்டு திவ்யதேசங்கள் பற்றிய ஒரு முன்னுரையை இங்கே காணலாம். நன்றி

திருத்தலம் பற்றி

திருவேங்கடம் எனப்படும் திருப்பதி, ஆந்திர பிரதேசத்தில் உள்ள சித்தூர் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. சென்னையிலிருந்து பம்பாய் செல்லும் பாதையில் உள்ள ரேணிகுண்டா ரயில் நிலையத்தில் இருந்து சுமார் 10 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது. இந்த திருத்தலம் பற்றி எழுத ஆரம்பித்தபோது கிடைக்கின்ற விவரங்கள் ஏராளம் ஏராளம். எல்லாவற்றையும் சொல்லி முடிக்க முடியாது என்ற முகவுரையுடன் இந்த திவ்யதேச அனுபவத்தை முதல் மூன்று தலைப்புகளை முதல் பகுதியாகவும், அடுத்த சில தலைப்புகளை இரண்டாவது பகுதியாகவும் முன்பு பதிவு செய்து இருந்தோம். இப்போது அடுத்த சில தலைப்புகளை உள்ளடக்கிய மூன்றாவது பகுதியை இங்கே காணலாம்.

1. திருத்தல பெயர்
2. திருத்தல பெருமைகள்
3. சில சொற்தொடர்களும் அதன் அர்த்தங்களும்
4. ஆதிவராக பெருமாள்
5. திருமலை நடைவழி
6. திருவேங்கடத்தின் ஏழு மலைகள்
7. திருமலையின் ஐந்து மூர்த்திகள்
8. திருமலையின் தீர்த்தங்கள்
9. கீழ் திருப்பதி
10. திருமலை
11. அலர்மேல்மங்காபுரம்
12. திருமலை நிகழ்ச்சிகள்
13. திருவிழாக்கள்
14. மற்ற திருக்கோவில்கள்
15. ஸ்தல வரலாறு
16. ராமானுஜர் திருமலை விஜயங்கள்
17. ஆழ்வார்கள்
18. ஆச்சார்யர்கள்

திருமலை நிகழ்ச்சிகள்

சுப்ரபாத சேவை : தினசரி காலையில் 3 மணி முதல் 330 வரை சுப்ரபாத சேவை நடக்கும். இதற்கு 2 அர்ச்சகர்கள், 2 ஊழியர்கள், ஒரு வீணை வாசிப்பவர், ஒரு தீபம் ஏந்துபவர் என்று ஆறு பேர் உள்ளே செல்வார்கள். துவார பாலகர்களுக்கு நமஸ்காரம் செய்து ஊழியரிடம் இருந்து சாவி வாங்கி, கதவை திறப்பார்கள். ஸ்வாமியை வணங்கி விட்டு, கதவை சாத்திவிட்டு, உள்ளே செல்வார்கள்; கெஸல்யா சுப்ரஜா ராமா என்று ஸ்ரீ வெங்கடேஸ்வர சுப்ரபாதம் இன்னொரு குழு வாசிக்க ஆரம்பிபார்கள். இது சுப்ரபாத சேவா என்று பெயர். விளக்குகள் ஏற்றப்பட, வீணை வாசிக்க, சயன திருக்கோலத்தில் இருக்கும் போக ஸ்ரீனிவாச மூர்த்தியை, மூல மூர்த்திக்கு அருகில் நின்ற திருக்கோலத்தில் ஏளச் செய்வார்கள். இந்த போக ஸ்ரீனிவாசமூர்த்தியை இரவில் சயன திருக்கோலத்தில் ஒரு தொட்டிலில் ஏளச் செய்து இருப்பார்கள். சுப்ரபாதம் முடிந்தவுடன் கதவு திறக்கப்பட்டு, எம்பெருமானுக்கு பாலும் வெண்ணையும் அமுது செய்து தீபாராதனை நடக்கும்.

தினமும் ஆகாய கங்கையில் இருந்து மூன்று வெள்ளி குடங்களில் தீர்த்தம் எடுத்து வருவார்கள். அவைகள், ஒவ்வொன்றும், காலை, மாலை, இரவு பூஜைகளுக்கு எடுத்து வைக்கப்படும். மூல மூர்த்திக்கு திருமஞ்சனம் செய்வதற்கு ஒப்பாக, போக மூர்த்திக்கு நடத்தப்படும். முழு மூர்த்திக்கும் நடக்காமல், திருவடிகளுக்கு மட்டுமே தீர்த்தம் சேர்க்கப்படுகிறது. எம்பெருமானுக்கு வாசனை தைலம் சாத்திய பின் மஞ்சள் நீர், பால், தேன், சந்தனம் , மீண்டும் மஞ்சள் நீர் என்று திருமஞ்சனம் செய்து, புதிய வஸ்திரம் அணிவித்து, திருமண் இட்டு, கண்ணாடி காட்டி, குடை பிடித்து, சாமரசம் வீசி சுப்ரபாத சேவையை முடிப்பார்கள்.

3.30 முதல் 3.45 வரை சன்னதி சுத்தம் செய்யப்படும். திரைபோட்டு, பழைய மாலைகளை களைந்து திருக்கோவிலுக்கு முன்னால் உள்ள பூக்கிணற்றில் சேர்க்கப்பட்டு, புது மாலைகள் அணிவிக்க படும். கோவிலுக்குகள் இருக்கும் யமுனாத்துறை என்ற இடத்தில கட்டப்பட்ட, புது மாலைகளை ஜீயர் ஸ்வாமிகள் பொறுப்பில், ஏகாங்கி என்பவரால் கொண்டு வரப்படும். ஜீயருடன், ஏகாங்கி, ஒரு வாத்தியக்காரர், திருப்பள்ளியெழுச்சி பாட இருவர், திருப்பாவை பாட இருவர், புருஷஸுக்தம் பாட இருவர் என்பவர்கள் செல்வர்.

தோமாலை சேவை : 3 45 மணிக்கு இந்த சேவை ஆரம்பம் ஆகும். இது தோள் மாலை சேவை என்று முதலில் அழைக்கப்பது, பின்னாளில் மருவி தோமால சேவை என்று ஆனது. சுமார் 25 நிமிடம் ஆகும் இந்த சேவையின் போது, முதலில், எம்பெருமானின் திருமார்பில் எழுந்தருளி இருக்கும், மஹாலக்ஷ்மிக்கு, மாலை சார்த்தி, பிறகு எம்பெருமானுக்கு சாத்துவார்கள். திருப்பள்ளியெழுச்சி, திருப்பாவை ஆகியவை சேவிக்கப்படும். இது சுமார் 430க்கு முடிவடையும்.

கொலுவு நிகழ்ச்சி : இதற்கு பக்தர்கள் அனுமதி கிடையாது. மூலவர் சன்னதியில் இருந்து கொலுவு ஸ்ரீனிவாச மூர்த்தியை வெள்ளிப் பல்லக்கில் ஏளப் பண்ணி, ஒரு தனி இடத்தில, எள்ளுப் பொடி வெல்லம் வெண்ணெய் அமுது செய்து, ஆராதனை செய்வார்கள். அன்றைய பஞ்சாங்கம் படித்து (நாள், கிழமை, திதி போன்றவை) அதற்கு முந்தய நாள் உண்டியல் வரவு இவற்றை சொல்லி, இந்த நிகழ்ச்சியை நிறைவு செய்வார்கள். மூலவரே வந்து கணக்கு வழக்குகளை கேட்டு இந்த நிகழ்வை நடத்தி வைப்பதாக ஐதீகம்.

இது முடிந்தவுடன் இரண்டு மணி அடித்து மூலவருக்கு தயிர் சாதம், முதல் நைவைத்தியம் செய்யப்படும். இதில் மூலவருடன், விஷ்வக்சேனர், கருடன் மற்றும் நித்யஸூரிகளுக்கும் நைவேத்தியம் செய்யப்படும். இதையடுத்து மீண்டும் மணி அடிக்கப்பட்டு பணியாரங்கள் இரண்டாவது நைவைத்யம் செய்யப்படும். இதன் போது வராக ஸ்வாமியின் 108 திருநாமங்கள் வாசிக்கப்படும். இதன் போதும் பக்தர்களுக்கு அனுமதி கிடையாது.

ஸஹஸ்ரநாம அர்ச்சனை : அடுத்து 4:45 முதல், 5:30 வரை திருவேங்கடத்தானின் 1008 திருநாமங்களை சொல்லி இந்த சேவை நடக்கும். ஸஹஸ்ரநாம அர்ச்சனை முடிந்தவுடன், அர்ச்சனாந்திர தரிசனம் நடக்கும்.

மற்றவை : மதியம் 1200 மணி அளவில் தினமும் மலையப்ப ஸ்வாமிக்கும் ஸ்ரீதேவி தாயார், பூ தேவி தாயார் ஆகியவர்களுக்கு திவ்ய திருமண நிகழ்ச்சி நடைபெறும். சுமார் ஒரு மணி நேரம் நடக்கும் இந்த வைபவம் பதினைந்தாம் நூற்றாண்டில் இருந்து நடைபெற்று வருவதாக தெரிகிறது.

Google Map

திருவேங்கடம் பற்றி ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள்

தினம் ஒரு திவ்யதேசம் திருவேங்கடத்தை பற்றி சொல்வது

Divya-Desam-75-ThiruVengadamDownload

கீழ்க்கண்ட காணொளி மற்றும் படங்களை கொடுத்து உதவிய whatsapp குழு நண்பர்களுக்கு நன்றி

மாலை நான்கு மணிக்கு டோலஸ்தவம் எனப்படும் வைபவம் நடைபெறும், இதில் மலையப்ப சுவாமி, ஸ்ரீதேவி, பூ தேவி ஆகியோர் ஊஞ்சல் மண்டபத்தில், ஊஞ்சலில் ஆடும் போது, வேத பாராயணம், மற்றும் மங்கள வாத்தியங்கள் ஒலிக்கும். 530 மணி அளவில் இது முடிவடையும்.

மாலை 5:30 மணிக்கு ஆயிரம் விளக்குகள் ஏற்றப்பட்டு, ஊஞ்சல் மண்டபத்தில், சஹஸ்ர தீப அலங்காரம் நடைபெறும். வியாழக் கிழமைகளில், முக்கிய ஆபரணங்கள் இன்றி, வேட்டி அங்கவஸ்திரத்துடன் எம்பெருமான் காட்சி அளிப்பார். வழக்கமாக அணியும் திருமண் இல்லாமல், மெல்லிய திருமண் இடப்படும்.

இரவு 1 30 அளவில் திருக்கோவில் நடை சாத்தப்படும். அதற்காக எம்பெருமானுக்கு சயன தரிசனம் அல்லது ஏகாந்த தரிசனம் நடத்தப்படும். மூல மூர்த்தி பக்கத்தில் எழுந்தருளி இருக்கும் போக ஸ்ரீனிவாசமூர்த்தியை மாலைகளை களைந்துவிட்டு, வெல்வெட் மெத்தை உள்ள வெள்ளி கட்டிலில் ஏளச் செய்வார்கள். அதற்கு முன், காய்ச்சிய பால், திராட்சை, முந்திரி, பாதாம் ஆகியவற்றை நைவேத்தியம் செய்து விளக்கு திரியை சிறியதாக வைப்பார்கள்; அன்னமாச்சார்யா பரம்பரையில் வந்தவர்கள் தம்புராவுடன் அவர் கீர்த்தனைகளை எம்பெருமானுக்கு பாடுவார்கள். எம்பெருமானுக்கு திரை சேர்த்து அன்றைய நிகழ்ச்சிகளை முடித்து, மறுநாள் காலையில் சுப்ரபாத சேவையுடன் தான் துவங்கும்.

திருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்தின் வலைத்தளத்தில், நடைபெறும் நிகழ்வுகளையும் Sevas என்ற தலைப்பின் கீழ் இங்கே காணலாம். இதன்படி, தினசரி சேவைகளாக, சுப்ரபாதம், அர்ச்சனா, தோமாலை சேவை மற்றும் ஏகாந்த சேவைகள் உள்ளன.

வாராந்திர சிறப்பு பூஜைகள் : திங்கள் அன்று 14 கலச விஷேச பூஜையும் (அர்ச்சித சேவா) செவ்வாய் கிழமைகளில் பாத பத்ம பூஜையும் (108 தங்க தாமரைகளை 108 நாமங்களை உச்சரித்து எம்பெருமான் திருவடிகளில் சமர்ப்பிக்கும் பூஜை), புதன் கிழமைகளில் மூலவருடன் பட்டு நூலால் இணைத்த போக ஸ்ரீனிவாச மூர்த்திக்கு சஹஸ்ர கலச அபிஷேகமும், வியாழ கிழமைகளில் திருப்பாவாடை சேவை என்ற எம்பெருமானுக்கு முன் பெரிய அளவில் சமைத்த உணவு பரிமாறப்பட்டு நைவேத்தியம் செய்யப்படும் பூஜையும், (இந்த சமயத்தில் எம்பெருமானுக்கு மெல்லிய திருமண் சாத்தி இருப்பதால் எம்பெருமானின் திருக்கண்களை தரிசிக்கும் பாக்கியம் கிடைக்கும்), இதன் பிறகு எம்பெருமானுக்கு பூக்களால் அலங்காரம் செய்யப்படும், சிலப்பதிகாரம் காலம் தொட்டு இருக்கின்ற, அதில் சொல்லப்பட்ட பூலாங்கி சேவையும், வெள்ளிக் கிழமைகளில் திருமஞ்சனமும் நடைபெறுகின்றன.

திருவிழாக்கள்

வைகுண்ட ஏகாதசி, ஜென்மாஷ்டமி, ஸ்ரீ ராமநவமி, புரட்டாசி ப்ரஹ்மோத்ஸ வம், ரதசப்தமி ஆகியவை முக்கியமான திருவிழாக்கள் ஆகும். மார்கழியில் திருப்பாவை சேவை இங்கு பிரசித்தம்.

திருச்சானூரில் கார்த்திகை மாதம் சுக்லபட்ச பஞ்சமியில் பிரம்மோத்ஸவம். இந்த உற்சவத்தின் கடைசி நாளன்று வேங்கடவன் கூரைச் சேலை, ஆபரணங்கள் மலர் மாலைகள் ஆகியவற்றுடன் யானை மேல் மேளதாளத்துடன் வருவார். அவர் கொண்டு வந்த ஆடை அணிகலன்களை பிராட்டி அணிந்து கடைசி நாள் உற்சவம் நடைபெறுகிறது.

வைகாசி தெப்ப திருவிழா சுவாமி புஷ்கரணியில் நடக்கும். புரட்டாசி மாத ப்ரஹ்மோத் ஸவத்தின் கடைசி நாள் நிகழ்ச்சியான சுதர்சன சக்ர தீர்த்தவாரியும் சுவாமி புஷ்கரணியில் நடைபெறும். தை மாத இராம கிருஷ்ண தீர்த்த திருவிழாவும், மாசி பௌர்ணமியில் நடைபெறும் குமாரதாரா தீர்த்த திருவிழா, பங்குனி தும்புரு தீர்த்தத் திருவிழாவும், கார்த்திகை மாத க்ஷீராப்தி துவாதசியில் நடக்கும் சக்ர தீர்த்த திருவிழாவும் இதே சுவாமி புஷ்கரணியில் நடைபெறும்.

