Periyazhwar / பெரியாழ்வார்

For English version, kindly click here, thanks

இதுவரை

• பிரமம் அல்லது பரமாத்மாவை பற்றியும், அவர் ஜீவாத்மாக்களான நமக்கு  செய்துள்ள கிருபைகள் பற்றி சொல்ல ஆரம்பித்தோம்.
  • நமக்கு கை, கால், மனம், புத்தி  போன்றவைகளைக் கொடுத்ததும்
  • வேதம் என்னும் நாம் வாழவேண்டிய வரைமுறைகளை தொகுத்துக் கொடுத்ததும்
  • பற்பல அவதாரங்களாக தானே இந்த உலகில் வந்து அவதரித்தது வாழ்ந்து காட்டியதும்
  • ஆழ்வார்களைப் படைத்ததும், அவர்கள் மூலம் வடமொழியில் இருந்து தமிழுக்கு வேதங்களை நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தங்கள் மூலம் அருளிச் செய்தததும்,
  • ஆசார்யர்களைப் படைத்ததும் அவர் நமக்கு செய்த சில நன்மைகள் ஆகும்.
• அதேபோல் பிரமத்தின் பர, வியூக, விபவ, அந்தர்யாமி மற்றும் அர்ச்சை என்ற ஐந்து நிலைகளையும், விபவ என்ற நிலையில் தசாவதாரம்  என்று பிரமம் நமக்காக, நல்லவர்களை காப்பதற்கும் கெட்டவர்களை அழிப்பதற்கும் எடுத்த அவதாரங்களையும் பார்த்தோம்.
• அர்ச்சவதாரத்தின் சில பிரிவுகளையும் கூறினோம்.
• பிரமத்தைப் பற்றி மேலும் தெரிந்து கொள்ள, அச்சுதன், கோவிந்தன் என்கின்ற   விஷ்ணுவின் நாமங்களின் பெருமைகளை சொல்லத் தொடங்கி உள்ளோம்.
• அதேபோல் விஷ்ணுவின் ஆயுதங்களின் பெருமைகளையும் பார்த்தோம்.
• ஆழ்வார்களில் முதல் மூன்று ஆழ்வார்களான பொய்கை, பூத மற்றும் பேய் ஆழ்வார்களையும், திருமழிசையாழ்வாரையும் நம்மாழ்வாரையும் ஒரு சில வார்த்தைகளில் தெரிவித்து உள்ளோம்.
• நம்மாழ்வார் பற்றி சொல்லும் போது, அவரின் பெருமைகளையும், அவதாரச் சிறப்புகளையும், மதுரகவி ஆழ்வார், நாதமுனிகள் மற்றும் நம்பெருமாளுடன் என்ற தலைப்புகளிலும் சில வார்த்தைகள் பேசி உள்ளோம்.  முடிவில், நம்மாழ்வார் மோக்ஷம் பற்றியும் பார்த்தோம்.

இனி, இந்த வலைப்பதிவில், அடுத்து, ஆறாவது ஆழ்வாரான, பெரியாழ்வாரைப் பற்றி சொல்ல  முயற்சிக்கிறேன்.

பெரியாழ்வாரின் பெருமைகள்

ஸ்ரீவைஷ்ணவத்தில் இரண்டு முக்கிய அடைமொழிகள், ஒன்று “நம்” மற்றது “பெரிய”.    நம்பெருமாள், நம்மாழ்வார், நம்ஜீயர், நம்பிள்ளை என்று பெருமையுடன் அழைக்கப்படுகின்ற சில   ‘நம்’ விசேஷங்கள்.  அதே போல், பெரிய கோவில், பெரிய பிராட்டியார், பெரியாழ்வார், பெரிய நம்பி, பெரிய ஜீயர் என்கின்ற பெருமையுடன் உள்ள சில ‘பெரிய’ விசேஷங்கள்.  இந்த பெருமைமிக்க பட்டியலில் உள்ள பெரியாழ்வாரைப் பற்றி கீழே காண்போம்.

கண்ணனே எல்லாம்

இதற்கு முன்பு, நாம், முதல் ஆழ்வார்களான பொய்கை, பூதம், பேய் ஆழ்வார்களைப் பற்றி பார்த்து உள்ளோம்.  இந்த மூன்று ஆழ்வார்களுமே, பரமபதத்தில் உள்ள பரவாசுதேவனைப் பற்றிய பக்தியில் ஆழ்ந்து பெருமாளின் ஐந்து நிலைகளில் ஒன்றான பரத்துவம் பற்றியே அதிகம் பாடி உள்ளார்கள்.   ஐந்து நிலைகளாவன, பர, வியூக, விபவ, அந்தர்யாமி மற்றும் அர்ச்சை என்பவை.   நான்காவதான, திருமழிசையாழ்வார், அந்தர்யாமியில் ஆழ்ந்து அந்தர்யாமி பற்றியே அதிகம் பாடி உள்ளார்.     அடுத்து வந்த நம்மாழ்வார் கிருஷ்ண-திருஷ்ணா தத்துவம் என்றே பார்த்து உள்ளோம்.    அவர் விபவாவதரமான ஸ்ரீ கிருஷ்ணனையே அதிகம் பாடி உள்ளார்.   அதே போல், பெரியாழ்வாரும், விபவதில் உள்ள ஸ்ரீ கிருஷ்ணனின் மேல் அதிக பிரேமையும், பக்தியும் கொண்டு அவரை பற்றியே அதிகம் பாடி உள்ளார்.

ஸ்ரீ கிருஷ்ணனின் மேல், ஆழ்வாருக்கு இருந்த பக்தியும் அன்பும் காதலும், அவருடைய மகளான ஸ்ரீ ஆண்டாளுக்கும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் மேல் அதீத பக்தி ஏற்பட ஒரு காரணமானது என்றால் அது மிகை இல்லை. ஆழ்வார்கள் வரிசையில், அடுத்து, ஏழாவது ஆழ்வாராக உள்ள ஆண்டாள் , அந்த கண்ணனையே மனதில் வரித்து, ஸ்ரீ ரங்கத்தில் இருந்து அருள் பாலிக்கும் அவரையே திருமணமும் செய்து கொண்டார்.

திருப்பல்லாண்டு

எல்லா ஆழ்வார்களுமே பரமாத்மாவான ஸ்ரீ மகாவிஷ்ணுவிடம் அதிக பிரேமையும், பக்தியும் காதலும் மரியாதையும்  கொண்டு உள்ளார்கள்.  பெரியாழ்வார், மற்ற எல்லா ஆழ்வார்களையும் விட, பெருமாளின் மேல், பக்தியும் காதலும் மரியாதையும் மட்டும் இல்லாமல், சிறிது அதிகமாகவே  பொறுப்பையும் அல்லது பரிவையும் கொண்டு  உள்ளார்.   இதனை நம் பெரியவர்கள், பொங்கும் பரிவு என்றும் ஒரு தாய், தன் குழந்தையிடம் காட்டுவதைவிட சற்று அதிகமான அன்பு என்றும் குறிப்பிடுகிறார்கள்.   இதுவே பெரியாழ்வாரை, “பல்லாண்டு பல்லாண்டு” என்று பாட வைத்தது.   இந்த பல்லாண்டு பாசுரமே உலகில் உள்ள எல்லா விஷ்ணு கோவில்களிலும் காலையில் சொல்லும் முதல் ஸ்லோகம் ஆகும்.  அதே போல், பல்லாண்டு பாசுரமே, நாலாயிர திவ்ய பிரபந்த தொகுப்பின் முதல் பாடலும் ஆகும். 12 பாசுரங்கள் உள்ள இந்த பல்லாண்டு தொகுப்பில், பெரியாழ்வார் பெருமாளை பற்பல ஆண்டுகள் நன்றாக வாழ மனமார வாழ்த்துகிறார்.  அதற்கு காரணம், பெருமாள் நன்றாக இருப்பதால்தான்  நாம் எல்லோரும் நன்றாக இருக்க முடியம் என்று பெரியாழ்வார் நம்புகிறார்.   இதற்கு திருப்பல்லாண்டு என்று பெயரிட்டு நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தத்தின்  முதலில்  வைத்து உள்ளார்கள்.

ஹஸ்தமும் ரோஹிணியும்

பெரியாழ்வார் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனைப் பற்றி அதிக சிரத்தை எடுத்துக்கொள்வதை, அவர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் பிறந்த நட்சத்திரத்தை ஒரு பாடலில் சொல்வதிலிருந்தே தெரிந்து கொள்ளலாம்.   “தேவகி தன் வயிற்றில் அத்தத்தின் பத்தாம் நாள்” (பெரியாழ்வார் திருமொழி 1-3-6), என்று சொல்லும் ஆழ்வார், அது ஹஸ்தத்திற்கு முன்பா அல்லது பிறகா என்று கூறாமல் விட்டு விட்டார்.  இதனால், ஸ்ரீ கிருஷ்ணனுக்கு அவரது பிறந்த நாள் கொண்டாடத்தில், யாராவது  கேடு விளைவிக்க நினைக்கும் பட்சத்தில், எந்த நாள் என்பதில் தடுமாறி விடுவார்கள் என்று ஆழ்வார் எண்ணி ஸ்ரீ கிருஷ்ணனின் பிறந்த நட்சத்திரமான ரோஹிணியை சொல்லாமல் விட்டுவிட்டார்.