ப்ரம்மோத்ஸவம் : திருமலையில் புரட்டாசி மாதம் நடைபெறும் பிரம்மோத்ஸவம் காணக் கிடைப்பது மிக அரிது. பிரம்மனே இங்கு வந்து இந்த உற்சவத்தை நடத்தி வைப்பதாக ஐதீஹம். இதனை தரிசிப்பவர்களுக்கு சகல பாவங்களும் தொலைகின்றன என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. இந்த ப்ரம்மோத்ஸவத்தின் ஐந்தாம் நாள் திருவிழாவில் எம்பெருமான் கருடசேவை நடக்கும் போது, மூலவரே வந்து புறப்பாடு காண்பதாக ஐதீகம். இதை குறிக்கும் வண்ணம் இன்றும் இந்த புறப்பாட்டின் போது, மூலவர் கதவு சிறிது நேரம் சாத்தப்பட்டு இருக்கும்.

புரட்டாசி ப்ரமோத்ஸவத்தின் முந்தய நாள் எல்லா தேவதைகளையும், தேவர்களையும், முனிவர்களையும் பக்தர்களையும் அழைக்கும் அங்குரார்ப்பணம் என்ற விழா நடக்கும். முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களையும் அழைக்கும் விழா இது. ப்ரஹ்மாவே ப்ரம்ம லோகத்தில் இருந்து வந்து நேரடியாக நடத்தி வைக்கும் உத்சவம் ஆகும்.

முதல் நாள் மாலை கொடி ஏற்று விழா நடக்கும். பின்னர் இரவு பெரிய சேஷ வாஹனத்தில் எம்பெருமான் புறப்பாடு காண்பார். இரண்டாம் நாள் காலை சிறிய சேஷ வாகனத்திலும், இரவு ஹம்ச வாகன புறப்பாடும் நடக்கும். மூன்றாம் நாள் காலை சிம்ம வாகன பவனியும் இரவு முத்து பந்தல் வாகன பவனியும் நடக்கும். நான்காம் நாள் காலை கற்பக விருட்ச வாகனத்திலும் இரவு சர்வ பூபால வாகனத்திலும் புறப்பாடு காண்பார். ஐந்தாம் நாள் காலை மோஹினி அலங்காரத்திலும், இரவில் கருட வாகனத்திலும் எம்பெருமான் வலம் வருவார். இந்த கருட வாகன தரிசனம் மிகவும் விசேஷமானது. இது கிடைப்பதற்கே கொடுத்து வைக்க வேண்டும் என்பார்கள். கூட்டமும் அலை மோதும். மூலவருக்கு அணியும் லட்சுமி ஹாரத்தை அணிந்து மலையப்ப சுவாமி கருட வாகனத்தில் புறப்பாடு காண்பார். அதனால் இது மூலவரே வருவதாக ஐதீகம். ஆறாம் நாள் காலையில் அனுமந்த வாகனமும், மாலையில் தங்கத்தேர் உலாவும், இரவில் சந்திர பிரபை வாகனத்திலும் எம்பெருமான் எழுந்து அருளுவார். எட்டாம் நாள் காலையில் தேரோட்டமும் இரவில் குதிரை வாகனமும் நடக்கும். ஒன்பதாம் திருநாளன்று காலையில் பல்லக்கில் பவனியும் தொடர்ந்து சுவாமி புஷ்கரணியில் சுதர்சன் சக்ர தீர்த்தவாரியும் நடைபெறும்.

ப்ரம்மோஸ்த்வம் பற்றி திருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்தின் அதிகாரபூர்வ வலைத்தளத்தில் சொல்வதை இங்கே காணலாம்.

தெப்போத்ஸவம் : பங்குனி மாத சுக்ல பக்ஷ (பௌர்ணமிக்கு முன்) வரும் ஐந்து நாட்கள் இங்கு தெப்போத்சவம் நடைபெறுகிறது. ஏகாதசி அன்று ஸ்ரீ ராமர், சீதா, லக்ஷ்மணர் ஆகியோர் வலம் வருவார்கள். துவாதசி அன்று ருக்மிணி, சத்தியபாமாவுடன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் வலம் வருவார்கள். கடைசி மூன்று நாட்களில் மலையப்ப சுவாமி, ஸ்ரீதேவி, பூதேவிமார்களுடன் வலம் வருவார்.

வசந்தோத்ஸவம் : சித்திரை மாதம் சுக்ல பக்ஷ த்ரியோதசி, சதுர்த்தசி மற்றும் பௌர்ணமி நாட்களில் மலையப்ப சுவாமி பரிவார தேவதைகளுடன் வசந்த மண்டபத்திற்கு எழுந்தருளி திருமஞ்சனம் கண்டு அருளுவார். பௌர்ணமி அன்று ஸ்ரீ சீதா, ராமன், லக்ஷ்மணன், ஆஞ்சநேயர் மற்றும், ஸ்ரீதேவி, பூதேவி சமேதராய் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஆகியோரும் சேர்ந்து வருவார்கள். மதியம் 1 மணி சுமாருக்கு இந்த சேவை தொடங்கும்.

பத்மாவதி பரிணயம் : வைகாசி மாதம், தசமி, நவமி மற்றும் ஏகாதசி ஆகிய நாட்களில் நாராயணகிரி தோட்டத்தில் இந்த நிகழ்ச்சி நடைபெறும். இந்த நாட்களில் தான் ஸ்ரீனிவாசன் பத்மாவதி தாயாரைத் திருமணம் செய்து கொண்டார். மலையப்ப ஸ்வாமி யானை, குதிரை, கருட வாகனங்களில் ஸ்ரீ தேவி பூமாதேவி தாயார்களுடன் தனித்தனியாக எழுந்து அருளுவார்கள். இவர்களுக்கு இங்கு திருமணம் நடைபெறும். அதன் பிறகு கொலுவு நிகழ்ச்சி நடைபெறும். மாலை 4 மணி முதல் இவை தொடங்கும்.

ஜேஷ்டாபிஷேகம் : ஆனி மாதம் கேட்டை நக்ஷத்திரம் தொடங்கி மூன்று நாட்கள் இந்த நிகழ்ச்சி நடைபெறும். எம்பெருமான், தாயார் திருவுருவங்கள் சிதிலடையாமல் இருப்பதற்காக அவர்களுக்கு இங்கு திருமஞ்சனம் நடைபெறும். இதனை அபிதேயக திருமஞ்சனம் என்றும் கூறுவார்கள். திருமஞ்சனம் முடிந்தவுடன் எம்பெருமானுக்கு வைரம் பொதித்த வஜ்ர கவசம் அணியப்படும். மலையப்ப ஸ்வாமி தேவிமார்களுடன் திருவீதி உலா வருவார். இரண்டாம் நாள் முத்தங்கி சேவையும், மூன்றாம் நாள் தங்க கவச சேவையும் நடைபெறும்.

புஷ்பப் பல்லக்கு : திருக்கோவில்களில் தக்ஷிணாயண புண்ணிய காலத்தில் இருந்து ஆண்டுக்கான கணக்குகள் தொடங்கப்படும். அநேகமாக இது ஜூலை மாதம் 16ம் நடக்கும். திருமலையில் எம்பெருமானிடம் வருட கணக்கு ஒப்படைக்கப்படும். மாலை ஆறு மணிக்கு எம்பெருமான் புஷ்பப்பல்லக்கில் புறப்பாடு கண்டு, திருக்கோவிலின் முக்கிய அதிகாரிகளுடன் பவனி வருவார். அதிகாரிகள் சரியாக கணக்கு பார்ப்பதை எம்பெருமான் உறுதி செய்வதாக ஐதீகம்.

ரதசப்தமி : தை மாதத்தில் வரும் வளர்பிறை சப்தமி திதி ஆகிய ஏழாம் நாள் ரத சப்தமி (சூரிய ஜெயந்தி) திருவிழா திருமலையில் கொண்டாடப்படுகின்றது. மலையப்ப சுவாமி, அதிகாலை சூரிய உதயம் தொடங்கி, சூரிய அஸ்தமனம் வரை ஏழு வெவ்வேறு வாகனங்களில் சேவை சாதிக்கும் நாள். சூரியன் தனது வடக்கு நோக்கிய பயணத்தை துவக்கும் நாளில் சூரியன் எம்பெருமானை வணங்கி தன் பயணத்தை தொடங்க பெருமாள் சேவை சாதிப்பதாக ஐதீகம்.

ரத சப்தமி அன்று திருமலையில் “ஒரு நாள் பிரம்மோத்ஸவம்” நடைபெறுகிறது. இந்நாளில் மலையப்ப சுவாமி, ஸ்ரீதேவி மற்றும் பூதேவியுடன் திருமலையில் உள்ள திருமாட வீதிகளில் ஊர்வலம் வருகிறார். ஏழு வாகனங்களில் ஒரே நாள், வருவதால் இந்த ரதசப்தமி தினத்தை திருமலையில் “அர்த்த -பிரம்மோத்ஸவம்” என்று அழைக்கிறார்கள். அதிகாலை 5.30 மணிக்கு ‘சூர்ய பிரபா வாகனம்’ தொடங்கி, 9 மணிக்கு சின்ன சேஷ வாகனம், 11 மணிக்கு கருட வாகனம், மதியம் 1 மணிக்கு அனுமன் வாகனம், மாலை 4 மணிக்கு கல்பவ்ருக்ஷ வாகனம், 6 மணிக்கு சர்வபூபால வாகனம். முறையே மாலை 8 மணிக்கு சந்திர பிரபா வாகனத்துடன் நாள் நிறைவு பெறுகிறது. மதியம் 2 மணிக்கு சுவாமி புஷ்கரணியில் சக்ரத்தாழ்வாருக்கு தீர்த்தவாரி நடைபெறும். திருமலை திருக்கோவில் திருமாட வீதிகளில் ஒவ்வொரு வாகனத்திலும் சுமார் 1 மணிநேரம் பக்தர்களுக்கு அருள்பாலிக்கிறார் வெங்கடேஸ்வரர்.

புஷ்பயாகம் : கார்த்திகை மாத ஸ்ரவணத்தின் போது, புஷ்ப யாகம் என்று ஒரு திருவிழாவும் கொண்டப்படுகிறது. மலையப்ப சுவாமி, ஸ்ரீதேவி, பூமாதேவி ஆகியோர் தங்க பல்லக்கில் எழுந்தருளி, திருமஞ்சனம் கண்டருளி, பலவித அளவற்ற புஷ்பங்களால் அலங்கரிக்க பட்டு திருவீதி வலம் வருவார்.

அத்யயனோத்ஸவம் : இயற்பா முதல் நூற்றந்தாதி வரை 23 நாட்கள் திவ்யப்ரபந்தம் ஓதப்பட்டு, இறுதியில் தண்ணீரமுது வழி திருத்து விழாவும் நடைபெறுகின்றன.

தண்ணீரமுது வழி திருத்துகை : இந்த விழா ஆண்டுக்கு ஒரு முறை திருஅத்யயன உற்சவத்தின் முடிவில், திருமலைநம்பியிடம் இருந்து திருமஞ்சனத்திற்காக எடுத்து வரும் தீர்த்தத்தை எம்பெருமான் வரும் வழியிலேயே எடுத்து அமுது செய்த காட்சியை இந்த திருத்தலத்தில் உள்ள பெரியவர்களும், ஜீயர்களும், ஸ்ரீ வைணவர்களும்,கண்டுகளித்து திருவேங்கடவன் மற்றும் இராமானுஜர் திருவருளை பெறுவதற்கான திருவிழாவாக கொண்டப்படுகிறது. இந்த சமயம் திருவேங்கடவனுமும், இராமானுஜரும் ஆகாயகங்கை தீர்த்தத்திற்கு செல்லும் வழிக்கு எழுந்தருள கொண்டுபோய், எதிரே திருமொழி அனுசந்தானத்தோடு திருமஞ்சன தீர்த்தம் ஆகாய கங்கையில் இருந்து எடுத்து வரப்பட, அவர்களோடு திருவேங்கடவனும் ராமானுஜரும் சேர்ந்து திருவீதிகளில் திரு உலா வரும் போது, வீதியில் உள்ளவர்களும் தங்களுடைய இல்லத்தில் இருந்து, திருமஞ்சனத்திற்கு உரிய பொருட்களையும் எடுத்து திரு உலாவில் சேர்ந்து கொண்டு திருக்கோவிலை அடைவார்கள். அங்கு திருவேங்கடவனுக்கும் இராமானுஜருக்கும் புருஷஸூக்தத்தோடு திருமஞ்சனம் செய்து அவர்களின் திருவருளை வேண்டுவார்கள்.

கோவில் ஆழ்வார் திருமஞ்சனம் : இவைகளைத் தவிர, கோவில் ஆழ்வார் திருமஞ்சனம் என்று ஆண்டுக்கு நான்கு முறை மூலவர் சன்னதியிலும் கோவில் முழுவதும் அடியவர்களால் ஆகம முறைப்படி சுத்தம் செய்யும் திருவிழா நடைபெறும். நடைபெறும். பொதுவாக இது உகாதி, அணிவார ஆஸ்தானம், வைகுண்ட ஏகாதேசி, பிரம்மோத்சவம் முன்னிட்டு நான்கு முறை நடைபெறும்.

சிவராத்திரி அன்று க்ஷேத்ர பாலிகா என்ற உற்சவம் நடைபெறுகிறது. அன்று மலையப்ப ஸ்வாமி வைரத்தில் விபூதி நெற்றிப்பட்டை அணிந்து திருவீதி உலா காண்கிறார்.  

மற்ற திருக்கோவில்கள்

ஆதிவராஹ சுவாமி திருக்கோவில் : இது சுவாமி புஷ்கரணி கரையில் உள்ளது.

கோதண்டராமஸ்வாமி திருக்கோவில் : இது திருப்பதி நகரத்தில் உள்ளது. இந்த இடம் முன்பு ரகுநாதபுரம் என்று கூறப்பட்டது. இங்கே ஸ்ரீ ராமர், சீதா, லக்ஷ்மணர் ஆகியோர் காட்சி தருகின்றனர். இந்த கோவிலுக்கு எதிரே இதனுடன் சேர்ந்த ஸ்ரீ அனுமான் கோவிலும் உள்ளது. உகாதி, ஸ்ரீ ராம நவமி இங்கு சிறப்பாக கொண்டாடப்படுகின்றன.