உறகல் உறகல் உறகல்

அதே  போல், இன்னொரு பாடலில், (“உறகல், உறகல் உறகல் ஒண் சுடர் ஆழியே, சங்கே” 5 – 2 – 9). ஆழ்வார், பெருமாளுக்கு எப்போதும் சேவை செய்து கொண்டு இருக்கும் நித்யசூரிகளிடம், தூங்காமல் இருக்கும் படியும், கிருஷ்ணனை நன்றாக பாதுகாக்கும்படியும், சொல்கிறார்.  ஆழ்வார் பிறந்தது இந்த கலியுகத்தில், கண்ணன் இருந்ததோ துவாபர யுகத்தில், இவை  எல்லோருக்கும் தெரிந்தது, இருந்தாலும் ஆழ்வார், ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் அவர் கூடவே வாழ்கிறார் போல் பாடுகிறார் என்றால் அதற்குக் காரணம், அவர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனிடம் உள்ள அளவுக்கு அதிகமான பக்தியே.

கிருஷ்ணன் மேல் பாடல்கள்

பெரியாழ்வார் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் மேல் பற்பல பாடல்கள் பாடி உள்ளார். அதிலும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் குழந்தைப் பருவ பாடல்கள் அனைத்தும் மிக நன்றாக ரசித்து பாடி உள்ளார். இவை நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தத்தில், பெரியாழ்வார் திருமொழி என்ற 461 பாடல்களில் அடங்கும்.  அவைகளில் சில,

• கண்ணனின் பிறந்த நாள் கொண்டாட்டத்தில் தொடங்கும் “வண்ண மாடங்கள் சூழ் திருக்கோட்டியூர், கண்ணன் கேசவன் வந்து பிறந்திடில் “
• ஆழ்வார் கண்ணனை நீராட “வெண்ணை அளைந்த குணுங்கும், விளையாடு புழுதியும் கொண்டு ”  என்ற பாடல் தொகுப்பில் அழைகிறார்.  இந்த பாடல்கள் இப்பவும், எல்லா வைணவக் கோவில்களிலும் பெருமாள்  திருமஞ்சன (நீராட்டு) வைபவத்திற்குப் பின் சேவிக்கப் படுகிறது.
• அதே போல் ஆழ்வார்  “ஆநிரை மேய்க்க நீ போதி, அரு மருந்து ஆவது அறியாய்”  என்ற தொகுப்பில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனுக்கு பல மலர்கள் சூடிப் பார்த்து மகிழ்கிறார்.
• மேலும், ஆழ்வார் கண்ணனின் மேல் கொண்ட பரிவால், குழந்தைக்கு கண் திருஷ்டி வராமல் இருக்க அவனுக்கு காப்பு கட்ட அழைக்கும் பாடல் தொகுப்பு, “இந்திரனோடு பிரமன், ஈசன் இமையவர் எல்லாம்“.  ஆழ்வார் திருவெள்ளறை பெருமாளையே இந்த பத்து பாடல்களிலும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணராக கொண்டு உள்ளார். பெருமாளுக்கு மூன்று தேவிமார்கள்.  ஸ்ரீதேவி, பூதேவி மற்றும் நீளா தேவி. இவர்கள் முறையே, திருவெள்ளறை, ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் மற்றும் நாச்சியார்கோவில்  ஆகிய மூன்று திவ்ய தேசங்களில் பிரதானமாக இருக்கிறார்கள்.  ஸ்ரீதேவி தாயாரின் பிரதான தேசமான திருவெள்ளறையை ஆழ்வார் குழந்தைக்கு கண் திருஷ்டிப்  படாமல் இருக்க எடுத்துக்கொண்டது மிக உகந்ததுவே.
• குழந்தை ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அழகை அவர் உடம்பின் ஒவ்வொரு  இடமாக, பார்த்து அனுபவித்து, ஆழ்வார் பாடிய பாடல்களின் தொகுப்பு தான் “சீதக் கடலுள் அமுதன்ன தேவகி ” .   அவைகளில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் பாத கமலங்கள், கண் இமைகள், நெற்றி, திருமார்பு, வயிறு, முடி, தொடைகள்  மற்றும் கைகள் என்று எல்லா அவையவங்களையும் புகழ்ந்து பாடி உள்ளார்.
• கண்ணனின் சிறு வயதில் தொட்டில் கட்டி மகிழ்ந்து விளையாடிய நாட்களை ஆழ்வார், “மாணிக்கம் கட்டி, வயிரம் இடை கட்டி” என்ற தொகுப்பின் மூலம் நமக்கு காட்டி உள்ளார்.
• கண்ணனின் ஒவ்வொரு பருவத்தின் வளர்ச்சியையும் ஆழ்வார் பாடி உள்ளார்.
• கண்ணன் விளையாடிய எல்லா விளையாட்டுகளையும் ஆழ்வார் தன் பாடல்களில் கொண்டு வந்துள்ளார்.  கண்ணன் குழல் ஊதியதையும் ஆழ்வார் விட வில்லை.
• அதேபோல், ஆழ்வார், கண்ணன் சிறு வயதில் செய்த வீர சாஹசங்களையும் இன்னும் சில தொகுப்புகளாக கொடுத்துள்ளார். உதாரணமாக,  மாடுகளையும் குழந்தைகளையும் கோவர்தன கிரியை தூக்கி காப்பாற்றிய அதிசயத்தை சொல்லி உள்ளார்.

மோக்ஷம்

பெரியாழ்வார்  திருமொழி என்ற பிரபந்தத்தின் கடைசி பதிகமான, சென்னி ஓங்கு, 11 பாசுரங்கள் கொண்டவை.   அவைகளின் மூலம் பெரியாழ்வார், திருவேங்கடமுடையானிடம் சரணாகதி வேண்டி அதையும் பெற்று விட்டதாக தெரிவிக்கின்றார். “திருப்பொலிந்த உன் சேவடி என் சென்னியின் மேல் பொறித்தாய்”  (5.4.7)  என்ற போதும், அதே பாடலில் “என்னை உனக்கு உரித்தாகினையே” என்றும்,   “பறவை ஏறு பரம் புருடா, நீ என்னை கை கொண்ட பின் ” (5.4.1) என்ற போதும், சரணாகதி அடைந்ததைப் பற்றி மகிழ்ச்சியுடன் குறிப்பிடுகிறார்.   இந்த 11  பாடலகளிலும், ஆழ்வார் தான் சரணாகதி அடைந்ததையும், அதற்காக பெருமாளுக்கு நன்றி தெரிவித்தும், அதன் மகிழ்வை கொண்டாடியும் மிக நிறைவாக சொல்லி முடிக்கிறார்.

“ஸ்ரீ வைகுண்ட விரக்தாய சுவாமி புஷ்கரிணி தடே ! ரமயா ரமமாணாய  வேங்கடேசாய மங்களம் ” என்பது ஸ்ரீ வெங்கடேச சுப்ரபாதத்தின் மங்கள ஸ்லோகம்.    இதன் படி, வெங்கடேச பெருமாள், தனது நிரந்தர வாசஸ்தலமான பரமபதம் அல்லது ஸ்ரீ வைகுந்ததில் இருந்து, மிக புனிதமானதும் வராக புஷ்கரணியும், உயர்ந்த மலைகளை உடையதுமான திருவேங்கடம் என்ற இந்த ஸ்தலம் வந்து, விண்ணோர்களுக்கும், இந்த மண்ணில் உள்ளவர்களுக்கும் அருள் பாலிக்கிறார்.   இப்படிப்பட்ட திருவேங்கடத்தை   விட்டு விலகி, ஆழ்வாரின் மனதிற்குள் வந்து விட்டார் என்று பெரியாழ்வார், தனது திருமொழியின்  (5.4.10) கடைசி பாடலில் “வடதடமும், வைகுந்தமும், மதிள் துவராபதியும், இட வகைகள் இகழிந்திட்டு என் பால் இட வகை கொண்டனையே” என்று முடிக்கிறார்.

பெரியாழ்வார் பற்றிய இந்த வலைபதிவில் அவரின் மோக்ஷம் பற்றி கூறி முடித்தாலும், அவரை பற்றிய மேலும் சில விவரங்களை அடுத்த வலைபதிவிலும் தொடருவோம்.