ரங்கபூபாலன் என்ற பாண்டிய மன்னன் பல அரசர்களை வெற்றி பெற்று அந்த வெற்றிகளுக்கு அறிகுறியாக திருமலையில் கொடி நாட்டினான். அவன் ராமபிரானுடன் சீதா தேவி, மற்றும் லக்ஷ்மணன் இவர்களை நிறுவி இந்த திருக்கோவிலையும் கட்டினான் என்று திருமலையொழுகு கூறுகிறது. இவனே கோவிந்த ராஜர் சன்னதிக்கு அருகில் குலசேகர ஆழ்வாருக்கு ஒரு சன்னதியும் கட்டினான். குமார ராமானுஜ அய்யங்கார் என்பவர் இந்த கோவிலுக்கு ஒரு திருத்தேர் சம்பர்ப்பித்து, 1530ம் ஆண்டு பங்குனி 8ம் நாளில் எம்பெருமானைத் திருவீதி வலம் காண செய்தார்.

கல்யாண வெங்கடேஸ்வரா சுவாமி திருக்கோவில் : இது திருப்பதியில் இருந்து வடக்கே சுமார் 3 கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் மலை அடிவாரத்தில் ஸ்ரீனிவாசமங்காபுரம் என்ற இடத்தில இருக்கிறது. கபில தீர்த்தம் இங்கு தான் உள்ளது

பிரசன்ன வெங்கடேஸ்வரா சுவாமி திருக்கோவில் : இது திருப்பதியில் இருந்து சுமார் 18 கிலோமீட்டர் தொலைவில் அப்பாலயகுண்டா என்ற ஊரில் உள்ளது. இங்கே சுவாமி அபய ஹஸ்த முத்திரையுடன் காட்சி அளிக்கிறார்.

திருமங்கை ஆழ்வார், நாதமுனிகள், திருக்கச்சி நம்பி, வரதராஜர், பெரியாழ்வார், திருமலை நம்பி, கூரத்தாழ்வான், மதுரகவி ஆழ்வார், இராமானுஜர் ஆகியோருக்கு பல்வேறு காலங்களில் சன்னதிகள் கட்டப்பட்டு உள்ளன.

திருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்தில் வலைத்தளத்தில் எல்லா விவரங்களும் உள்ளன. மற்ற கோவில்கள் பற்றி இங்கே காணலாம்.

ஸ்தல வரலாறு

கலியுகம் பிறந்த பின்னர் எங்கும் கலியின் கொடுமை தாங்க முடியாததாக இருந்தது. முனிவர்கள் கலியின் கொடுமை குறையவும், உலக நன்மைக்காகவும், காஷ்யப மகரிஷியின் தலைமையில் ஒரு பெரிய யாகம் நடத்திக்கொண்டிருந்த போது, அங்கு வந்த நாரதர், இந்த மகா யக்ஞத்தின் பயனை கலியுகத்தில் மானிடர்களிடம் காணப்படும் சகல பாவங்களையும் பொறுமையுடன் தீர்த்து வைக்கும் மூர்த்திக்கே தரவேண்டும் என்கிறார்.

மும்மூர்த்திகளில் மிகப் பொறுமைசாலி யார் என்பதைக் கண்டுபிடிக்கும் பொறுப்பினை பிருகு மஹரிஷிக்கு கொடுத்து அவரை மூவுலகுக்கும் அனுப்பினர். பிருகு முதலில் பிரம்மாவின் சத்திய லோகத்திற்கு வந்தார். அங்கு பிரம்மன் கண்டும் காணாதது போல் இருக்கிறான் என்று, அங்கிருந்து புறப்பட்டு கைலாயத்திற்கு வந்தார். கைலாயத்தில் சிவன் உமையவளோடு அந்தப்புரத்தில் ஏகாந்தத்தில் தனித்திருந்து இவரை கவனிக்காமல் இருக்க, பிருகு இவ்விருவரும் பொறுமைசாலிகள் இல்லை என்று வைகுண்டம் அடைந்தார். அங்கே திருமகள் பாதம் வருட திருமால் துயில் கொண்டு இவரை பார்க்கவில்லை. மூம்மூர்த்திகளில் யாருக்கும் பொறுமை இல்லை என்று கோபம் கொண்டு திருமால் அருகில் சென்று, தனது காலால் திருமாலின் நெஞ்சில் எட்டி உதைத்தார்.

உடனே, திருமால் அம்முனிவரின் பாதத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு, பாறை போன்ற என் மார்பில் உதைத்த முனிவரின் பாதங்கள் எப்படி நோகிறதோ என்று முனிவரின் பாதங்களை தாங்கி, பிடித்து விடத் தொடங்கினார். தன் தவற்றை உணர்ந்த பிருகு, மன்னிப்புக் கேட்டு, தான் வந்த காரியத்தை தெரிவித்து விட்டு அவருக்கே யாக பலன்களை தருவது என்று யாகபூமிக்கு திரும்பினார்.

எம்பெருமானின் திருமார்பு, மஹாலக்ஷ்மியின் உறைவிடம் ஆகையால், அங்கு ஒருவர் உதைத்ததை பொறுக்க முடியாத மகாலட்சுமி வைகுண்டத்தை விட்டு நீங்கி, பூவுலகுக்கு வந்து தவம் செய்ய ஆரம்பித்தார். மஹாலக்ஷ்மி இல்லாததால், திருமால் துயர் கொண்டு தாமும் பூலோகம் வந்து திருமலையில் ஒரு புற்றில் எழுந்தருளி, திருமகளை அடைய தவம் செய்யலானார்.

திருமலையில் ஒரு புற்றில் எம்பெருமான் நெடுநாள் ஆகாரமின்றி இருந்த நிலை கண்டு பிரம்மனும் சிவனும் தாங்களே பசுவும் கன்றுமாக தோன்ற, பூமாதேவி ஒரு இடைக்குல பெண்ணாக அவதரித்து அந்த பசுவினையும் கன்றினையும் மன்னனிடம் விற்க, மன்னனின் பசுக்கூட்டம் மேய்ச்சலுக்குச் செல்லும் போது அந்த தெய்வப் பசு மட்டும் மந்தையிலிருந்து விலகி, ஸ்ரீனிவாசன் எழுந்தருளி இருந்த புற்றுக்கு சென்று பாலைச் சொரிய, தெய்வப்பசு மட்டும் மன்னருக்கு பால் கொடுக்காமல் இருப்பதை அறிந்த மன்னன் இதன் காரணத்தைக் கண்டுபிடிக்குமாறு சொல்ல, தெய்வப்பசு புற்றருகே
சென்று பால் சொரிவதைக் கண்டு, ஆத்திரமுற்று தன் கையிலிருந்த கோடாலியால் மாடு மேய்ப்பவன் பசுவை அடிக்க முயற்சிக்க, புற்றின் உள்ளே இருந்த எம்பெருமான் லேசாக எழுந்திருக்க, கோடாலி அவர் தலையில் பட்டு ரத்தம் கசிய ஆரம்பிக்க, அதைப் பார்த்த மேய்ப்பவன் மூர்ச்சையாகி கீழே விழுந்தான்.

தெய்வப்பசு கண்ணீர் சிந்திய கோலத்துடன் மன்னனின் மாளிகையை அடைய, மன்னன் பசுவினைப் பின் தொடர்ந்து புற்றுக்கு அருகே வந்து பசு மேய்ப்பவன் கீழே விழுந்து கிடப்பதையும், ரத்தம் சிந்தி இருப்பதையும் புற்றுக்குள் யாரோ இருப்பதையும் அறிந்து
தனது உடைவாளால் வெட்ட முயற்சிக்கும் வேளையில் எம்பெருமான் புற்றில் இருந்து முழுவதுமாக வெளிப்பட்டு பசுவைக் காப்பாற்றி, அந்த மன்னனிடம் பின் ஒரு காலத்தில், அந்த மன்னன், ஆகாசராஜன் என்னும் பெயரில் மன்னனாகத் திகழ்வான் என்றும், அப்போது திருமகளே அவனுக்கு மகளாக பிறந்து வர, எம்பெருமானே வந்து அவளை மணம் புரிவதாக கூறி பசுமேய்ப்பவனைக்கும் மீண்டும் உயிர் கொடுத்தார்.

குசத்துவசர் என்னும் மகரிஷியின் தபோ வலிமையால் திருமகள் அவருக்கு புத்திரியாக அவதரித்து வேதவல்லி (வேதவதி) என்ற பெயருடன் வளர்ந்து, தான் ஸ்ரீவிஷ்ணுவை மணம் முடிக்க வேண்டும் என்று எண்ணி, அவனை குறித்து தவம் செய்ய தொடர்ந்தார். அக்கினிதேவன், இந்த வேதவதியைத் தான் சீதையாக இலங்கையில் இருக்க வைத்ததை தொடர்ந்து, இராவண வதம் முடிந்தபின், அவளின் தவத்தை மெச்சி, இராமன், அந்த அவதாரத்தில் தான் ஏகபத்தினி விரதன் என்றும் கலியுகத்தில் அவளை அடைவோம் என்று வரம் கொடுத்து இருந்தார். அந்த வேதவதியே, கலியுகத்தில் சந்திர வம்சத்தைச் சார்ந்த ஆகாசராஜன் என்னும் மன்னனுக்கு ஒரு பெண்ணாக பிறந்து பத்மாவதி என்னும் பெயரில் கலியுகத்தில் வளர்ந்து வந்தாள்.

துவாபர யுகத்தில் ஸ்ரீகிருஷ்ணவதாரத்தில் கண்ணனை யசோதை வளர்த்தாள். இருந்தாலும், கண்ணன் ருக்குமணியையும், சத்தியபாமாவையும் திருமணம் செய்து கொண்டதை யசோதை காணவில்லை என்ற அவளுடைய மனக்குறையை, கலியுகத்தில் தீர்த்து வைப்பதாக கண்ணன் யசோதைக்கு வரம் தந்திருந்தார். இந்த யசோதையே வகுளமாலிகை என்ற பெயரில் திருமலையில் இருந்த ஸ்ரீ வராக மூர்த்திக்குக் கைங்கர்யம் செய்து கொண்டிருந்தார்.

திருமலையில் புற்றில் நடந்த அதிசயத்தைச் செவியுற்ற வகுளமாலிகை, ஸ்ரீனிவாசனை, யசோதை எப்படி கண்ணனை வளர்த்தாளோ அதன்படி தன் மகனாகவே வளர்த்து வர,
ஒரு நாள் ஸ்ரீனிவாசன் வேட்டைக்குச் செல்லும் போது தோழிகளுடன் விளையாடிக் கொண்டிருந்த பத்மாவதியைக் கண்டு, தனது வளர்ப்புத் தாயான வகுளமாலிகையை ஆகாசராஜனிடம் சென்று பெண் கேட்க அனுப்பி வைத்தார்.

எம்பெருமான் ஸ்ரீனிவாசனே குறத்தி வேடம் பூண்டு, ஆகாசராஜன் மனைவியிடம் வகுளமாலிகை வருவதை பற்றியும் அவள் பத்மாவதியை பெண் கேட்பது பற்றியும் சொல்லி, அது அவர்களுக்கு நல்லது என்றும் குறி சொல்லி சென்றார். அதன்படியே வகுளமாலிகை வந்ததும், பத்மாவதியை பெண் கேட்டதும் அது அவர்களுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்ததாலும் ஆகாச ராஜனும் அதற்கு இசைந்து, அது எம்பெருமான் திருமகள் திருமணம் என்பதை உணர்ந்து, அதற்கு ஒப்புதல் கொடுத்தான். இதுவரை யாரும் செய்யாத வண்ணம் இந்த திருமணத்தை நடத்த எண்ணி எம்பெருமான் அதற்கான விரிவான ஏற்பாடுகளைச் செய்ய ஆரம்பித்தார். அக்னி பகவான் வந்தவர்களுக்கு உணவு தயார் செய்து பரிமாறும் சேவையை செய்ய இங்கே வருகிறார். வாயு, ப்ரஹ்மா ருத்ரன் என்று எல்லோரும் ஆளுக்கு ஒரு சேவையாக எல்லாவற்றையும் நடத்தி தர வருகிறார்கள். மஹாலட்சுமி எம்பெருமானிடம் இல்லாததால், அவர், குபேரனிடம் கடன் வாங்கி, எம்பெருமான் திருமலையில் திருமணம் நடத்தி வைத்ததாக வரலாறு. அந்த கடனுக்கான வட்டியை பக்தர்கள் காணிக்கையில் இருந்து இப்போதும் குபேரனுக்கு கட்டுவதாக கூறுவதுண்டு.

திருவேங்கடம் ஸ்ரீனிவாச பெருமாள், பத்மாவதி தாயார் திருக்கல்யாணத்தின் போது தயாரிக்கப்பட்ட உணவினை அஹோபில நரஸிம்ஹருக்கு திருவாராதனம் செய்யப்பட்டது.

வேதவதியான பத்மாவதியினை ஏற்று, யசோதையான வகுளமாலிகையின் குறை தீர்த்த ஸ்ரீனிவாசன், மனக்கிலேசம் உள்ளவர் போலவே இருக்க, எம்பெருமானின் திருவுள்ளம் அறிந்த பத்மாவதி, தாங்கள் வைகுண்டத்திலிருந்து வந்த திருமகளைத்தானே நினைத்துக்
கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று கேட்க ஸ்ரீனிவாசன், ஆம் என்று சொல்ல, பத்மாவதி, மகாலெட்சுமியை அழைத்து வர சொல்ல, திருமகள் கோலாப்பூரில், லட்சுமி தேவி என்ற பெயரில் வளர்ந்து வருவதை அறிந்து, அங்கு சென்று, அவர் இல்லாதை அறிந்த போது எம்பெருமான் மேலும் வருத்தமுற்றார். மஹாராஷ்டிராவில் கோலப்பூரில் இன்றும் லட்சுமி சேத்திரம் என்பது உண்டு. அப்போது அங்கு ஒலித்த அசரீரி, மகாலக்ஷ்மி இருக்கும் இடத்தை தெரிவிக்க, எம்பெருமான் நித்யஸூரிகள் மற்றும் வாயு போன்ற பஞ்ச பூதங்களை கொண்டு மஹாலக்ஷ்மியை திருமலாவிற்கு அழைத்து வர செய்தார். வகுளமாலிகையும் பத்மாவதி தாயாரும் அவரை மனமார வரவேற்க, நித்யஸூரிகள் பிருகு முனிவர் அப்படி செய்ததற்கான காரணத்தை விளக்க மகாலட்சுமியும் மனம் உகந்து, திருமாலை அடைய, அவரும் மகிழ்ச்சியுடன் திருமகளை ஏற்க மகாலட்சுமியும் அகலகிலேன் இறையும் என்று திருவேங்கடத்தானின் திருமார்பில் ஏறி அமர்ந்து கொண்டார்.