==============================================================

A Short Recap

We have seen so far,

• what is Brahmam or who is Paramathma and what Brahmam has done as favours to us or the Jeevathmaas.
  • Brahmam has given the limbs and the knowledge through the Vedham or the Book of Knowledge,
  • Demonstrated the way of life through His Incarnations,
  • Created and deputed the
    • Azhwaars to re-create the Vedam into Dravidan Language and
    • Acharyars to preach us what is told by Azhwaars and in the Tamil Vedham.
• We have also seen the five different states of Brahmam, like Para, Viyuga, Vibhava, Antharyami and Archai, and in more details about a few of the Ten Incarnations, known as Dasavatharam.
• We have seen the different categories of Archai and
• We have discussed on a few of the holy names of Paramathma, namely, Achuthan and Govinda.
• We have also seen the weapons of Vishnu in a separate discussion.
• We discussed about the first three azhwaars namely, Poigai Azhwaar, Pei Azhwaar and Boothath Azhwaar (Muthal Azhwaars), Thirumazhisai Azhwaar and Namazhwaar.
• On Namazhwaar, we have gone through more details on his glories, his birth, his association with Madurakavi azhwaar, Nathamunigal, and with Namperumal.   Finally we had also discussed about his Moksham.

So in this weblog, we will start with the next  Azhwaar,  sixth Azhwaar in the list, namely Periazhwaar.

Glories of Periyazhwaar

In Vaishnavism, the two important adjectives are “Nam” and “Periya”.  (Ours and Big). Namperumal, Namazhwaar, Namjeeyar, Nampillai are some of the select “Nam” renowned figures.  Similarly  Periya Kovil, Periya Piraatiyaar, Periyazhwaar, Periya nambi, Periya Jeeyar are the select “Periya” figures.  Let us try to take one of the important figures in this list, namely, Periyazhwaar, in this weblog.

Krishna, his major focus

We have seen the Muthal Azhwaars, namely, Poigai Azhwaar, Boothathazhwaar and Pei Azhwaar.  These three azhwaars have immersed so much with Paravasudevar, the perumal in Sri Vaikuntham or Sri Mahavishnu in Paramapadham, the perumal of Para state, one among the five states, namely, Para, Viyuha, Vibhava, Antharyaami and Archai.   So the majority of the hymns composed by the first three azhwaars were on Para Vasudevan. The fourth Azhwaar, namely, Thirumazhisai Azhwaar, enjoyed the state Antharyaami so much that majority of his works were on Antharyaami.   We saw Namazhwaar, as Krishna – Thrishna Philosophy, and  Namazhwaar’s preference had always been to talk about Sri Krishna in Vibhava state.    In the same way, Periyazhwaar had also shown so much love and affection to Sri Krishna in Vibhava state.

Periyazhwaar’s love towards Krishna was so much, that it influenced his daughter, Andal, another Azhwaar, the seventh in list of azhwaars, to become deeply devoted towards Sri Krishna and got herself married to Sri Krishna in Srirangam, who is, Sri Ranganathar.

Thiruppallaandu

All azhwaars have shown lot of respect, love and affection towards Sri Mahavishnu or Paramathma.   Periyazhwaar had assumed a little higher level of affection and responsibility towards Paramathaa, in the sense that he is concerned a bit more about Perumaal’s safety and wellbeing. His care is considered as an “extremely affectionate love”, (in Tamil it is called “Pongum parivu”), a love which is much higher than what a mother would show towards her child. This alone made him compose the hymn, “pallaandu pallandu” which is recited in all Vishnu temples all over the world, as the first thing in morning prayers.  Incidentally this Pallandu happens to be the first hymn in the 4000 divya prabhandham.    In this “Pallandu Pallandu” hymn, Periyazhwaar assumes the role of a senior and he blesses Him for many many years of safe existence with a strong belief that He needs to be well, if all of us need to be taken care of.   These are called Thirupallandu, as the first Divya prabandham with 12 hymns, composed by Sri Periyazhwaar.

Hastham and Rohini

He cares for Sri Krishna so much, he does not want to even specify his birth star / birth day, directly to outsiders, as His enemies could plan and carry out some unpleasant activities against Sri Krishna during the birthday celebrations in the hymn “Devaki than vaitril aththathin paathaam naal” (Periyazhwaar Thirumozhi 1-3-6).   Hastam is a tamil star and Azhwaar said that He was born 10 days range of Hastam, without clearly mentioning whether it before Hastam or after Hastam.   Sri Krishna’s actual birthstar is Rohini.