பிரம்மாண்ட புராணத்தில், பத்தாவது அத்தியாயமான திருவேங்கட மஹாத்மியத்திலே நாரதர், திருப்பாற்கடலில் எம்பெருமானை தரிசித்த போது, அவரிடம் அவருக்கு உகந்த தேசம் எது என்று கேட்க, நாரதரும் திருமலை என்று குறிப்பிட, எம்பெருமானும் நித்யசூரியான அனந்தனை மலையாக இருக்க சொல்ல, தானும், பிராட்டிமார்களோடு சேனை முதலியார் மற்றும் நித்யஸூரிகளோடு, அங்கே அவதரிக்க வேண்டும் என்று திருவுள்ளமாக, திருப்பாற்கடல் நாதனே சங்கல்பித்து திருமலையில் தேவிமார்களுடன் எழுந்தருளி உள்ளான் என்று இருப்பதாலும், கிருமிகண்ட சோழன் மூலமாக தில்லைநகர் திருச்சித்திரகூடம் என்ற திவ்யதேச எம்பெருமான் கரும்கடலுள் புகுந்ததையும் மனதில் கொண்டு, அந்த எம்பெருமானையே ஆவாகனம் செய்து, உத்சவ பேரராய் எழுந்தருளி இருக்கும் தேவாதிதேவனுக்கு மூல விக்ரகமாய் திருப்பாற்கடல் நாதனை மது கைடபர்கள் சேவித்துக்குக் கொண்டு இருக்கும் விதமாக திருமலை அடிவாரத்தில் திருப்பிரதிஷ்டை செய்ததாக திருமலையொழுகு சொல்கிறது.

காசி ராஜன் சந்தான பிராப்தி வேண்டி குடும்ப சகிதமாக திருவேங்கடமுடையானை பக்தியுடன் தரிசித்து அன்று இரவு உறங்கிக்கொண்டு இருக்கும்போது, அவனது மனைவியின் கனவில் திருவேங்கடமுடையான் தோன்றி அவளுக்கு சந்தான ப்ராப்தி கொடுப்பதாகவும் அவளின் நகை ஒன்றினை தருமாறும் கேட்டார்; அதற்கு அந்த மனைவி தன் கணவனிடம் கேட்டு தருகிறேன் என்று சொல்ல, திருவேங்கடமுடையானும், தன் அண்ணனான கோவிந்தராஜனிடம் கேட்டு சொல்வதாக சொல்லி மறைந்தார். இதனால் திருமலை அடிவாரத்தில் இருக்கும் கோவிந்தராஜன், திருவேங்கடமுடையானின் அண்ணா என்று சொல்வார்கள்.

தொண்டைமான் சக்கரவர்த்தி இப்பெருமானிடம் மிக்க ஈடுபாட்டுடன் திகழ்ந்து சிறந்த பக்தி கொண்டிருந்தான். எம்பெருமானுடன் தொண்டைமான் சக்கரவர்த்தி பேசியதாகவும் வரலாறு கூறுகின்றது. இவனைப் பகைவர்கள் சூழ்ந்து போது, போரில் தோல்வி ஏற்படக்கூடிய சூழ்நிலையில், வேங்கடவனை வேண்ட, வேங்கடவன், அவன் பகைவர்களை அழிப்பதற்கு தனது சங்கு சக்கரங்களைத் தொண்டைமானுக்கு அளித்து போரில் அவனை வெற்றி பெற செய்ததாக, ப்ரம்ம புராணத்தில் ஏழாம் அத்தியாயத்திலும், இந்த கோவிலின் வரலாற்றில், இராமானுஜர் அப்பனுக்கு சங்காழி கொடுத்த வரலாற்றின் போது சொல்லப்பட்டு உள்ளது.

தொண்டைமான் சக்ரவர்த்தி கபில தீர்த்த (ஆழ்வார் தீர்த்தம்) கரையில் உள்ள ஒரு துவாரத்தின் மூலம் சென்று திருவேங்கடவனை வணங்கி வந்தார் என்றும், அந்த வழியினை எம்பெருமானே அவனுக்கு காட்டி கொடுத்தார் என்றும் திருமலையொழுகு என்ற நூல் சொல்கிறது.

சாளுவ நரசிம்ம ராயன் காலத்தில் நாட்டில் முகலாய கலகங்கள் காரணமாக, திருவேங்கடமுடையான், கோவிந்தரராஜர், ஆழ்வார் மற்றும் எம்பெருமான் பாபவிநாசத்திற்கு அருகில் உள்ள குகையில் பாதுகாத்து, திருவாராதனம் கொண்டு சுமார் ஒரு வருடம் இருந்தனர் என்று திருமலையொழுகு கூறுகிறது.

சாளுவ நரசிம்ம ராயனும், கிருஷ்ணதேவ ராயரும், பல கிராமங்களை வரியில்லாமல் தானமாக விட்டு திருவேங்கடமுடையானுக்கும், கோவிந்தராஜனுக்கும் ஆழ்வாருக்கும் பல கைங்கர்யம் செய்து திருவேங்கடமுடையானின் பெருமைகளை உலகுக்கு எடுத்துக் காட்டினார்கள்.

திருவேங்கடமுடையானைப் பற்றி மீண்டும் வேறு சில தலைப்புகளில் காண்போம். நன்றி.

ஸ்ரீ பத்மாவதி நாயிகா ஸமேத திருவேங்கடமுடையான் திருவடிகள் போற்றி போற்றி

வடநாட்டு திவ்யதேசங்கள் பற்றிய ஒரு முன்னுரையை இங்கே காணலாம். நன்றி

திருத்தலம் பற்றி

இந்த திருத்தலம் பற்றி எழுத ஆரம்பித்தால் கிடைக்கின்ற விவரங்கள் ஏராளம் ஏராளம். எல்லாவற்றையும் சொல்லி முடிக்க முடியாது என்ற முகவுரையுடன் இந்த திவ்யதேச அனுபவத்தின் முதல் மூன்று தலைப்புகளை முதல் பகுதியில் சொல்ல முயன்றுள்ளேன். அடுத்த சில தலைப்புகளில் இன்னும் சில விஷயங்களை உங்களுடன் பகிர்வதில் மகிழ்ச்சி.

1. திருத்தல பெயர்
2. திருத்தல பெருமைகள்
3. சில சொற்தொடர்களும் அதன் அர்த்தங்களும்
4. ஆதிவராக பெருமாள்
5. திருமலை நடைவழி
6. திருவேங்கடத்தின் ஏழு மலைகள்
7. திருமலையின் ஐந்து மூர்த்திகள்
8. திருமலையின் தீர்த்தங்கள்
9. கீழ் திருப்பதி
10. திருமலை
11. அலர்மேல்மங்காபுரம்
12. திருமலை நிகழ்ச்சிகள்
13. திருவிழாக்கள்
14. மற்ற திருக்கோவில்கள்
15. ஸ்தல வரலாறு
16. ராமானுஜர் திருமலை விஜயங்கள்
17. ஆழ்வார்கள்
18. ஆச்சார்யர்கள்

ஆதிவராகப்பெருமாள்

ஸ்ரீனிவாசனாகப் பெருமாள் இங்கு எழுந்தருளுவதற்கு முன்பே வராக மூர்த்தியாக இவ்விடத்து எழுந்தருளி வராக ரூபியாய் காட்சி தந்தருளினார். அதனால், இது ஆதி வராக க்ஷேத்திரம் என்றே ஒரு காலத்தில் இது புகழ் பெற்றிருந்தது. தற்போதும் இங்குள்ள ஸ்வாமி புஷ்கரிணிக்கு அருகில் அமைந்துள்ள ஆதி வராகரைச் சேவித்த பின்பே ஸ்ரீனிவாசனைச் சேவிக்கச் செல்ல வேண்டும் என்பது வழக்கம்.

எம்பெருமான் ஸ்ரீனிவாசனாக இங்கு வந்த போது, இந்த ஆதி வராஹ பெருமாளிடம் அனுமதி பெற்று இங்கு தங்கியதாக சொல்லப் படுகிறது. முதல் நைவேத்தியம் இந்த வராஹ பெருமானுக்குத் தான்.

முகலாய படையெடுப்பில் மதுரை மீனாக்ஷியம்மன் கோவில், திருவரங்கன் ஆலயம் போன்றவற்றை சூறையாடிய போது, இந்த திருமலை மட்டும் அவர்களிடம் சிக்கவில்லை. மலைமேல் உள்ள கோவில் என்ன என்று முகலாயர் கேட்ட போது, அது பன்றி கோவில் என்று வராக சுவாமி கோவிலை குறிப்பிட்டு சொன்னதால், பன்றி மேல் உள்ள வெறுப்பினால் அவர்கள் இங்கே வராமல் சென்றனர் என்று கூறுவதுண்டு.

ஆதிவராஹ க்ஷேத்திரம் என்னும் இந்த திருவேங்கடம் மொத்தம் மூன்று பிரிவுகள் கொண்டது. அவை கீழ் திருப்பதி என்ற திருப்பதி, திருமலா என்ற திருமலை மற்றும் அலர்மேல்மங்காபுரம் என்ற திருச்சானூர் பத்மாவதி தாயார் திருக்கோவில்.

திருமலை நடைவழிகள்

திருப்பதி ஏழுமலையான், அஞ்சனாத்ரி, கருடாத்ரி, வெங்கடாத்ரி, நாராயணாத்ரி, ரிஷபாத்ரி, நீலாத்ரி, சேஷாத்ரி ஆகிய 7 மலைகள் மீது குடிகொண்டு பக்தர்களுக்கு அருள் பாலித்து வருகிறார் என்பதை கீழே பார்க்கலாம். திருவேங்கடமுடையானை திருமலைக்கு சென்று தரிசனம் செய்ய ஏழு மலைப் பாதைகளை பக்தர்கள் பயன்படுத்தியுள்ளனர். 

முதலாவது அலிபிரி பாதை. ஸ்ரீகிருஷ்ண தேவராயரின் மைத்துனர் மட்டி குமார அனந்தராயுலு என்பவர்தான் அலிபிரி மலைவழிப் பாதையை ஏற்படுத்தியாக தெரிகிறது. 3,650 படிகளும், 8 கி.மீ. தொலைவும் கொண்டது இந்த மலைப்பாதை. திருமலைக்கு செல்ல பேருந்து வசதிகள் இருந்தாலும், இந்த வழியே மலையை நடந்து சென்று தரிசிக்கும் பக்தர்களும் நிறைய உண்டு. இப்படி செல்பவர்களுக்கு தேவஸ்தானம் மிக சிறப்பான வசதிகளை செய்து தந்து உள்ளது. மலைஅடிவாரத்திற்கு அலிபிரி என்று பெயர்.

இங்கிருந்து தான் முனிவர்களும், யோகிகளும், ஆழ்வார்களும், ஆச்சார்யார்களும் எம்பெருமானை சேவிக்க சென்று உள்ளார்கள் என்று நினைத்தபடி மலைப்படிகளை ஏறினால் சிரமம் தெரியாது.

இதற்கு அடுத்த பகுதி, பாத மண்டபம், அங்கே எம்பெருமானின் திருவடிகள் உள்ளன. இதன் விவரம் கீழே ஆச்சாரியர் என்ற பகுதியில் சொல்லப்பட்டு உள்ளது. அடுத்த பகுதி தலையேறு குண்டு பாறை, அங்கு ஆஞ்சநேயரை சேவிக்கலாம். மலை பாதையில் ஏறும் வழியில் தசாவதார மண்டபங்கள் கள் உள்ளன. மச்ச, கூர்ம, வராக, நரசிம்ம, வாமன, பரசுராம, ராம, பலராம, கிருஷ்ணா அவதாரங்களுக்கு பிறகு ஹயக்ரீவர் மண்டபம் உள்ளது. அதையடுத்து 12 ஆழ்வார்களின் மண்டபங்கள் உள்ளன. எல்லா மண்டபங்களையும் கடந்தவுடன் நாம் திருமலையை அடைந்து விடுவோம்.

திருமலைக்கு நாம் நடந்து செல்லும் போது, மூன்று கோபுரங்கள் உள்ளன; ஒன்று அலிபிரியில் உள்ள முதல் கோபுரம். இது ராயர் கோபுரம் என்று பெயர். இது சாளுவ நரசிம்மன் கி பி 1482ல் கட்டியது. இரண்டாவது குருவ நம்பிக்கான ஒரு கோபுரம், இது சுமார் 2000 படிகள் கடந்தவுடன் உள்ளது, சிறிது சிதலடைந்து உள்ளது. மூன்றாவது கோபுரம் காலி கோபுரம்.

காலி கோபுரத்தை தொடர்ந்து நரசிம்மர் சன்னதி உள்ளது. இதற்கு தபோவனம் என்று பெயர். இங்கு தவம் புரிந்த முனிவர்களுக்கு நரசிம்மன் காட்சி அளித்ததாக வரலாறு. யோகநரஸிம்ஹர் சுயம்புவாக நெடிய தோற்றத்துடன் காணப்படுகிறார்.

சேஷாத்திரி மலையை கடக்கும் போது, முழங்கால் முறிச்சான் என்ற பகுதி வருகிறது. இந்த புனித மலையில் பாதம் பதித்து நடந்தால், பாவம் வந்து சேரும் என்று ஸ்ரீ ராமானுஜர் முழங்காலாலேயே ஊர்ந்து சென்றதாக வரலாறு. இங்கு ராமானுஜருக்கு ஒரு சன்னதி உள்ளது.

செல்வன் என்ற ஒரு இடையன் முதலில் திருமலைக்கு திருப்படிகள் அமைத்தான் என்று திருமலை ஒழுகு கூறும். கந்தாடை இராமானுஜ அய்யங்கார் என்பவர் 15ம் நூற்றாண்டில் இந்த படிகளை சீர் செய்தார். அகோபில மடத்தின் முதலாவது ஜீயர் சுவாமிகளான ஸ்ரீஆதி வண் சடகோபதீந்தர மகாதேசிகன் என்னும் ஜீயர் திருமலைக்கு படிக்கட்டுகளை மேலும் சீர் அமைத்தார்.

இரண்டாவது, ஸ்ரீவாரி மெட்டு மலைப் பாதை. இவ்வழியாகத்தான் மகா விஷ்ணுவே திருமலைக்கு மலையேறிச் சென்றதாக புராணங்கள் கூறுகின்றன. இதுவே திருப்பதி – திருமலை இடையே இருந்த முதல் வழித்தடம். அரசர் சாளுவ நரசிம்ம ராயுலு இந்த வழியில் பயணம் செய்து திருமலையை அடைந்தார். 2,100 படிகள் மட்டுமே உள்ள இப்பாதையில், ஒரு மணி நேரத்திலேயே பக்தர்கள் திருமலையை சென்றடையலாம்.

Google Map

திருவேங்கடம் பற்றி ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள்

தினம் ஒரு திவ்யதேசம் திருவேங்கடத்தை பற்றி சொல்வது

Divya-Desam-75-ThiruVengadamDownload

கீழ்க்கண்ட காணொளி மற்றும் படங்களை கொடுத்து உதவிய whatsapp குழு நண்பர்களுக்கு நன்றி

இது திருப்பதியில் இருந்து சுமார் 20 கிலோமீட்டர் உள்ள ஸ்ரீனிவாச மங்காபுரம் என்ற இடத்தில இருந்து தொடங்குகிறது. ஸ்ரீனிவாச பெருமாள், பத்மாவதி தாயாரை திருமணம் செய்து கொண்ட பிறகு சுமார் ஆறுமாதங்கள் அவரை ஸ்ரீனிவாச மங்காபுரத்தில் தங்குமாறும், மேலும் திருமலை ஏற வேண்டாம் என்று கேட்டு கொண்டதாகவும் சொல்லப்படுகிறது. இந்த பாதை வழியாக ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் திருமலைக்கு திருப்பதிக்கும் சென்று வந்ததாக சொல்லப்படுகிறது.