Alerting

Similarly in another hymn, Azhwaar had asked the Nithyasoories, who are constantly in service of Sri Krishna or Paramathma, not to sleep or not to reduce any of the safety measures they undertake, to protect Sri Krishna.   “uragal, uragal, uragal, onn sudar aazhiye, sanke” (5-2-9).  We all know that Sri Krishna’s incarnation was in Dwapara Yugam and Azhwaar was in Kali Yugam and it is only due to the deep love and affection, Azhwaar assumed that Krishna Avathaaram was during his time.

Hymns on Krishna

Periyazhwaar had composed several hymns on Sri Krishna, especially for His younger days and these are part of the 4000 Divya prabandam.  This group containing 461 hymns is called Periyazhwaar Thirumozhi.  They include,

• right from the day of His incarnation or birth, “vanna maadangal suzh Thirukottiyur, Kannan Kesavan vanthu piranthidil” ;
• azhwaar invites Sri Krishna to take bath “vennnai alanitha kunnungum, vilaiyaadu puzhithiyum kondu“, which is recited in all vishnu temples whenever the priests conduct the bathing ceremony for God, which is called Thirumanjanam;
• azhwaar invites Sri Krishna to have the garlands of different flowers, through his set of hymns, “aanirai meikaa nee pothi“
• azhwaar invites Sri Krishna to put the Kappu, a ring on His hands, to get rid of all the bad omen that could affect Sri Krishna, as He is so  handsome and naughty, through the set of hymns starting with, “indiranodu piraman, eesan imaiyavarellam”.   Azhwaar sings on the deity at Thiruvellarai, a town near Tiruchi, as Sri Krishna in this set of hymns. Perumal has three Devis, Sridevi, Bhoodevi and Neela Devi, and the divya desams, Thiruvellarai, Sri Villiputhur near Madurai and Naachiyaar kovil, near Kumbakonam are recognised  respectively, as their prominent place.  It is important for us to recognise that Azhwaar has taken Sri Devi Thaayar’s (Mother) prominent place of Thiruvellarai as the platform for Kappu, which would remove the bad omen on the Child.
• azhwaar enjoys the beauty of Sri Krishna, step by step, by each part of His body, through the set of hymns “seetha kadalul amuthana Devaki”. In those hymns, azhwaar praises and enjoys all parts of His body, namely, His holy feet, His eyebrows, forehead, chest, stomach, hair, thighs and hands.  
• azhwaar has also given a set of hymns for His enjoyment while He would be in the cradle, which starts with “manikkam katti, vairam idai katti“
• azhwaar has also given a set of hymns for each stage of the growth of a child, like infant or toddler, etc.
• azhwaar has also given a set of hymns for different games that Sri Krishna would play during His younger days, including His playing of the flute
• azhwaar has also not forgotten the various heroic activities which Sri Krishna did when He was young, such as, lifting and holding the Govardhana Hill as an umbrella to protect the children and the cows.

Moksham

Periyazhawar in his final set of hymns, called, “Senni Ongu”, surrendered himself to Thiruvenkatamudaiyaan and he explicitly stated that he got moksham when He put His Holy Feet on azhwaar’s head..   “Thiru polintha sevadi en sennniyin mel porithaai” (Periyazhwaar Thirumozhi (5.4.7) and in the same song “ennai unnaku urithaakinaiye”  and
“paravai eerum param purudaa, nee ennai kai konda pin” (5.4.1) are some of the references, where Azhwaar states that he had got Moksham.    Azhwaar enjoyed, thanked and expressed how he felt after getting the moksham in each and every hymn in this group of 11 songs.

“Sri Vaikunta virakthaaya swami pushkarini thade ! ramayaa ramamaanaaya venkatesaaya mangalam ” is the managala slogam in Sri Venkatesa Suprabhatham.  This states that Sri Venkatesa perumal, came out from His permanent residence of Sri Vaikutham or Paramapadham, to the holy place of Thiruvengadam, which has Varaaha Tank (Pushkarini) and huge hills,  to demonstrate that He is the God for both the celestial people and those who are living in this world.  Such is the fame for Thiruvengadam.    Periyazhwaar, concludes his Thirumozhi, by stating, that Perumaal preferred to move to Azhwaar’s heart to reside, over Thiruvengadam.  “vadathadamum vaikunthamum mathil thuvaraapathiyum, ida vagaigal igazhnthittu enpaal ida vagai kondanaiye” (Periyazhwaar Thirumozhi 5.4.10)

Even though we have started with Periyazhwaar and concluded this weblog with his Moksham, we will continue to discuss about his earlier days in our next weblog.

================================================================