மூன்றாவது அன்னமாச்சாரியார் பாதை. இது, கடப்பா மாவட்டம், தாள்ள பாக்கம் பகுதியில் இருந்து குக்கல தொட்டி வழியாக திருமலையில் உள்ள பார்வேட்டி மண்டபம் வரை அமைந்துள்ளது. இவ்வழியாகத்தான் அன்னமாச்சாரியார் திருமலையை அடைந்ததாக கூறப்படுகிறது.

நான்காவதாக தும்புரு தீர்த்தம் பாதை.  திருமலையில் உள்ள தும்புரு தீர்த்தத்தில் இருந்து, குக்கல தொட்டி வழியாக கடப்பா மாவட்டம் சோமேஸ்வரர் கோயில் வரை உள்ளது. ஆனால் இந்த வழித்தடம் இருப்பது பலருக்கு தெரியாது.

ஐந்தாவதாக தரிகொண்ட வெங்கமாம்பாள் பாதை. ஏழுமலையானின் தீவிர பக்தையான தரிகொண்ட வெங்கமாம்பாள் இந்தப் பாதை வழியாகதான் திருமலையை அடைந்துள்ளார். இப்பாதை திருப்பதியை அடுத்துள்ள பாகரா பேட்டை வனப் பகுதியிலிருந்து தலக்கோனா வழியாக மொகலிபெண்டா, யுத்தகள்ளா, தீர்த்தம் குண்டா வழியாக திருமலையில் உள்ள வேதபாட சாலையை வந்தடையும். மிகவும் அடர்ந்த வனப் பகுதி வழியே இப்பாதை செல்வதால் இந்த வழியில் இடர்கள் அதிகம்.

அடுத்தது, பாலகொண்டா பாதை.  இது யுத்தகள்ளா தீர்த்தத்தில் இருந்து பால கொண்டாவரை நீண்டுள்ளது. கண்டி கோட்டை அரசர் ஏற்பாடு செய்த வழித்தடமாக இது கூறப்படுகிறது. ஆனால் இந்த பாதையை தற்போது யாரும் பயன்படுத்துவது இல்லை.

இறுதியாக தொண்டமான் பாதை என்பது ஏழாவது வழி.  இது தொண்டமான் சக்கரவர்த்தி காலத்தில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட வழித்தடமாக கூறப்படுகிறது. திருப்பதி அருகே உள்ள கரகம்பாடியில் இருந்து அவ்வாச்சாரி கோனா வழியாக திருமலையை சென்றடையலாம். பக்தர்கள் ஏறிச்செல்ல மிகவும் சிரமமான பாதை என்பதால் காலப்போக்கில் இந்தப் பாதையும் காணாமல் போனது.

திருவேங்கடத்தில் ஏழு மலைகள்

வேங்கட மலை – வேங்கடாத்ரி : ‘வேம்’ என்றால் பாவம், ‘கட’ என்றால் ‘நாசமடைதல்’. பாவங்களைப் போக்கும் மலை என்பதால் இதற்கு ‘வேங்கட மலை’ என்று பெயர். இம்மலையில் வெங்கடாசலபதியாக (ஸ்ரீனிவாசன்) மகாவிஷ்ணு காட்சி தருகிறார்.

சேஷ மலை – சேஷாத்திரி : பெருமாளின் அவதாரத்திற்காக ஆதிசேஷன் மலையாக வந்தார். இது ஆதிசேஷன் பெயரால் ‘சேஷமலை’ என்று அழைக்கப்படுகிறது.

நாராயணாத்திரி – வேதகிரி : எம்பெருமான், வேதங்களை மீன் வடிவத்தில் காத்ததால், வேதங்கள் இங்கு மலை வடிவில் தங்கி எம்பெருமானை பூஜித்தன. எனவே இது ‘வேத மலை’ எனப்பட்டது. இங்கே எம்பெருமான் நாராயணனே, மலை வடிவிலேயே காட்சி அளிப்பதால், இது நாராயணத்ரி என்று அழைக்கப்படுகிறது.

கருட மலை – கருடாத்திரி : இங்கு சுவாமியை வணங்க வந்த கருடாழ்வார் வைகுண்டத்திலிருந்து ஏழுமலையை எடுத்து வந்தார். அதனால் இது ‘கருட மலை’ எனப் பெயர் பெற்றது.

விருஷப மலை – விருஷபாத்ரி : விருஷபன் என்ற அசுரன், இங்கு சுவாமியை வணங்கி மோட்சம் பெற்றான். அவன் எம்பெருமானை வேண்டி, அவன் பெயரில் இது ‘விருஷப மலை’ எனப் பெயர் பெற்றது.

அஞ்சன மலை – அஞ்சனாத்ரி : ஆஞ்சநேயரின் தாய் அஞ்சனை. தனக்கு குழந்தை பாக்கியம் கிடைக்க ஆதிவராகரை வேண்டி தவமிருந்தாள். அதன் பயனாக ஆஞ்சநேயரைப் பெற்றாள். இவளது பெயரில் ஏற்பட்ட மலை ‘அஞ்சன மலை’ எனப்படுகிறது.

நீலாத்ரி : ஆதிசேஷன், வாயு பகவானுக்கிடையே போட்டி ஏற்பட்டபோது, மகாவிஷ்ணு நடுவராக இருந்தார். இருவரும் பலத்தில் சமமானவர்கள் என்று தீர்ப்பளித்தார். இதனால் வாயுவும் ஆதிசேஷனும் ஆனந்தம் அடைந்தனர். இதன் காரணமாக இது ‘ஆனந்த மலை’ என்று பெயர் பெற்றது.

திருமலையில் இருந்து சுமார் 1 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் சிலாதோரணம் என்ற ஒரு பாறை படிமம் அமைந்துள்ளது. இங்குள்ள புற்றில் இருந்து தான் ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் வெளிப்பட்டதாக சொல்வார்கள். இங்கு ஐராவதம், அபாய ஹஸ்தம், கருடாழ்வார் வடிவில் அமைந்த பாறைகள் உள்ளன. இந்த பாறைகளின் வயது 250 கோடி வருடங்கள் ஆகும். .ஏழுமலையானின் திருமேனியும், இந்த பாறைகளும் ஒரே விதமானவை என்று சொல்வார்கள்.

திருமகளை தேடி அலைந்த ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் ஒரு சிகரத்தில் நின்றதாக சொல்வார்கள். அது நாராயணகிரி என்ற மலை ஆகும். இப்போதும் அங்கு எம்பெருமானின் திருவடிகள் உள்ளன, அவற்றை ஸ்ரீவாரி பாதம் என்று பக்தர்கள் வணங்குகிறார்கள். இந்த இடம் சிலாதோரணத்திற்கு அருகில் உள்ளது.

திருமலையில் ஐந்து மூர்த்திகள்

திருமலையில் உள்ள திருவேங்கடவன் திருக்கோவிலும், திருச்சானூரில் இருக்கும் அலர்மேல் மங்கை திருக்கோவிலும் தொண்டைமான் கட்டியதாக வரலாறு. இங்குள்ள
சுற்று மண்டபங்கள் யாக சாலை, கோபுரங்கள், தானியக் களஞ்சியம் கொடியேற்று மண்டபம் போன்றனவையும் தொண்டைமான் கட்டியதே ஆகும். இங்கு காணப்படும் கல்வெட்டுகளில் தொண்டைமானின் கட்டிடப்பணி குறிக்கப் பட்டுள்ளது. இந்த தொண்டைமான், ஆகாயராஜனின் சகோதரர் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.

திருமலையில், த்ருவ ஸ்ரீநிவாசர், போக ஸ்ரீநிவாசர், கொலுவு ஸ்ரீநிவாசர், உக்ர ஸ்ரீ நிவாசர், மற்றும் மலையப்பர் என ஐந்து ஸ்ரீநிவாசர்கள் வீற்றுள்ளனர். இவர்களை பஞ்சபேரர்கள் என்று அழைக்கின்றனர்.

த்ருவ ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி : இவர்தான் மூலவர். ஆனந்த நிலையத்தில் சுயம்புவாக எழுந்தவர். சாளக்ராமத்தால் ஆனவர். இவரை ஸ்தானக மூர்த்தி, த்ருவமூர்த்தி, த்ருவபேரம், கோவிந்தன், ஸ்ரீவாரி, பாலாஜி என்றெல்லாம் அழைப்பார்கள். உயர்ந்த திருவுருவம் கொண்ட பரந்தாமன். இந்த மூல மூர்த்தியை ஏகாந்த சேவைக்குப் பிறகு பிரம்மா முதலான எல்லா தேவர்களும் வந்து வணங்குவதாக ஐதீகம்.

போக ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி : இவர், கருவறையில் மூல மூர்த்தியுடன் இருப்பவர். கௌதுக பேரர், மணவாளப் பெருமாள் என்றும் இவருக்குப் பெயர். கோயிலில் இருந்து எப்போதும் வெளியே வராத இவருக்கு தினமும் ஆகாச கங்கை தீர்த்தத்தால் அபிஷேகம் நடைபெறுகிறது. புதன்கிழமை தோறும் காலை இவருக்கு தங்கவாசல் முன்பு ஸஹஸ்ர கலசாபிஷேகம் நடைபெறுகிறது. அந்த சமயம் மட்டும் இவரை தரிசிக்கலாம். எட்டு அங்குல உயரத்தில் வெள்ளியினாலான பெருமாள் இவர்.

கொலுவு ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி : கொலுவு என்றால் ஆஸ்தானம் என்று பொருள். தினமும் கருவறையில் தோமாலை சேவை ஆனதும் ஸ்நபன மண்டபத்தில் தங்க சிம்மாசனத்தில் எழுந்தருளும் இவரிடம் அன்றைய பஞ்சாங்க விஷயங்கள், கோயில் வரவு செலவு, நித்திய அன்னதான நன்கொடையாளர் விவரங்கள், உற்சவ விஷயங்கள் ஆகியவற்றை ஆலய பட்டர் அறிவிப்பார். இந்நிகழ்வில் ஆலய பட்டர்கள், ஆலய ஊழியர்கள் தவிர வேறு யாரும் கலந்து கொள்ள முடியாது.

உக்ர ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி : இவருக்கு வேங்கடத்து உறைவார், ஸ்நபன பேரர் என்றும் பெயர்கள் உண்டு. இவரே பதினான்காம் நூற்றாண்டு வரை உற்சவமூர்த்தியாக இருந்தவர். இவர் மீது சூரிய ஒளி பட்டால் உக்ரமாகி விடுவார். ஒரு முறை அவ்வாறு ஏற்பட, பல கெடுதல்கள் நிகழ்ந்து விட்டன. எனவேதான் புதிதாக மலையப்ப ஸ்வாமியை எழுந்தருளச் செய்தனர். உக்ர ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி ஒவ்வொரு வருடமும் கார்த்திகை மாதம் கைசிக துவாதசி அன்று மட்டும் விடியற்காலை மூன்று மணி அளவில் எழுந்தருளி பக்தர்களுக்கு கருணை புரிகிறார்.

உற்சவ ஸ்ரீநிவாசர் எனும் மலையப்ப சுவாமி : இவருக்கு மலை குனிய நின்ற பெருமாள், உத்ஸவ பேரர், மலையப்பர், தர்பார் ஸ்ரீனிவாசர் எனும் பெயர்களும் உண்டு. நெற்றியில் பதிக்கப்பட்ட திருச்சுட்டியில் கஸ்தூரி திலகம் திகழக் காட்சி அளிப்பவர் மலையப்பர்.

சமீப வருடங்களாக திருமலைக்கு வந்து கல்யாண உற்சவத்தை சேவிக்க இயலாத பக்தர்களின் குறை போக்கவும் பக்தி மார்க்கம் செழிக்கவும் கல்யாண ஸ்ரீ நிவாசர் எனும் மூர்த்தியை எல்லா ஊர்களுக்கும் எழுந்தருளச் செய்து, கல்யாண உற்சவம் நடத்தப் படுகிறது. இவர் வேறு, திருமலையில் உள்ள மலையப்ப சுவாமி வேறு.

தீர்த்தங்கள்

இங்கு 108 தீர்த்தங்கள் உண்டு என புராண நூல்களில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. அரூபமாக, பிரதயக்ஷமாகாமல் இருக்கக் கூடிய தீர்த்தங்களும் ஆண்டுக்கொரு முறை இங்கு வந்து கூடுகின்றன. சில முக்கியமான தீர்த்தங்களை இங்கு வகைப்படுத்துகிறோம்.

குமார தாரிகை அல்லது குமார தீர்த்தம் : மாசி மாதம் மகம் நட்சத்திரம் வரும் தினத்தன்று (மாசிப்பௌர்ணமி) சகல தீர்த்தங்களும் வந்து இந்த தீர்த்தத்தில் தீர்த்தமாடுகின்றன. அன்று இந்த தீர்த்தத்தில் குளிப்பவர்கள் ராஜசூய யாகம் செய்த பலனைப் பெறுகின்றனர்.

தும்புரு தீர்த்தம் எம்பெருமானை நாம சங்கீர்த்தனத்தால் பாடும் தும்புரு முனிவர்
தவமியற்றிய இடத்திற்கு அருகில் இருப்பதால் இது தும்புரு தீர்த்தம் எனப்படுகிறது. பங்குனி மாதம் உத்திர நட்சத்திரத்தன்று (பங்குனி பௌர்ணமி) இதில் நீராடுவோருக்கு
பரமபதம் உண்டு.

இராம கிருஷ்ண தீர்த்தம் : தை மாதம் வரும் பௌர்ணமியில் இதில் நீராடினால் இந்த உலக சுகம், மற்றும் வைகுண்ட பிராப்தி இரண்டும் கிடைக்கும்.

ஆகாச கங்கை : தினந்தோறும் அதிகாலையில் இந்த தீர்த்தத்தாலேயே வேங்கடவனுக்கு
திருமஞ்சனம் செய்யப்படுகிறது. சகல பாபங்களையும் போக்கும் இந்த தீர்த்தத்தின்
அருகில் எண்ணற்ற ரிஷிகள் தவமிருந்தனர். அந்தக் காலத்திலேயே திருமலை நம்பிகள் தினமும் இந்த தீர்த்தத்தில் இருந்து ஒரு பெரிய குடத்தில் வேங்கடவனுக்கு நித்ய கைங்கர்ய தீர்த்தம் எடுத்துக் கொண்டு வருவாராம். கோவிலிலிருந்து சுமார் 2 மைல் தூரம். எம்பெருமான் இவரது தீர்த்த கைங்கர்யத்தை மெச்சி காட்சி கொடுத்து அந்த தீர்த்தத்தை கோவிலினுள்ளேயே காண்பித்ததாகவும் சொல்வார்கள். சகல சித்திகளையும் அளிக்கும் இந்த தீர்த்தத்தில் சித்திரை மாதம் பௌர்ணமி அன்று நீராடுவது மிக சிறப்பு.

பாண்டு தீர்த்தம் வைகாசி மாதம் சுக்ல பட்ச துவாதசியுடன் கூடிய செவ்வாய் கிழமையில் பல தீர்த்தங்கள் இதில் கூடுவதால் அப்போது இதில் நீராடுவோர் சகல
பாவங்களில் இருந்தும் விடுபடுகின்றனர்.

பாபவிநாசன தீர்த்தம் மிக்க சுவையுடன் விளங்கும் தீர்த்தங்களில் இதுவும் ஒன்று. ஐப்பசி மாதம் வளர்பிறை சப்தமி திதியும் உத்திராட நட்சத்திரமும் கூடிய ஞாயிற்றுக் கிழமையில் இதில் சில தீர்த்தங்கள் கூடுகின்றன. அன்றைய தினத்தில் இதில் நீராடுவோர் பெறுவதற்குஅறிய ஞானம் பெறுகின்றனர். சகல பாவங்களில் இருந்தும் விடுபடுகின்றனர்.

ஸ்வாமி புஷ்கரிணி தீர்த்தங்களின் அரசி என்று அழைக்கப்படுவதும், சரஸ்வதி தேவி
தவம் இயற்றியதுமான ஸ்வாமி புஷ்கரிணிக்கு அருகாமையில் தான் ஆதிவராஹமூர்த்தி எழுந்தருளியுள்ளார். மிக விசேஷமான தீர்த்தமிது. இதில் மூன்று கோடி தீர்த்தங்கள் கூடுகின்றன மார்கழி மாதம் வளர்பிறையில் துவாதசி நாளில் சூர்யோதயத்திற்கு 6 நாழிகை முன்பில் இருந்து சூர்யோதயத்திற்கு பிறகு 6 நாழிகை வரை இம்மலையில் உள்ள தீர்த்தங்கள் யாவும் இதில் கூடுகின்றன. எம்பெருமானும் இங்கு நீராடுவதாக ஐதீகம். அப்போது இதில் நீராடுவோர் பூவுலகில் சிறப்புடன் வாழ்ந்து இறுதியில் இறைவன் திருவடியிலும் எப்போதும் வீற்றிருக்கும் பேறுபெறுவர்.

கபில தீர்த்தம். இது கீழ் திருப்பதியில் மலை அடிவாரத்தில் அலிப்பிரிக்கு அருகில் உள்ளது. கபில முனிவர் பெயரில் இது இப்படி அழைக்கப்படுகிறது. இதுவே ஆழ்வார் தீர்த்தம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.

கீழ் திருப்பதி

முதல் பிரிவு, கீழ் திருப்பதி என்று சொல்லப்படும் ஸ்ரீ கோவிந்தராஜ பெருமாள் சன்னதி. இங்கே இவர் சயன திருக்கோலத்தில் கிழக்கு நோக்கிய திருமுகமண்டலத்துடன் காட்சி அளிக்கிறார். புண்டரீகவல்லி தாயார், ஆண்டாள், உடையவர் ஆகியவர்களுக்கு தனி சன்னதிகள் உள்ளன. கோவிந்தராஜ எம்பெருமான், ஒரு மரக்காலை (அளவுகோல்) தலையில் வைத்துக்கொண்டு சயனித்து உள்ளார், அந்த மரக்கால், திருமலையில் எம்பெருமானுக்கு வரும் காணிக்கையை அளந்து குபேரனுக்கு கொடுப்பதாக ஐதீகம்.

சிதம்பரத்தில் கோயில் கொண்டிருக்கும் தில்லைநகர் திருச்சித்திரகூட உத்சவ மூர்த்தி கோவிந்தராஜனே, இங்கே கீழ் திருப்பதியில் கோவிந்தராஜனாக சேவை சாதிக்கிறார்.

திருமலை

இரண்டாம் பிரிவு, மலை மேல் உள்ள திருப்பதி, திருமலா அல்லது திருமலை எனப்படும் மலை மேல் உள்ள திருக்கோவில். எம்பெருமான், திருவேங்கடமுடையான். ஸ்ரீனிவாசன் வெங்கடாசலபதி. பாலாஜி, ஏழுமலையான் திருவேங்கடத்தான் என்று பல திருநாமங்களுடன், ஆனந்த விமான நிலையத்தின் கீழ், கிழக்கு நோக்கி திருமுக மண்டலம் கொண்டு, நின்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறான்.

திருமலை திருக்கோவிலில் மூன்று பிரகாரங்கள் உள்ளன. ஒன்று சம்பங்கி சுற்று. இந்த பிரஹாரத்திற்குள் செல்ல பக்தர்களுக்கு அனுமதி கிடையாது. பிரதிமை மண்டபம், ரங்க மண்டபம், திருமலை ராயன் மண்டபம், சாளுவ நரசிம்ம மண்டபம், ஜனா மஹால், துஜஸ்தம்பம் ஆகியவை உள்ளன. கோபுரத்தின் வழியாக உள்ளே நுழைந்தவுடன் பிரதிமை மண்டபத்தில் விஜயநகர பேரரசர் கிருஷ்ணதேவ ராயர், அவரது மனைவிகளான திருமலாதேவி, சின்னா தேவி இவர்களின் சிலைகள் உள்ளன.

அடுத்து ரங்க மண்டபம், இதில் 14ம் நூற்றாண்டில், முகலாய படையெடுப்பின் போது, தாக்கபட்ட ஸ்ரீரங்கம் கோவிலில் இருந்து கொண்டுவரப்பட்ட திருவரங்கன் உற்சவர் விக்ரகம், இந்த மண்டபத்தில் வைக்கப்பட்டதாக வரலாறு. கி பி 1328ல் முஹம்மது பின் துக்ளக் என்பவன் மதுரையும் அதனை சுற்றியுள்ள ஊர்களை கொள்ளை அடித்து கோவில்களை சூறையாடிய போது, திருவரங்கனை கொள்ளையர்களிடம் இருந்து தப்பிவிக்க, சில பக்தர்கள் அவரை சுமந்து வந்து பல ஊர்களை கடந்து திருமலையில் பாதுகாப்பாக தங்க வைத்தனர். நடைபயணமாக வர சுமார் 2 ஆண்டு எடுத்து இருக்கும். 1330ல் திருமலை திருக்கோவிலில் ரங்கமண்டபம் என்று அழைக்கப்படும் முன் மண்டபத்தில் எழுந்தருள செய்து அவரை விருந்தாளியாக உபசரித்து அவருக்கு முதல் திருவாராதனம் நடந்தது என்றும் கங்குலும் பகலும் என்ற பதிகம் (திருவாய்மொழி 7.2) திருவேங்கடவன் முன் ஓதப்பட்டது என்றும் சொல்வார்கள். இங்கிருந்த திருவரங்கனை 1363ல் செஞ்சிக்கு கொண்டு சென்று அங்கு ஒரு எட்டு ஆண்டுகள் வைத்திருந்து மதுரையில் கலகம் தணிந்த பின், திருவரங்கத்துக்கு 1371ல் எழுந்தருளினார்.

அடுத்த பகுதி, திருமலை ராயர் மண்டபம். இங்கு ஆண்டுக்கு ஒருமுறை மலையப்ப சுவாமி எழுந்தருளி திருக்கோவில் கணக்குகளை பார்ப்பார். ஜனா மஹாலில் மலையப்ப சுவாமி ஊஞ்சல் உற்சவம் காணுவார். வைகானச ஆகம முறைப்படி இந்த கோவில் துவஸ்தம்பம் அமைக்கப்பட்டு உள்ளது. திருவேங்கடத்தானுக்கு அமைக்கப்பட்டு இருக்கும் விமானத்தில் தங்கத்தில் பதிக்கப்பட்ட பரவாசுதேவர் காட்சி அளிக்கிறார். பிரகாரத்தின் உண்டியலுக்கு போவதற்கு முன்பு, இவரை முழுவதுமாக தரிசிக்கலாம்.

அடுத்த மண்டபம், நடிமி படி காவலி என்ற மண்டபம், இங்கு நைவேத்தியம் சமயத்தில் அடிக்கப்படும் இரண்டு கோவில் மணிகள் உள்ளன. அதனால் இந்த மண்டபத்தை திருமாமணி மண்டபம் என்றும் அழைப்பர். இந்த மண்டபத்திற்கு வடக்கே பரகாமணி மண்டபம் என்ற எம்பெருமானின் முக்கிய உண்டியல் உள்ள மண்டபம் உள்ளது. இங்கே காவாளம் என்ற பெரிய பித்தளை அண்டாவில் துணி சுற்றி உண்டியலாக வைத்து உள்ளார்கள். கிழக்கே கருடர் சன்னதி உள்ளது.

அடுத்து பங்காரு வகிலி என்னும் தங்க வாசல் வழியாக திருவேங்கடவனை தரிசிக்க செல்கிறோம். இதன் வாசலில் ஜெயன் விஜயன் என்ற துவார பாலகர்கள் இருக்கிறார்கள். எம்பெருமான் கருவறைக்கு செல்வதற்கு முன், உள்ள மண்டபம் ஸ்நாபன மண்டபம். அடுத்த கட்டம், ராமர் மேடை என்று அழைக்கப்படுகிறது. இங்கு ஸ்ரீ ராமர், சீதா, லக்ஷ்மணர், சுக்ரீவன், அனுமன் அங்கதன் ஆகியோர் எழுந்தருளி உள்ளனர். சுதர்சன சக்ரத்தாழ்வார், விஷ்வக்சேனர், கருடர் போன்றவர்களும் எழுந்தருளி உள்ளனர். அடுத்து ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், நவநீத கிருஷ்ணர் என்று நடன நிலையில் ஸ்ரீ ருக்மணி தேவியுடன் காட்சி அளிக்கிறார். இவருக்கு மார்கழி மாதம் சிறப்பு பூஜை

அடுத்தது அர்த்தமண்டபம் எனப்படும் கர்ப்பகிரகம். இங்கு ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலமாக நான்கு திருக்கரங்களுடன் சேவை சாதிக்கிறார். மேல் இரண்டு திருக்கரங்களில் சங்கு சக்கரம் ஏந்தி உள்ளார். கீழ் வலது திருக்கரத்தால் வரதஹஸ்தம் (உள்ளங்கை பக்தர்களை நோக்கி, திருவிரல்கள் தன் திருவடியை நோக்கி இருப்பது) காண்பித்து, எல்லோரும் அவன் திருவடிகளை அடையுங்கள் என்கிறார்.இதற்கு வைகுண்ட ஹஸ்தம் என்றும் பெயர். கீழ் இடது திருக்கரங்களினால் கட்டியவலம்பிதா (திருவிரல்கள், இடது திருத் தொடையினை காட்டி தொடையின் மேல் இருப்பது) என்ற நிலையில் நிற்கிறார். முகத்தில், பெரிய திருமண்ணுடன் கீழ் தாடையில் பச்சைக்கற்பூரத்தால் அலங்காரம் செய்யப்பட்டுள்ளது. எம்பெருமான் வைர கீரிடம் அணிந்து இருப்பார். வலது திருமார்பில் மஹாலக்ஷ்மி தாயாரும், இடது திருமார்பில் பத்மாவதி தாயாரும் எழுந்தருளி உள்ளனர். ஏழுமலையான் திருமேனியில் நுணுக்க வேலைப்பாடுகள் எல்லாம் மெருகு போடப்பட்டது போல் இருக்கின்றன. ஏழுமலையான் விக்ரகத்தில் நெற்றிச் சுட்டி,  காதணிகள்,  புருவங்கள், நாகாபரணங்கள் எல்லாம் நகைக்கு பூசு போட்டது போல் பளபளப்பாக இருக்கின்றன.

பெருமாள் சன்னதிக்கு முன் குலசேகர ஆழ்வார் படி உள்ளது.

திருவேங்கடவனை சேவித்து விட்டு வந்தவுடன் நாம் அடைவது முக்கோடி என்னும் அடுத்த பிரகாரம் ஆகும். இங்கே விஷ்வக்சேனர் சன்னதி உள்ளது. அவர் நான்கு திருக்கரங்களுடன் சேவை சாதிக்கிறார். வைகானச ஆகம முறைப்படி இந்த கோவிலுக்கு வருபவர்கள் அவரை வணங்கி செல்ல வேண்டும். இவர் எம்பெருமானுக்காக எல்லா நிர்வாக பொறுப்புகளையும் எடுத்து நிர்வகிக்கிறார். ப்ரம்மோத்ஸவத்தின் போது இவருக்கு சிறப்பு பூஜை செய்யப்படும்.

எம்பெருமானின் சந்நிதிக்கு எதிரே கூப்பிய கரங்களுடன் கருடாழ்வார் காட்சி அளிக்கிறார். ப்ரம்மோத்ஸவத்தின் போது கருட கொடி ஏற்றப்படும்.

திருமலை திருக்கோவில் கோபுரத்தின் இடது பக்கத்தில் ஸ்ரீ வரதராஜர் சுவாமி சன்னதி உள்ளது. அபயஹஸ்தத்துடன் சேவை சாதிக்கின்ற இவரை சேவித்தால் எல்லா செல்வங்களும் பெறலாம் என்று நம்புகிறார்கள். முதல் பிரகாரத்தின் வடகிழக்கு பகுதியில் கிரிஜாநரசிம்மர் என்ற யோகநரசிம்மஹ சுவாமி சன்னதி உள்ளது. வைகாசி ஸ்வாதி நட்சத்தில் நரசிம்ம ஜெயந்தி சிறப்பாக கொண்டாப்படும்.

ராமானுஜர் சன்னதி, மற்றும் சங்கீர்த்தனா பாதுகாப்பு அறை போன்றவையும் உள்ளன. சங்கீர்த்தனா பாதுகாப்பு அறையில், அன்னமார்ச்சார்யா, அவர் மகன் மற்றும் பேரன், திருவேங்கடவன் மேல் எழுதிய பாடல்கள் பாதுகாக்க பட்டு வருகின்றன.

எம்பெருமானுக்கு நைவேத்தியம் செய்யும் மடப்பள்ளியை பொட்டு அறை என்கிறார்கள். இங்கே மஹாலக்ஷ்மி அருள் பாலிக்கிறார். அவரை மடப்பள்ளி நாச்சியார் என்றும், அவளே வகுளமாலிகா என்றும் வணங்குகிறார்கள். திருமலை திருக்கோயில் சமையல் கட்டு மிகவும் பெரியதாகும்.  பொங்கல், தயிர்சாதம், புளிச்சாதம்,  சித்ரான்னம்,  வடை, முறுக்கு,  ஜிலேபி,  அதிரசம்,  போளி,  அப்பம், மெளகாரம்,  லட்டு,  பாயசம்,  தோசை, ரவாகேசரி,  பாதாம்கேசரி,  முந்திரிப்பருப்பு கேசரி போன்றவை தினமும் பெரிய அளவில் தயார் செய்யப்படுகின்றன. ஏழுமலையானுக்கு தினமும் ஒரு புதிய மண் சட்டியில் தயிர் சாதம் மட்டுமே நைவேத்தியதிற்காக கோவில் கர்பக்கிருகத்திற்குள் குலசேகரப் படியைத் தாண்டி எடுத்து செல்லப்படுகிறது. மற்ற எந்த பிரசாதமோ. அல்லது எந்த வகையான பாத்திரத்திலோ எடுத்துக்கொண்டு குலசேகர படியை தாண்டாது. திருவேங்கடத்தானுக்கு அமுது செய்யப்பட்ட மண்சட்டியும், தயிர்சாதமும் ஒரு பக்தனுக்குக் கிடைக்கப் பெற்றால் அது மிகப் பெரிய பாக்கியமாகும்.

ஏழுமலையான் உடை 21 முழ நீளமும் 6 கிலோ எடையும் கொண்ட புடவை பட்டு பீதாம்பரமாகும். இந்த மேல் சாத்து வஸ்திரத்திற்கு திருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்திற்கு பணம் செலுத்தி, அதற்கான நாளுக்கும் அவன் திருவுள்ளத்திற்கும் மூன்று வருடத்திற்கு மேல் காத்து இருக்க வேண்டும். வாரத்தில் ஒரு முறை வெள்ளிக்கிழமை அன்று மட்டும் தான் வஸ்திரம் சாத்துவார்கள். ஒரு நாளில் பல வஸ்திரங்களை எம்பெருமான் முன் சமர்ப்பித்து அன்று அவனுக்கு என்ன திருவுள்ளமோ (எந்த அர்ச்சகரோ / எந்த பணியாளரோ / எந்த நிறமோ / எந்த பக்தரோ ) அதுவே அவனை சேரும். அதே போல் கீழ் சாத்து அல்லது உள்சாத்து ஆடையை அணிவிக்க, தனி கட்டணமும், பத்து வருடங்கள் வரையும் காத்து இருக்க வேண்டும் என்று தெரிகிறது. பக்தர்கள் சமர்பிக்கும் வஸ்திரங்கள் தவிர அரசாங்கம் சமர்பிக்கும் சீர் வஸ்திரங்கள் ஆண்டுக்கு இரண்டு முறை சாத்தப்படுகின்றன.

திருவேங்கடவனுக்கு திருமஞ்சனம் செய்ய கட்டணம் செலுத்தி மூன்று ஆண்டுகளுக்கு மேல் காத்திருக்க வேண்டும். திருமஞ்சத்திருக்காக ஸ்பெயினில் இருந்தும், குங்குமப்பூ நேபாளத்திலிருந்தும் கஸ்தூரி சைனாவிலிருந்தும் புனுகு பாரிஸ் நகரத்திலிருந்து வாசனை திரவியங்கள் முதலிய உயர்ந்த பொருட்கள் உள்நாட்டிலும், வெளி நாடுகளில் இருந்தும் வரவழைக்கப்பட்டு, தங்கத் தாம்பாளத்தில் சந்தனத்தோடு கரைக்கபடும். 51  வட்டில்கள் மூலம் பால் அபிஷேகம் செய்யப்படும். பிறகு கஸ்தூரி சாத்தி, புனுகு சேர்த்து, காலை 4,30 மணி முதல் 5,30 மணி வரை திருமஞ்சனம் நடத்தப்படும். ஆம்ஸ்டர்டாம் நகரத்தில் இருந்து ரோஜா மலர்களும், சீனாவில் இருந்து, சீனச்சூடம்,  மற்றும் வாசனைப் பொருட்களும் வரவழைக்கப் படுகின்றன.

திருவேங்கடவனுக்கு வாரம் ஒருமுறை வெள்ளியன்று திருமஞ்சனம் நடைபெறுகிறது. அதற்கு முன்பு நைவேத்தியம், வடகலை மற்றும் தென்கலை ஸம்ப்ரதாயங்கள்படி என்று சிறப்பு சாத்துமுறை நடைபெறுகிறது. அதன்போது நடைபெறும் தீபாராதனை ஒளியில் ஏழுமலையான் எந்தவித அலங்காரங்களும் இல்லாமல், கண்ணை பறிக்கும் அழகோடு காட்சி அளிப்பார்.

திருவேங்கடமுடையானின் முன் கோபுர வாயிற் படிக்கு “அவாவர சூழ்ந்தான் வாயில்” எனவும், துவார பாலகர் மண்டபத்திற்கு “வென்று கொண்டான் மண்டபம் ” என்றும் வழங்கி வந்தன.

கோவிலின் வலது பக்கத்தில் ஸ்வாமி புஷ்கரணி கரையில் ஆதி வராகபெருமான் சன்னதி உள்ளது.

திருமலை சன்னதி வீதியில் திருக்கோவிலுக்கு எதிரே தனிக்கோவிலாக ஒரு ஆஞ்சனேயர் சந்நதி உள்ளது. அதற்கு ஸ்ரீ பேடி ஆஞ்சநேயர் என்று பெயர். ஆஞ்சநேயரின் தாயார் அஞ்சனாதேவி இந்த மலையில் இருந்து ஸ்வாமியை தவம் இருந்து வேண்டி பெற்றதினால், இங்குள்ள ஒரு மலைக்கு அஞ்சனாத்ரி என்ற பெயர் உண்டு என்று பார்த்தோம். வைகாசி ஒருமுறை ஆஞ்சநேயர் சூரியனை பிடிப்பதற்காக வானில் பறந்து சென்று வந்தபோது, கவலையுற்ற தாய் அஞ்சனாதேவி, அனுமனை வானம் என்ற சங்கிலியால் இங்கே கட்டி வைத்து எம்பெருமானை விட்டு எப்போதும் அகலக்கூடாது என்று சொன்னதாக வரலாறு. விலங்கிடப்பட்ட ஆஞ்சேநேயர் என்பதால், இவருக்கு ஸ்ரீ பேடி ஆஞ்சநேயர் என்று பெயர்.

திருமலா திருப்பதி லட்டு மிகவும் பிரசித்தம். திருமலையில் தங்க தகடுகளால் வேயப்பட்ட மேற்கூரைகள் விசேஷம். திருமலையில் உற்சவர், ஊஞ்சல் ஊர்வலத்தில் ஆடு மேய்க்கும் கோலத்தில் இருப்பார், மற்ற திருத்தலங்களில் எம்பெருமான் மாடு மேய்க்கும் காட்சியை மட்டுமே காணலாம்.

எம்பெருமானுக்கு அர்ச்சனை செய்ய வெள்ளிக் கிழமைகளிலும், மார்கழி மாத அர்சனைகளுக்கும் வில்வ இலை உபயோகப் படுத்தப் படுகிறது.

அலர்மேல்மங்காபுரம்

மூன்றாம் பிரிவு, அலர்மேல்மங்காபுரம் எனப்படும், திருச்சானுர் ஆகும். திருமலை எம்பெருமானின் வலது திருமார்பில் மகாலெட்சுமியும், இடது திருமார்பில் பத்மாவதி தாயாரும் இருக்கின்றனர். பத்மாவதி தாயார் திருச்சானூர் என்னும் அலமேலு மங்காபுரத்தில் இருந்து அருள் பாலிக்கிறார். திருமலை வந்தவர்கள் இங்கு பிராட்டியை வழிபட்டுச் சென்றால் தான் திருமலைப் பயணம் பூர்த்தி அடைவதாக ஐதீகம். இங்குள்ள பத்ம ஸரோவரத் தீர்த்தம் மிகவும் பிரசித்தி வாய்ந்ததாகும்.

திருப்பதி அலமேல்மங்கைக்கு உள்பாவாடை கத்வால் என்ற ஊரில் பருத்தியில் தயார் செய்யப்படுகிறது. செஞ்சு இனத்தைச்சேர்ந்த நெசவாளர்கள் இதை பயபக்தியுடன் நெய்கிறார்கள். உள் பாவாடை தாயாரின் திருமேனியில் படுவதால், இதை நெய்யும் போது நெசவாளர்கள் மூன்று வேளை குளிப்பார்கள், மது, மாமிசம் உண்ண மாட்டார்கள். வெள்ளிக்கிழமை திருமஞ்சனதிற்கு தேவையான சந்தனம், பரிமள அறையில் வியாழன் இரவு அறைத்து தயார் செய்யப்படுகிறது.குங்குமப்பூவும் சேர்க்கப் படுகிறது. வெளிநாடு வாசனை திரவியங்களும் சேர்க்கப்படும்.

கி.பி.1543ல் விஜயநகர மாமன்னர் அச்சுதராயர் பத்மாவதி தாயாருக்கு திருக்கோயில் எழுப்பி கும்பாபிஷேகம் செய்துள்ளார். கி.பி.1764ல் நிஜாம் தெளலா என்பவனின் தலைமையில் வந்த முகலாய படைகளால் இடித்து தரை மட்டமாக்கப் பட்டன, அதன் இடிபாடுகள் இன்றைக்கும் உள்ளன.

மேலும் உள்ள தலைப்புகளை அடுத்து வரும் வலைப்பதிவுகளில் காணலாம், நன்றி.

ஸ்ரீ பத்மாவதி நாயிகா ஸமேத திருவேங்கடமுடையான் திருவடிகள் போற்றி போற்றி

வடநாட்டு திவ்யதேசங்கள் பற்றிய ஒரு முன்னுரையை இங்கே காணலாம். நன்றி

திருத்தலம் பற்றி

திருவேங்கடம் எனப்படும் திருப்பதி, ஆந்திர பிரதேசத்தில் உள்ள சித்தூர் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. சென்னையிலிருந்து பம்பாய் செல்லும் பாதையில் உள்ள ரேணிகுண்டா ரயில் நிலையத்தில் இருந்து சுமார் 10 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது. இந்த பகுதியில் திருப்பதி வேங்கடாசலபதி கோவில் உள்ள திருமலையும், அருள்மிகு பத்மாவதி தாயார், கோவில் கொண்டுள்ள அலர்மேல்மங்காபுரம் என்ற திருப்பதியும், இரு நகரங்களாக விளங்கினாலும் பொதுவாக சேர்ந்து திருவேங்கடம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. கீழ் திருப்பதி, மேல் திருப்பதி என்றும் கூறப்படுகிறது. மேல் திருப்பதி திருமலா என்றும், கீழ் திருப்பதி, திருப்பதி என்றும் சொல்லப்படுகிறது. இந்த திருத்தலம் பற்றி எழுத ஆரம்பித்தால் கிடைக்கின்ற விவரங்கள் ஏராளம் ஏராளம். எல்லாவற்றையும் சொல்லி முடிக்க முடியாது என்ற முகவுரையுடன் இந்த திவ்யதேச அனுபவத்தை கீழ்கண்ட தலைப்புகளில் அடியேன் ஆரம்பிக்கின்றேன்.

1. திருத்தல பெயர்
2. திருத்தல பெருமைகள்
3. சில சொற்தொடர்களும் அதன் அர்த்தங்களும்
4. ஆதிவராக பெருமாள்
5. திருமலை நடைவழி
6. திருவேங்கடத்தின் ஏழு மலைகள்
7. திருமலையின் ஐந்து மூர்த்திகள்
8. திருமலையின் தீர்த்தங்கள்
9. கீழ் திருப்பதி
10. திருமலை
11. அலர்மேல்மங்காபுரம்
12. திருமலை நிகழ்ச்சிகள்
13. திருவிழாக்கள்
14. மற்ற திருக்கோவில்கள்
15. ஸ்தல வரலாறு
16. ராமானுஜர் திருமலை விஜயங்கள்
17. ஆழ்வார்கள்
18. ஆச்சார்யர்கள்

திருத்தல பெயர்

திருமலை ஏழு மலைகளை கொண்டது. இதனால் இது சப்தகிரி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்த ஏழு மலைகளுக்கு மத்தியில் திருவேங்கடமுடையான் எழுந்தருளி இருக்கிறார். கிழக்கு தொடர்ச்சி மலையில் இந்த திருமலை ஆதிசேஷனின் தலைப்பகுதி என்றும் அஹோபிலம் உடம்பு பகுதி என்றும் ஸ்ரீசைலம் என்ற திருத்தலம் வால் பகுதி என்றும் சொல்லப்படுகிறது. சேஷாத்திரி நீலாத்ரி, கருடாத்திரி, அஞ்சனாத்திரி, வ்ருஷபாத்ரி, நாராயணாத்ரி, வேங்கடாத்ரி ஆகிய ஏழும் இந்த மலை சிகரங்களின் பெயர்களாகும்.  இந்த திருமலைக்கு ஒவ்வொரு யுகத்திலும் ஒரு சிறப்பான நிகழ்ச்சியின் காரணமாக ஒரு பெயர் வழங்கி வந்தது. கிருத யுகத்தில்  வ்ருஷபாத்ரி என்றும், திரேதா யுகத்தில் அஞ்சனாத்ரி என்றும் துவாபர யுகத்தில் சேஷாத்திரி என்றும் கலியுகத்தில் வேங்கடாத்ரி (வேங்கடாசலம்) என்றும் அழைக்கப்பட்டது.

வேங்கடம் என்றால், வேம் என்றும் கடம் என்றும் பிரித்துப் பார்த்தால், கொடுமையான பாவங்களை எரிக்கவல்ல என்று பொருள் வரும்.  வேங்கடமெனில் பாவங்களைச் சுட்டெரிக்கக் கூடியது என்ற பொருள் கொண்ட இந்த திருத்தலத்தைப் பற்றி பிரம்மாண்ட புராணம், வராக புராணம், ஸ்கந்த புராணம், பாத்ம புராணம், போன்ற பத்து புராணங்கள் பேசுகின்றன. வேம் என்பது அழிவின்மை என்றும் கடம் என்பது ஐஸ்வர்யம் என்றும் பொருள் கொண்டால், அழிவில்லாத ஐச்வரியங்களைத் தன்னை அடைந்தவர்களுக்கு தருவதால் வேங்கடம் என பெயர் வந்தது என்று கூறுவாரும் உண்டு.

இந்த எம்பெருமான், ஸ்ரீனிவாசனே, எத்தனையோ பிறவிகளாக தீர்க்க முடியாமல் தொடர்ந்து வரும் பாவங்களைத் தீர்ப்பவன். அதனால் தான் வல்வினைகள் தீர்க்கும் திருமால் என்று குலசேகர ஆழ்வார் கூறுகிறார்.

இராமாயணத்தில் சுக்ரீவன், சீதையை தெற்கு நோக்கி தேடச் சென்ற தன்னுடைய வானரப்படைக்கு வழி சொல்லும் போது, திருவேங்கடம் பற்றி குறிப்பிடப்பட்டு உள்ளது. சீதை வெற்றிகரமாக தேடி கண்டு பிடிக்க வேண்டும் என்ற காரணத்தினால், சுக்ரீவன், வானரங்களை திருமலைக்குள் செல்ல வேண்டாம் என்றும், சென்றால் அந்த இடத்தின் புனித தன்மை காரணமாக பாவங்கள் களையப்பட்டு உடனே மோக்ஷம் அடைவார்கள் என்று சொல்வது திருமலையின் பெருமையை விளக்குகிறது. நன்றி ஸ்வாமிநாதன் சுவாமி. மேலும் இங்கே காண்க.

திருவேங்கடம் என்பது புஷ்ப மண்டபம் ஆகும். சிந்துபூ மகிழ் திருவேங்கடம் என்பது நம்மாழ்வார் வாக்கு,
திருவரங்கத்திற்கு போக மண்டபம் என்றும் காஞ்சிபுரத்திற்கு தியாக மண்டபம் என்பதும் பெயர்.

திருத்தல பெருமைகள்

இன்றைய கலியுகத்தில் உலகப் பிரசித்தி பெற்றதாகத் திகழ்கிறது. கேட்ட வரங்களை எல்லாம் தரும் கலியுக தெய்வம் இந்த வேங்கடத்தான் என்று உறுதியாக வேதங்கள் சொல்கின்றன.

இந்த திருமலையில் இருக்கும் ஸ்ரீனிவாசப் பெருமாள் மிகவும் விருப்பம் கொண்டு வைகுந்தத்தில் இருந்து நேரில் இந்த திருவேங்கட மலைக்கு எழுந்தருளி, கலியுகம் முடியும் வரை பக்தர்களின் குறை தீர்க்க இங்கேயே இருப்பதாகவும், அதன் காரணமாகவே நித்யஸூரிகளும் முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும் சகல ரிஷிகளும், திருமலைக்கு வந்து எம்பெருமானை தினமும் துதிக்கிறார்கள் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.

ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களில் திருவேங்கடமும் ஒன்று. திருவரங்கம், நாங்குநேரி, ஸ்ரீமுஷ்ணம், திருவேங்கடம், புஷ்கரம், நைமிசாரண்யம், பத்ரிநாத், முக்திநாத் ஆகிய எட்டுத் திருத்தலங்களும்  ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களாகும். (இவற்றில், புஷ்கரம், ஸ்ரீமுஷ்ணம் இரண்டும் 108 திவ்யதேசங்களில் கிடையாது).

எம்பெருமானே மீண்டும் மீண்டும் இது ஒரு பரம பவித்ரமான (பாவனமான) நாராயண க்ஷேத்திரம் என்பதை இது கருடாத்திரி(கருடன் மலை), இது சேஷாத்ரி(ஆதிசேஷன் மலை), இங்கே தானே அர்ச்சா ரூபத்தில் எழுந்தருளி இருக்கிறேன் என்று பலவாறாக வராக புராணம், வாமன புராணம், வேங்கடதேச மஹாத்ம்யம் பாகவதம் என்று பல இடங்களில் சொல்லியிருக்கிறார்.

Google Map

திருவேங்கடம் பற்றி ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள்

தினம் ஒரு திவ்யதேசம் திருவேங்கடத்தை பற்றி சொல்வது

Divya-Desam-75-ThiruVengadamDownload

கீழ்க்கண்ட காணொளி மற்றும் படங்களை கொடுத்து உதவிய whatsapp குழு நண்பர்களுக்கு நன்றி

குலசேகர ஆழ்வார் திருமலையில் வாழும் தாவரங்களிலோ, பிராணிகளில் ஒன்றாகவோ, அல்லது அங்கு ஓடும் ஆறு அல்லது ஓடை என்ற ஒன்றாகவோ அல்லது அங்குள்ள ஒரு பொருளாகவோ பிறக்க மாட்டேனா என்று மன்றாடுகிறார். திருமலையில் ஒரு படிக்கல்லாகக் கிடந்து வேங்கடவனைத் தரிசிக்க மாட்டேனா என்று படியாய்க் கிடந்து பவளவாய் காண்பேனா என்கிறார். இதனால்தான் இந்த எம்பெருமானின் முன் இருக்கும் பொற்படிக்கு குலசேகரப்படி என்றே பெரியோர் பெயரிட்டுள்ளனர். அது மட்டுமல்ல, எல்லா விஷ்ணு கோவில்களிலும் எம்பெருமானுக்கு முன்னே உள்ள படி குலசேகரப்படி என்றே அழைக்கிறார்கள்.

ஏழுமலையானின் நகைகளின் மதிப்பு பல ஆயிரம் கோடிக்கு மேல் உள்ளது. இவருயை நகைகளை வைத்துக் கொள்ள இடமும் இல்லை, அவ்ருக்கு சாத்துவதற்கு நேரமும் இல்லை. அதனால் உபரியாக உள்ள நகைகளை அவ்வப்போது விளம்பரப் படுத்தி ஏலம் விடுகிறார்கள்.

ஏழுமலையானின் சாளக்கிராம தங்கமாலை 12 கிலோ எடை. இதை சாத்துவதற்கு மூன்று அர்ச்சகர்கள் தேவை. பாதகவசம்  375  கிலோ.  உலகில் யாரிடமும் இல்லாத ஒற்றை நீலக்கல், மட்டும் சுமார் ரூ.100 கோடிக்கும் மேல் ஆகும். திருமலையில் உள்ள ஓவியங்கள்  300  ஆண்டுகளுக்கும் மேல் பழமையானவை.

இங்கு பக்தர்களால் செலுத்தப்படும் காணிக்கை அளவிட முடியாததாகும். பக்தர்கள் கொடுக்கும் முடிக் காணிக்கையும் இங்கு நடைபெறுவது போல் உலகில் எங்கும் நடைபெறுவது இல்லை. இங்கு தங்குவதற்கு தர்ம சத்திரங்களும், வாடகைக் சத்திரங்களும் அதிகம் உள்ளன. அன்னதான ததியாரதனங்களும் நடைபெற்று வருகின்றன. இனிக்கும் திருமலா திருப்பதி லட்டு இங்கு போல் வேறெங்கும் தெய்வச் சுவையுடன் அமைந்தது இல்லை.

கலியுகம் முடியும் வரை எம்பெருமான் இங்கேயே இருந்து பக்தர்களுக்கு அருள் பாலித்து பாவங்களைப் போக்கி நிற்கிறார் என்பது ஒரு நம்பிக்கை. குரும்பருத்த நம்பியின் சரித்திரம் ஒரு சிறந்த உதாரணம்.

குறும்பறுத்த நம்பி என்பவர் திருமலையில் மண் பாண்டங்கள் செய்து வாழ்ந்தவர். மண்ணினால் சிறு புஷ்பங்கள் செய்து மானசீகமாய் வேங்கடவனுக்குச் சமர்ப்பித்து ஆராதனை செய்து வந்தார். இவரது காலத்தில் வாழ்ந்திருந்த தொண்டை மன்னனும் வேங்கடவன் மேல் பக்தி கொண்டு இருந்தான். இந்த மன்னன் தங்கத்தால் புஷ்பங்கள் செய்து வேங்கடவனுக்கு சமர்ப்பித்து வந்தான். ஒரு நாள் காலையில் மன்னன் வேங்கடவனைத் தரிசிக்க சன்னதிக்குச் செல்லும் போது தான் சமர்ப்பித்த தங்கப் புஷ்பங்கள் பூமியில் கிடப்பதையும் மண் புஷ்பங்கள் வேங்கடவனின் திருமுடியில் வீற்று இருந்ததையும் கண்டான். இதனை விசாரித்த மன்னன், அது குறும்பறுத்த நம்பிகள் சமர்ப்பிக்கும் புஷ்பங்கள் இவையென்று அறிந்து அவரின் பக்தியின் மேன்மையைக் கேட்டு அவரை மனதார தொழுதான்.

இன்னொரு உதாரணம், ஹாதிராம் பாலாஜி என்னும் வட இந்திய பக்தர். இவர் ஒருமுறை பாலாஜி தரிசனம் முடிந்த பின் தன்னுடைய மடத்தில் தங்கியிருந்த போது, பாலாஜி அவருக்கு முன் காட்சி அளித்தார். பக்தர் எம்பெருமானிடம் தன்னுடன் சொக்கட்டான் ஆட வேண்டும் என்று விண்ணப்பித்தார். எம்பெருமானும் சம்மதித்து ஆடி விட்டு பின் சென்றான். போகும் போது ஒரு மாலையை விட்டுவிட்டு சென்றுவிட, ஹாதிராம் பாலாஜி அதை அடுத்த நாள் கவனித்து, கோவில் அதிகாரிகளிடம் ஒப்படைக்க செல்லும் போது, அதற்கு முன்பே எம்பெருமானின் நகை இல்லாதை கவனித்து அதிகாரிகளிடம் தெரிவித்ததால் அதிகாரிகள் பக்தர் ஹாதிராம் இதனை திருடினார் என்று அவர்க்கு தண்டனையாக ஓர் கட்டு கரும்பினை ஒரே இரவில் உண்டு முடிக்க வேண்டும் என்று கட்டளை இட்டனர். ஹாதிராம் பாலாஜி எம்பெருமானை உருக்கமாக வேண்ட, எம்பெருமான் யானை வடிவில் வந்து ஒரு கட்டு கரும்பினை முடித்து பக்தரின் கோரிக்கையை நிறைவேற்றி வைத்தார். இந்த ஹாதிராமின் அதிஷ்டானம், (சமாதி) பாபவினாசம் செல்லும் வழியில் உள்ள வேணுகோபால சுவாமி கோவிலின் உள்ளது.

இன்னொரு உதாரணம் அன்னமாச்சார்யா. திருமலை நடைபயணமாக முழங்கால் முறிச்சான் பகுதியில் ஏறி வரும் போது அன்னமய்யா என்று 17 வயது சிறுவன் மயங்கி விழுந்தான். அப்போது, பத்மாவதி தாயார் அவன் முன் தோன்றி அவனுக்கு உணவு தண்ணீர் அளித்து அந்த சிறுவனை ஊக்கப்படுத்தி மறைந்தாள். பின்னாளில் அன்னமாச்சார்யா கீர்த்தனைகள் என்ற பெயரில் அவர் எம்பெருமான் மேல் ஆயிரக்கணக்கான பாடல்கள் பாடினார். அந்த அன்னமாச்சார்யாவின் வாழ்க்கை தொடங்கியது முழங்கால் முறிச்சானில் இருந்து தான்.

சில சொற்தொடர்களும் அதன் அர்த்தங்களும்

வென்று மாலை இட்டான் மண்டபம் : வென்று என்பது, சிசுபாலனை வென்று என்று அர்த்தம். மாலை இட்டான் என்பது கிருஷ்ணர் ருக்மணியை மாலை இட்டதை சொல்கிறது. ஆகையால், வென்று மாலையிட்டான் என்பது கிருஷ்ண சர்மா என்று திருநாமத்தை உணர்த்தும். வென்று மாலையிட்டபிரான் என்ற ஒரு வைணவ பிரபு திருமலையில் கட்டிய மண்டபத்திற்கு அவனுடைய கைங்கர்யத்தை அங்கீகரிக்கும் வண்ணம் இந்த கிருஷ்ணசர்மா கட்டிய மண்டபத்தை வென்று மாலையிட்டான் மண்டபம் என்று பெயர் வந்தது. ஏனெனில், பலராமனின் சகோதரன், கண்ணன் என்பதால், இராமானுஜ தாசன் என்பதும் கிருஷ்ணனயே குறிக்கும்.

மலை குனிய நின்ற பெருமாள் : மலை என்பது, திருமலை; குனிய என்பதற்கு முழுவதும் என்று அர்த்தம். நின்ற என்பதற்கு நிலையாக நிற்பதை குறிக்கும்.

தேவயாள் சிங்கன் : தேவியான பிராட்டியின் ஆள் என்றும், உபச்சாரக நாச்சியாரின் ஆள் என்றும் பொருள் வரும். சிங்கன் என்ற பக்தர் ஒருவர், முன்பு, திருமலையில், எம்பெருமான் சன்னதிக்கு விறகு விநியோகம் செய்து வந்தார். திருவேங்கடவனும் சிங்கன் தனக்கு விருப்பம் உடையவன் என்பதை உலகம் அறிந்து கொள்ள, அவனது இறுதி சடங்கிற்கு கோவிலில் இருந்து பொருட்கள் செல்ல வேண்டும் என்று கோவில் அர்ச்சகர்கள் மூலம் எம்பெருமான் தெரிவிக்க அன்று முதல் இந்த எம்பெருமான் உகந்த கைங்கர்யத்திற்கு சிங்கன் முறை என்று பெயர் வந்தது.

ஜீயர் : ஸ்வாமிக்கு உகந்தவர். ஸ்ரீ வசன பூஷணம் 237வது சூத்திரத்தில் பிள்ளை லோகாச்சார்யார், மாறனேரி நம்பி விஷயமாக பெரிய நம்பி, உடையவருக்கு அருளி செய்த வார்த்தைகள் என்ற இடத்தில் இராமானுஜர், ஜீயா என்று தன்னுடைய ஆச்சார்யரான பெரிய நம்பியை அழைக்கிறார். இங்கு மோக்ஷத்தை பெறுவதற்கும் பெறாததற்கும் உயர்குல பிறப்பும், இழிகுல பிறப்பும் காரணங்கள் ஆக மாட்டாது என்றும், பகவத் சம்பந்தம் இருப்பதும் இல்லாமையுமே காரணங்கள் என்றும், பகவத் சம்பந்தம் பெற்ற உயர்குலத்தர்களுக்கு, பகவத் சம்பந்தம் பெற்ற மற்ற குலத்தவர்கள் ஒப்பு ஆக மாட்டார்கள் என்பது தவறு என்றும், அந்த உயர்குலத்தவர்களை காட்டிலும் இந்த தாழ்குலத்தவர்கள் உயர்ந்தவர்கள் என்றும், இந்த உண்மைகளை உணராமல், இரண்டு தோஷங்களை உடைய பகவத் சம்பந்தம் பெற்ற உயர்குலத்தவர்களுக்கு, அத்தகைய தோஷங்கள், பாகவத சம்பந்தம் மூலம் மட்டுமே நீங்கும் என்பதையும் இந்த ஸ்ரீ வசன பூஷணம் 211 முதல் 223 வரை சூத்திரங்களினால் விளக்குகிறார். இந்த உபதேசம் தன்னுடைய குருவின் வாய் வழியாக வரவேண்டும் என்பதற்காக இராமானுஜர், பெரிய நம்பிகளிடம் இது பற்றி கேட்பதற்கு முன் அவரை ‘ஜீயா ‘என்று அழைத்துள்ளார்.

திருவேங்கமுடையான் பற்றிய மற்ற தலைப்புகளில் உள்ள விஷயங்களை அடுத்த வலைப்பதிவினில் காணலாம். நன்றி.